diff options
author | Darrell Anderson <darrella@hushmail.com> | 2014-01-21 22:06:48 -0600 |
---|---|---|
committer | Timothy Pearson <kb9vqf@pearsoncomputing.net> | 2014-01-21 22:06:48 -0600 |
commit | 0b8ca6637be94f7814cafa7d01ad4699672ff336 (patch) | |
tree | d2b55b28893be8b047b4e60514f4a7f0713e0d70 /tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook | |
parent | a1670b07bc16b0decb3e85ee17ae64109cb182c1 (diff) | |
download | tde-i18n-0b8ca6637be94f7814cafa7d01ad4699672ff336.tar.gz tde-i18n-0b8ca6637be94f7814cafa7d01ad4699672ff336.zip |
Beautify docbook files
Diffstat (limited to 'tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook')
-rw-r--r-- | tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook | 348 |
1 files changed, 73 insertions, 275 deletions
diff --git a/tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook b/tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook index 5d282dd73e1..939ac2af88e 100644 --- a/tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook +++ b/tde-i18n-pl/docs/tdeedu/kmplot/using.docbook @@ -1,189 +1,79 @@ <chapter id="using-kmplot"> -<title ->Podręcznik &kmplot;</title> - -<para ->&kmplot; operuje na funkcjach nazwanych, które można zdefiniować za pomocą współrzędnych kartezjańskich (taka postać funkcji nazywa się <quote ->kanoniczną</quote ->), współrzędnych biegunowych, lub też jako funkcje parametryczne. Aby wprowadzić funkcję wybierz <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Edytuj wykresy...</guimenuitem -> </menuchoice ->. Możesz również wprowadzić funkcję w okienku tekstowym <guilabel ->Równanie funkcji</guilabel -> w głównym oknie &kmplot;. W okienku tekstowym można wpisywać funkcje kanoniczne i biegunowe. Każda funkcja musi mieć unikalną nazwę (tzn. nazwę inną niż nazwy pozostałych funkcji pokazywanych na liście). Jeśli nie podasz nazwy, zostanie ona wygenerowana automatycznie.</para> - -<para ->Aby uzyskać więcej infomacji o funkcjach &kmplot;, zobacz <xref linkend="reference"/>. </para> +<title>Podręcznik &kmplot;</title> + +<para>&kmplot; operuje na funkcjach nazwanych, które można zdefiniować za pomocą współrzędnych kartezjańskich (taka postać funkcji nazywa się <quote>kanoniczną</quote>), współrzędnych biegunowych, lub też jako funkcje parametryczne. Aby wprowadzić funkcję wybierz <menuchoice><guimenu>Wykres</guimenu><guimenuitem>Edytuj wykresy...</guimenuitem> </menuchoice>. Możesz również wprowadzić funkcję w okienku tekstowym <guilabel>Równanie funkcji</guilabel> w głównym oknie &kmplot;. W okienku tekstowym można wpisywać funkcje kanoniczne i biegunowe. Każda funkcja musi mieć unikalną nazwę (tzn. nazwę inną niż nazwy pozostałych funkcji pokazywanych na liście). Jeśli nie podasz nazwy, zostanie ona wygenerowana automatycznie.</para> + +<para>Aby uzyskać więcej infomacji o funkcjach &kmplot;, zobacz <xref linkend="reference"/>. </para> <screenshot> -<screeninfo ->Tutaj możesz zobaczyć zrzut ekranu okna powitalnego &kmplot;</screeninfo> +<screeninfo>Tutaj możesz zobaczyć zrzut ekranu okna powitalnego &kmplot;</screeninfo> <mediaobject> <imageobject> <imagedata fileref="main.png" format="PNG"/> </imageobject> <textobject> - <phrase ->Zrzut ekranu</phrase> + <phrase>Zrzut ekranu</phrase> </textobject> </mediaobject> </screenshot> <sect1 id="function-types"> -<title ->Typy funkcji</title> +<title>Typy funkcji</title> <sect2 id="explicit-functions"> -<title ->Funkcje w postaci ogólnej (lub kanonicznej)</title> -<para ->Aby wprowadzić funkcję w postaci kanonicznej (tzn. funkcję w postaci y=f(x)) do &kmplot;, po prostu wprowadź ją w formie <screen> - <userinput -><replaceable ->f</replaceable ->(<replaceable ->x</replaceable ->)=<replaceable ->wyrażenie</replaceable -></userinput> -</screen -> Gdzie: <itemizedlist> -<listitem -><para -><replaceable ->f</replaceable -> jest nazwą funkcji; może być dowolnym ciągiem liter i cyfr, pod warunkiem, że nie rozpoczyna się od liter: x, y lub r (ponieważ są one używane dla funkcji biegunowych i parametrycznych).</para> +<title>Funkcje w postaci ogólnej (lub kanonicznej)</title> +<para>Aby wprowadzić funkcję w postaci kanonicznej (tzn. funkcję w postaci y=f(x)) do &kmplot;, po prostu wprowadź ją w formie <screen> + <userinput><replaceable>f</replaceable>(<replaceable>x</replaceable>)=<replaceable>wyrażenie</replaceable></userinput> +</screen> Gdzie: <itemizedlist> +<listitem><para><replaceable>f</replaceable> jest nazwą funkcji; może być dowolnym ciągiem liter i cyfr, pod warunkiem, że nie rozpoczyna się od liter: x, y lub r (ponieważ są one używane dla funkcji biegunowych i parametrycznych).</para> </listitem> -<listitem -><para -><replaceable ->x</replaceable -> jest współrzędną X używaną w wyrażeniu po znaku równości. W rzeczywistości jest to zmienna jedynie formalna, więc możesz użyć dowolnej nazwy, efekt będzie taki sam.</para> +<listitem><para><replaceable>x</replaceable> jest współrzędną X używaną w wyrażeniu po znaku równości. W rzeczywistości jest to zmienna jedynie formalna, więc możesz użyć dowolnej nazwy, efekt będzie taki sam.</para> </listitem> <listitem> -<para -><replaceable ->wyrażenie</replaceable -> to wyrażenia które ma być narysowane, podane za pomocą odpowiedniej składni dla &kmplot;. Zobacz <xref linkend="math-syntax"/>. </para> +<para><replaceable>wyrażenie</replaceable> to wyrażenia które ma być narysowane, podane za pomocą odpowiedniej składni dla &kmplot;. Zobacz <xref linkend="math-syntax"/>. </para> </listitem> </itemizedlist> </para> -<para ->Jako przykład: aby narysować wykres funkcji y=x<superscript ->2</superscript ->+2x, wprowadź następujące wyrażenie w oknie dialogowym funkcji &kmplot;: <screen ->f(x)=x^2+2x +<para>Jako przykład: aby narysować wykres funkcji y=x<superscript>2</superscript>+2x, wprowadź następujące wyrażenie w oknie dialogowym funkcji &kmplot;: <screen>f(x)=x^2+2x </screen> </para> </sect2> <sect2 id="parametric-functions"> -<title ->Funkcje parametryczne</title> -<para ->Funkcje parametryczne to takie w których współrzędne X i Y są zdefiniowane poprzez osobne funkcje innej zmiennej, często nazywanej t. Aby wprowadzić funkcję parametryczną w &kmplot;, postępuj zgodnie z procedurą dla funkcji w postaci ogólnej, ale zacznij nazwę funkcji opisującej współrzędną X od litery x, natomiast funkcję opisującą współrzędną Y od litery y. Tak jak przy funkcjach w postaci ogólnej, możesz użyć dowolnej nazwy zamiennej jako parametr. Aby narysować funkcję parametryczną, wybierz <guimenu ->Wykres</guimenu -> <guimenuitem ->Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem ->. Nazwa funkcji będzie stworzona automatycznie, jeśli żadnej nie podasz.</para> -<para ->Na przykład, przyjmijmy że chcesz narysować okrąg, mający równania parametryczne x=sin(t), y=cos(t). W oknie dialogowym funkcji &kmplot; wykonaj następujące czynności <orderedlist -> <listitem -><para ->Otwórz okno dialogowe wykresu parametrycznego poprzez <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem -> </menuchoice ->.</para -> </listitem -> <listitem -><para ->Wprowadź nazwe dla funkcji, powiedzmy <userinput ->okrag</userinput ->, w polu <guilabel ->Nazwa</guilabel ->. Nazwy funkcji dla X i Y zmienią się aby dopasowac się do tej nazwy: funkcja dla X będzie mieć nazwę <guilabel ->xokrag(t)</guilabel -> a ta dla Y <guilabel ->yokrag(t)</guilabel ->.</para -> </listitem -> <listitem -> <para ->W polach x i y wpisz odpowiednie równania, tzn. <guilabel ->xokrag(t)=</guilabel -><userinput ->sin(t)</userinput -> i <guilabel ->yokrag(t)=</guilabel -><userinput ->cos(t)</userinput ->.</para -> </listitem -> </orderedlist -> Kliknij na <guibutton ->OK</guibutton -> i funkcja zostanie narysowana. </para> -<para ->Możesz ustawić kilka dodatkowych opcji dla wykresu w tym oknie dialogowym: <variablelist> +<title>Funkcje parametryczne</title> +<para>Funkcje parametryczne to takie w których współrzędne X i Y są zdefiniowane poprzez osobne funkcje innej zmiennej, często nazywanej t. Aby wprowadzić funkcję parametryczną w &kmplot;, postępuj zgodnie z procedurą dla funkcji w postaci ogólnej, ale zacznij nazwę funkcji opisującej współrzędną X od litery x, natomiast funkcję opisującą współrzędną Y od litery y. Tak jak przy funkcjach w postaci ogólnej, możesz użyć dowolnej nazwy zamiennej jako parametr. Aby narysować funkcję parametryczną, wybierz <guimenu>Wykres</guimenu> <guimenuitem>Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem>. Nazwa funkcji będzie stworzona automatycznie, jeśli żadnej nie podasz.</para> +<para>Na przykład, przyjmijmy że chcesz narysować okrąg, mający równania parametryczne x=sin(t), y=cos(t). W oknie dialogowym funkcji &kmplot; wykonaj następujące czynności <orderedlist> <listitem><para>Otwórz okno dialogowe wykresu parametrycznego poprzez <menuchoice><guimenu>Wykres</guimenu><guimenuitem>Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem> </menuchoice>.</para> </listitem> <listitem><para>Wprowadź nazwe dla funkcji, powiedzmy <userinput>okrag</userinput>, w polu <guilabel>Nazwa</guilabel>. Nazwy funkcji dla X i Y zmienią się aby dopasowac się do tej nazwy: funkcja dla X będzie mieć nazwę <guilabel>xokrag(t)</guilabel> a ta dla Y <guilabel>yokrag(t)</guilabel>.</para> </listitem> <listitem> <para>W polach x i y wpisz odpowiednie równania, tzn. <guilabel>xokrag(t)=</guilabel><userinput>sin(t)</userinput> i <guilabel>yokrag(t)=</guilabel><userinput>cos(t)</userinput>.</para> </listitem> </orderedlist> Kliknij na <guibutton>OK</guibutton> i funkcja zostanie narysowana. </para> +<para>Możesz ustawić kilka dodatkowych opcji dla wykresu w tym oknie dialogowym: <variablelist> <varlistentry> -<term -><guilabel ->Ukryj</guilabel -></term> +<term><guilabel>Ukryj</guilabel></term> <listitem> -<para ->Jeśli ta opcja jest zaznaczona, &kmplot; nie rysuje wykresu, ale zapamiętuje definicję funkcji, dzięki temu możesz użyć jej do definowania innych funkcji.</para> +<para>Jeśli ta opcja jest zaznaczona, &kmplot; nie rysuje wykresu, ale zapamiętuje definicję funkcji, dzięki temu możesz użyć jej do definowania innych funkcji.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><guilabel ->Minimum przdziału własnego wykresu</guilabel -></term> -<term -><guilabel ->Maksimum przedziału własnego wykresu</guilabel -></term> +<term><guilabel>Minimum przdziału własnego wykresu</guilabel></term> +<term><guilabel>Maksimum przedziału własnego wykresu</guilabel></term> <listitem> -<para ->Jeśli ta opcja jest wybrana, możesz zmieniać wartość maksymalną i minimalną parametru t dla którego funkcja jest narysowana używając pól <guilabel ->min</guilabel -> and <guilabel ->max</guilabel ->.</para> +<para>Jeśli ta opcja jest wybrana, możesz zmieniać wartość maksymalną i minimalną parametru t dla którego funkcja jest narysowana używając pól <guilabel>min</guilabel> and <guilabel>max</guilabel>.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><guilabel ->Szerokość linii:</guilabel -></term> +<term><guilabel>Szerokość linii:</guilabel></term> <listitem> -<para ->Za pomocą tej opcji możesz ustawić szerokość linii na obszarze wykresu, w jednostkach 0.1 mm.</para> +<para>Za pomocą tej opcji możesz ustawić szerokość linii na obszarze wykresu, w jednostkach 0.1 mm.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><guilabel ->Kolor:</guilabel -></term> +<term><guilabel>Kolor:</guilabel></term> <listitem> -<para ->Kliknij w prostokąt i wybierz kolor w nowo otwartym oknie dialogowym. Linia wykresu będzie w tym własne kolorze.</para> +<para>Kliknij w prostokąt i wybierz kolor w nowo otwartym oknie dialogowym. Linia wykresu będzie w tym własne kolorze.</para> </listitem> </varlistentry> </variablelist> @@ -191,208 +81,116 @@ </sect2> <sect2 id="polar-functions"> -<title ->Wprowadzanie funkcji we współrzędnych biegunowych</title> - -<para ->Współrzędne biegunowe wyznacząją położenie punktu poprzez jego odległość od środka układu (zwykle nazywanym R), oraz kąt jaki linia od środka do punktu tworzy z osią X ( zwykle nazywanym grecką literą theta). Aby wprowadzić funkcje we współrzędnych biegunowych użyj: <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Nowy wykres biegunowy...</guimenuitem -> </menuchoice -> W polu oznaczonym <guilabel ->r</guilabel ->, wpisz definicję funkcji razem z nazwą zmiennej theta której chcesz używać, np. aby narysować spiralę Archimedesa r=theta, wprowadź<screen> +<title>Wprowadzanie funkcji we współrzędnych biegunowych</title> + +<para>Współrzędne biegunowe wyznacząją położenie punktu poprzez jego odległość od środka układu (zwykle nazywanym R), oraz kąt jaki linia od środka do punktu tworzy z osią X ( zwykle nazywanym grecką literą theta). Aby wprowadzić funkcje we współrzędnych biegunowych użyj: <menuchoice><guimenu>Wykres</guimenu><guimenuitem>Nowy wykres biegunowy...</guimenuitem> </menuchoice> W polu oznaczonym <guilabel>r</guilabel>, wpisz definicję funkcji razem z nazwą zmiennej theta której chcesz używać, np. aby narysować spiralę Archimedesa r=theta, wprowadź<screen> <userinput> (theta)=theta </userinput> -</screen -> wtedy cała linia będzie wyglądać <quote ->r(theta)=theta</quote ->. Zauważ, że możesz użyć dowolnej nazwy zmiennej theta, czyli <quote ->r(foo)=foo</quote -> spowoduje narysowanie dokładnie tego samego wykresu. </para> +</screen> wtedy cała linia będzie wyglądać <quote>r(theta)=theta</quote>. Zauważ, że możesz użyć dowolnej nazwy zmiennej theta, czyli <quote>r(foo)=foo</quote> spowoduje narysowanie dokładnie tego samego wykresu. </para> </sect2> </sect1> <sect1 id="combining-functions"> -<title ->Składanie funkcji</title> -<para ->Funkcje mogą być składane w celu stworzenia nowych. Po prostu wprowadź funkcje po znaku równości w wyrażeniu tak jakby były zmiennymi. Na przykład, jeśli masz zdefiniowane funkcje f(x) i g(x), możesz narysować sumę f i g poprzez: <screen -><userinput> +<title>Składanie funkcji</title> +<para>Funkcje mogą być składane w celu stworzenia nowych. Po prostu wprowadź funkcje po znaku równości w wyrażeniu tak jakby były zmiennymi. Na przykład, jeśli masz zdefiniowane funkcje f(x) i g(x), możesz narysować sumę f i g poprzez: <screen><userinput> sum(x)=f(x)+g(x) -</userinput -> +</userinput> </screen> </para> -<para ->Pamiętaj, że możesz składać tylko funkcje tego samego typu, np. funkcja w postaci ogólnej nie może być złożona z funkcją w postaci biegunowej.</para> +<para>Pamiętaj, że możesz składać tylko funkcje tego samego typu, np. funkcja w postaci ogólnej nie może być złożona z funkcją w postaci biegunowej.</para> </sect1> <sect1 id="function-appearance"> -<title ->Zmiana wyglądu funkcji</title> - -<para ->Aby zmienić wygląd wykresu funkcji w głownym oknie, wybierz tę funkcję w oknie dialogowym <guilabel ->Edytuj wykresy</guilabel ->, a następnie kliknij na przycisku <guibutton ->Edytuj</guibutton ->. W następnym oknie dialogowym możesz zmienić szerokość linii w polu tekstowym, oraz kolor wykresu, klikając na przycisk zmiany koloru na dole. Jeśli edytujesz fukncję w postaci ogólnej, zobaczysz okno dialogowe z trzema zakładkami. W pierwszej podajesz równanie funkcji. Zakładka <guilabel ->Pochodne</guilabel -> pozwala na rysowanie pierwszej i drugiej pochodnej funkcji. Za pomocą zakładki <guilabel ->Całka</guilabel -> możesz narysować całkę funkcji obliczaną metodą Eulera. </para> -<para ->Innym sposobem edycji funkcji jest kliknięcie prawym przyciskiem myszy na wykresie. W menu kontekstowym wybierz następnie <guibutton ->Edytuj</guibutton -></para> - -<para ->Aby uzyskać więcej informacji o menu kontekstowym zobacz <xref linkend="popupmenu"/>. </para> +<title>Zmiana wyglądu funkcji</title> + +<para>Aby zmienić wygląd wykresu funkcji w głownym oknie, wybierz tę funkcję w oknie dialogowym <guilabel>Edytuj wykresy</guilabel>, a następnie kliknij na przycisku <guibutton>Edytuj</guibutton>. W następnym oknie dialogowym możesz zmienić szerokość linii w polu tekstowym, oraz kolor wykresu, klikając na przycisk zmiany koloru na dole. Jeśli edytujesz fukncję w postaci ogólnej, zobaczysz okno dialogowe z trzema zakładkami. W pierwszej podajesz równanie funkcji. Zakładka <guilabel>Pochodne</guilabel> pozwala na rysowanie pierwszej i drugiej pochodnej funkcji. Za pomocą zakładki <guilabel>Całka</guilabel> możesz narysować całkę funkcji obliczaną metodą Eulera. </para> +<para>Innym sposobem edycji funkcji jest kliknięcie prawym przyciskiem myszy na wykresie. W menu kontekstowym wybierz następnie <guibutton>Edytuj</guibutton></para> + +<para>Aby uzyskać więcej informacji o menu kontekstowym zobacz <xref linkend="popupmenu"/>. </para> </sect1> <sect1 id="popupmenu"> -<title ->Menu kontekstowe</title> +<title>Menu kontekstowe</title> -<para ->Kiedy klikniesz prawym przyciskiem myszy na wykresie zwykłej, lub parametrycznej funkcji ciągłej pojawi się menu kontekstowe, w którym znajduje się pięć pozycji:</para> +<para>Kiedy klikniesz prawym przyciskiem myszy na wykresie zwykłej, lub parametrycznej funkcji ciągłej pojawi się menu kontekstowe, w którym znajduje się pięć pozycji:</para> <variablelist> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Ukryj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Ukryj</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Ukrywa wybrany wykres. Pozostałe wykresy tej funkcji będą nadal widoczne.</para> +<para>Ukrywa wybrany wykres. Pozostałe wykresy tej funkcji będą nadal widoczne.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Usuń</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Usuń</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Usuwa funkcję. Wszystkie jej wykresy znikają.</para> +<para>Usuwa funkcję. Wszystkie jej wykresy znikają.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Edytuj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Edytuj</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Wyświetla okno dialogowe edytora dla wybranej funkcji.</para> +<para>Wyświetla okno dialogowe edytora dla wybranej funkcji.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Kopiuj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Kopiuj</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Powoduje skopiowanie wykresu do innego okna programu &kmplot;.</para> +<para>Powoduje skopiowanie wykresu do innego okna programu &kmplot;.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Przenieś</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Przenieś</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Przenosi wykres co innego okna programu &kmplot;.</para> +<para>Przenosi wykres co innego okna programu &kmplot;.</para> </listitem> </varlistentry> </variablelist> -<para ->Dla funkcji narysowanych są dostępne jeszcze poniższe cztery pozycje:</para> +<para>Dla funkcji narysowanych są dostępne jeszcze poniższe cztery pozycje:</para> <variablelist> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Uzyskaj wartość Y</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Uzyskaj wartość Y</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Otwiera okno dialogowe w którym możesz znaleźć wartość Y dla podanejj wartości X. Wybrany wykres będzie podświetlony. Wprowadź wartość X w polu <guilabel ->X</guilabel ->, i kliknij na <guibutton ->Znajdź</guibutton -> (lub nacisnij &Enter;). Odpowiednia wartość Y pojawi się w polu <guilabel ->Y</guilabel ->. </para> +<para>Otwiera okno dialogowe w którym możesz znaleźć wartość Y dla podanejj wartości X. Wybrany wykres będzie podświetlony. Wprowadź wartość X w polu <guilabel>X</guilabel>, i kliknij na <guibutton>Znajdź</guibutton> (lub nacisnij &Enter;). Odpowiednia wartość Y pojawi się w polu <guilabel>Y</guilabel>. </para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Znajdź watośc minimalną dla wykresu w określonym zakresie dziedziny. Wybrany wykres będzie podświetlony w nowo otwartym oknie dialogowym. Wprowadź dolną i górną granicę regionu w którym chcesz znaleźć minimum i kliknij przycisk <guibutton ->Znajdź</guibutton ->. Wyświetlone zostaną wspołrzędne X i Y minimum.</para> +<para>Znajdź watośc minimalną dla wykresu w określonym zakresie dziedziny. Wybrany wykres będzie podświetlony w nowo otwartym oknie dialogowym. Wprowadź dolną i górną granicę regionu w którym chcesz znaleźć minimum i kliknij przycisk <guibutton>Znajdź</guibutton>. Wyświetlone zostaną wspołrzędne X i Y minimum.</para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Szukaj watości maksymalnej</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Szukaj watości maksymalnej</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Tak samo jak dla <guimenuitem ->Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem -> opisanej powyżej, lecz wyszukuje wartość maksymalną. </para> +<para>Tak samo jak dla <guimenuitem>Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem> opisanej powyżej, lecz wyszukuje wartość maksymalną. </para> </listitem> </varlistentry> <varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Oblicz całkę</guimenuitem> -</menuchoice -></term> +<term><menuchoice><guimenuitem>Oblicz całkę</guimenuitem> +</menuchoice></term> <listitem> -<para ->Wyświetla okno dialogowe, w którym należy wybrać funkcję oraz podać zakres wartości X. Po wprowadzeniu wartości X, obliczona zostanie całka, oraz narysowana zostanie powierzchnia pomiędzy wykresem oraz osią X w podanym wcześniej zakresie wartości X. Kolor powierzchni będzie taki sam jak kolor wykresu.</para> +<para>Wyświetla okno dialogowe, w którym należy wybrać funkcję oraz podać zakres wartości X. Po wprowadzeniu wartości X, obliczona zostanie całka, oraz narysowana zostanie powierzchnia pomiędzy wykresem oraz osią X w podanym wcześniej zakresie wartości X. Kolor powierzchni będzie taki sam jak kolor wykresu.</para> </listitem> </varlistentry> </variablelist> |