diff options
Diffstat (limited to 'tde-i18n-pl/docs/kdeedu/kmplot/using.docbook')
| -rw-r--r-- | tde-i18n-pl/docs/kdeedu/kmplot/using.docbook | 414 |
1 files changed, 0 insertions, 414 deletions
diff --git a/tde-i18n-pl/docs/kdeedu/kmplot/using.docbook b/tde-i18n-pl/docs/kdeedu/kmplot/using.docbook deleted file mode 100644 index 5d282dd73e1..00000000000 --- a/tde-i18n-pl/docs/kdeedu/kmplot/using.docbook +++ /dev/null @@ -1,414 +0,0 @@ -<chapter id="using-kmplot"> -<title ->Podręcznik &kmplot;</title> - -<para ->&kmplot; operuje na funkcjach nazwanych, które można zdefiniować za pomocą współrzędnych kartezjańskich (taka postać funkcji nazywa się <quote ->kanoniczną</quote ->), współrzędnych biegunowych, lub też jako funkcje parametryczne. Aby wprowadzić funkcję wybierz <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Edytuj wykresy...</guimenuitem -> </menuchoice ->. Możesz również wprowadzić funkcję w okienku tekstowym <guilabel ->Równanie funkcji</guilabel -> w głównym oknie &kmplot;. W okienku tekstowym można wpisywać funkcje kanoniczne i biegunowe. Każda funkcja musi mieć unikalną nazwę (tzn. nazwę inną niż nazwy pozostałych funkcji pokazywanych na liście). Jeśli nie podasz nazwy, zostanie ona wygenerowana automatycznie.</para> - -<para ->Aby uzyskać więcej infomacji o funkcjach &kmplot;, zobacz <xref linkend="reference"/>. </para> - -<screenshot> -<screeninfo ->Tutaj możesz zobaczyć zrzut ekranu okna powitalnego &kmplot;</screeninfo> - <mediaobject> - <imageobject> - <imagedata fileref="main.png" format="PNG"/> - </imageobject> - <textobject> - <phrase ->Zrzut ekranu</phrase> - </textobject> - </mediaobject> -</screenshot> - -<sect1 id="function-types"> -<title ->Typy funkcji</title> - -<sect2 id="explicit-functions"> -<title ->Funkcje w postaci ogólnej (lub kanonicznej)</title> -<para ->Aby wprowadzić funkcję w postaci kanonicznej (tzn. funkcję w postaci y=f(x)) do &kmplot;, po prostu wprowadź ją w formie <screen> - <userinput -><replaceable ->f</replaceable ->(<replaceable ->x</replaceable ->)=<replaceable ->wyrażenie</replaceable -></userinput> -</screen -> Gdzie: <itemizedlist> -<listitem -><para -><replaceable ->f</replaceable -> jest nazwą funkcji; może być dowolnym ciągiem liter i cyfr, pod warunkiem, że nie rozpoczyna się od liter: x, y lub r (ponieważ są one używane dla funkcji biegunowych i parametrycznych).</para> -</listitem> - -<listitem -><para -><replaceable ->x</replaceable -> jest współrzędną X używaną w wyrażeniu po znaku równości. W rzeczywistości jest to zmienna jedynie formalna, więc możesz użyć dowolnej nazwy, efekt będzie taki sam.</para> -</listitem> - -<listitem> -<para -><replaceable ->wyrażenie</replaceable -> to wyrażenia które ma być narysowane, podane za pomocą odpowiedniej składni dla &kmplot;. Zobacz <xref linkend="math-syntax"/>. </para> -</listitem> - -</itemizedlist> -</para> -<para ->Jako przykład: aby narysować wykres funkcji y=x<superscript ->2</superscript ->+2x, wprowadź następujące wyrażenie w oknie dialogowym funkcji &kmplot;: <screen ->f(x)=x^2+2x -</screen> -</para> -</sect2> - -<sect2 id="parametric-functions"> -<title ->Funkcje parametryczne</title> -<para ->Funkcje parametryczne to takie w których współrzędne X i Y są zdefiniowane poprzez osobne funkcje innej zmiennej, często nazywanej t. Aby wprowadzić funkcję parametryczną w &kmplot;, postępuj zgodnie z procedurą dla funkcji w postaci ogólnej, ale zacznij nazwę funkcji opisującej współrzędną X od litery x, natomiast funkcję opisującą współrzędną Y od litery y. Tak jak przy funkcjach w postaci ogólnej, możesz użyć dowolnej nazwy zamiennej jako parametr. Aby narysować funkcję parametryczną, wybierz <guimenu ->Wykres</guimenu -> <guimenuitem ->Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem ->. Nazwa funkcji będzie stworzona automatycznie, jeśli żadnej nie podasz.</para> -<para ->Na przykład, przyjmijmy że chcesz narysować okrąg, mający równania parametryczne x=sin(t), y=cos(t). W oknie dialogowym funkcji &kmplot; wykonaj następujące czynności <orderedlist -> <listitem -><para ->Otwórz okno dialogowe wykresu parametrycznego poprzez <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Nowy wykres parametryczny...</guimenuitem -> </menuchoice ->.</para -> </listitem -> <listitem -><para ->Wprowadź nazwe dla funkcji, powiedzmy <userinput ->okrag</userinput ->, w polu <guilabel ->Nazwa</guilabel ->. Nazwy funkcji dla X i Y zmienią się aby dopasowac się do tej nazwy: funkcja dla X będzie mieć nazwę <guilabel ->xokrag(t)</guilabel -> a ta dla Y <guilabel ->yokrag(t)</guilabel ->.</para -> </listitem -> <listitem -> <para ->W polach x i y wpisz odpowiednie równania, tzn. <guilabel ->xokrag(t)=</guilabel -><userinput ->sin(t)</userinput -> i <guilabel ->yokrag(t)=</guilabel -><userinput ->cos(t)</userinput ->.</para -> </listitem -> </orderedlist -> Kliknij na <guibutton ->OK</guibutton -> i funkcja zostanie narysowana. </para> -<para ->Możesz ustawić kilka dodatkowych opcji dla wykresu w tym oknie dialogowym: <variablelist> - -<varlistentry> -<term -><guilabel ->Ukryj</guilabel -></term> -<listitem> -<para ->Jeśli ta opcja jest zaznaczona, &kmplot; nie rysuje wykresu, ale zapamiętuje definicję funkcji, dzięki temu możesz użyć jej do definowania innych funkcji.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><guilabel ->Minimum przdziału własnego wykresu</guilabel -></term> -<term -><guilabel ->Maksimum przedziału własnego wykresu</guilabel -></term> -<listitem> -<para ->Jeśli ta opcja jest wybrana, możesz zmieniać wartość maksymalną i minimalną parametru t dla którego funkcja jest narysowana używając pól <guilabel ->min</guilabel -> and <guilabel ->max</guilabel ->.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><guilabel ->Szerokość linii:</guilabel -></term> -<listitem> -<para ->Za pomocą tej opcji możesz ustawić szerokość linii na obszarze wykresu, w jednostkach 0.1 mm.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><guilabel ->Kolor:</guilabel -></term> -<listitem> -<para ->Kliknij w prostokąt i wybierz kolor w nowo otwartym oknie dialogowym. Linia wykresu będzie w tym własne kolorze.</para> -</listitem> -</varlistentry> -</variablelist> -</para> -</sect2> - -<sect2 id="polar-functions"> -<title ->Wprowadzanie funkcji we współrzędnych biegunowych</title> - -<para ->Współrzędne biegunowe wyznacząją położenie punktu poprzez jego odległość od środka układu (zwykle nazywanym R), oraz kąt jaki linia od środka do punktu tworzy z osią X ( zwykle nazywanym grecką literą theta). Aby wprowadzić funkcje we współrzędnych biegunowych użyj: <menuchoice -><guimenu ->Wykres</guimenu -><guimenuitem ->Nowy wykres biegunowy...</guimenuitem -> </menuchoice -> W polu oznaczonym <guilabel ->r</guilabel ->, wpisz definicję funkcji razem z nazwą zmiennej theta której chcesz używać, np. aby narysować spiralę Archimedesa r=theta, wprowadź<screen> -<userinput> -(theta)=theta -</userinput> -</screen -> wtedy cała linia będzie wyglądać <quote ->r(theta)=theta</quote ->. Zauważ, że możesz użyć dowolnej nazwy zmiennej theta, czyli <quote ->r(foo)=foo</quote -> spowoduje narysowanie dokładnie tego samego wykresu. </para> - -</sect2> - -</sect1> - -<sect1 id="combining-functions"> -<title ->Składanie funkcji</title> -<para ->Funkcje mogą być składane w celu stworzenia nowych. Po prostu wprowadź funkcje po znaku równości w wyrażeniu tak jakby były zmiennymi. Na przykład, jeśli masz zdefiniowane funkcje f(x) i g(x), możesz narysować sumę f i g poprzez: <screen -><userinput> -sum(x)=f(x)+g(x) -</userinput -> -</screen> -</para> -<para ->Pamiętaj, że możesz składać tylko funkcje tego samego typu, np. funkcja w postaci ogólnej nie może być złożona z funkcją w postaci biegunowej.</para> -</sect1> - -<sect1 id="function-appearance"> -<title ->Zmiana wyglądu funkcji</title> - -<para ->Aby zmienić wygląd wykresu funkcji w głownym oknie, wybierz tę funkcję w oknie dialogowym <guilabel ->Edytuj wykresy</guilabel ->, a następnie kliknij na przycisku <guibutton ->Edytuj</guibutton ->. W następnym oknie dialogowym możesz zmienić szerokość linii w polu tekstowym, oraz kolor wykresu, klikając na przycisk zmiany koloru na dole. Jeśli edytujesz fukncję w postaci ogólnej, zobaczysz okno dialogowe z trzema zakładkami. W pierwszej podajesz równanie funkcji. Zakładka <guilabel ->Pochodne</guilabel -> pozwala na rysowanie pierwszej i drugiej pochodnej funkcji. Za pomocą zakładki <guilabel ->Całka</guilabel -> możesz narysować całkę funkcji obliczaną metodą Eulera. </para> -<para ->Innym sposobem edycji funkcji jest kliknięcie prawym przyciskiem myszy na wykresie. W menu kontekstowym wybierz następnie <guibutton ->Edytuj</guibutton -></para> - -<para ->Aby uzyskać więcej informacji o menu kontekstowym zobacz <xref linkend="popupmenu"/>. </para> -</sect1> - -<sect1 id="popupmenu"> -<title ->Menu kontekstowe</title> - -<para ->Kiedy klikniesz prawym przyciskiem myszy na wykresie zwykłej, lub parametrycznej funkcji ciągłej pojawi się menu kontekstowe, w którym znajduje się pięć pozycji:</para> - -<variablelist> -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Ukryj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Ukrywa wybrany wykres. Pozostałe wykresy tej funkcji będą nadal widoczne.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Usuń</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Usuwa funkcję. Wszystkie jej wykresy znikają.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Edytuj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Wyświetla okno dialogowe edytora dla wybranej funkcji.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Kopiuj</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Powoduje skopiowanie wykresu do innego okna programu &kmplot;.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Przenieś</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Przenosi wykres co innego okna programu &kmplot;.</para> -</listitem> -</varlistentry> -</variablelist> - -<para ->Dla funkcji narysowanych są dostępne jeszcze poniższe cztery pozycje:</para> - -<variablelist> -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Uzyskaj wartość Y</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Otwiera okno dialogowe w którym możesz znaleźć wartość Y dla podanejj wartości X. Wybrany wykres będzie podświetlony. Wprowadź wartość X w polu <guilabel ->X</guilabel ->, i kliknij na <guibutton ->Znajdź</guibutton -> (lub nacisnij &Enter;). Odpowiednia wartość Y pojawi się w polu <guilabel ->Y</guilabel ->. </para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Znajdź watośc minimalną dla wykresu w określonym zakresie dziedziny. Wybrany wykres będzie podświetlony w nowo otwartym oknie dialogowym. Wprowadź dolną i górną granicę regionu w którym chcesz znaleźć minimum i kliknij przycisk <guibutton ->Znajdź</guibutton ->. Wyświetlone zostaną wspołrzędne X i Y minimum.</para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Szukaj watości maksymalnej</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Tak samo jak dla <guimenuitem ->Szukaj wartości minimalnej</guimenuitem -> opisanej powyżej, lecz wyszukuje wartość maksymalną. </para> -</listitem> -</varlistentry> - -<varlistentry> -<term -><menuchoice -><guimenuitem ->Oblicz całkę</guimenuitem> -</menuchoice -></term> -<listitem> -<para ->Wyświetla okno dialogowe, w którym należy wybrać funkcję oraz podać zakres wartości X. Po wprowadzeniu wartości X, obliczona zostanie całka, oraz narysowana zostanie powierzchnia pomiędzy wykresem oraz osią X w podanym wcześniej zakresie wartości X. Kolor powierzchni będzie taki sam jak kolor wykresu.</para> -</listitem> -</varlistentry> -</variablelist> - - -</sect1> - - -</chapter> -<!-- -Local Variables: -mode: sgml -sgml-minimize-attributes:nil -sgml-general-insert-case:lower -sgml-indent-step:0 -sgml-indent-data:nil -sgml-parent-document:("index.docbook" "BOOK" "CHAPTER") -End: ---> |