kaudiocreator 1.12"> ]> alan

sorry@no.mailno mail, sorry.

RobertGomułka

carramba@epf.pl

Polskie tłumaczenie 1999 2005 alan &FDLNotice; 2005-02-20 1.12 &kaudiocreator; jest programem KDE do zgrywania muzyki z płyt CD. KDE kaudiocreator CD program zgrywający &kaudiocreator; to program KDE do zgrywania muzyki z płyt CD. Można za jego pomocą w łatwy sposób skopiować muzykę do mp3, ogg lub innych formatów, zależnie od zainstalowanych w systemie programów kodujących. &kaudiocreator; to nakładka na program cdparanoia (zgrywający dane CD do plików wav na twardym dysku) oraz wielu programów kodujących (kompresujących) te pliki. Aktualnie zaraz po zainstalowaniu obsługiwane są: lame dla mp3, oggenc dla ogg i flac (kompresja bezstratna). Do ich obsługi może okazać się konieczne zainstalowanie odpowiednich pakietów z dystrybucji. Istnieje możliwość dodania kolejnych uprzednio zainstalowanych programów kodujących. Ogólnie rzecz biorąc, zgrywanie muzyki z płyty CD to proces dwuetapowy: najpierw utwory lub piosenki z płyty CD są zgrywane do komputera jako pliki wav (bezstratnie, bez kompresji), a następnie w kolejnym kroku pliki te (zwykle przypada jeden na jedną piosenkę) są kompresowane do formatu mp3, ogg lub innych formatów, jak np. bezstratny flac. W pierwszym kroku, zgrywania danych z płyty CD, &kaudiocreator; używa programu cdparanoia. Praktycznie każda dystrybucja dostarcza skompilowany pakiet, więc zainstaluj go, jeśli jeszcze go nie masz. W drugim etapie będzie potrzebny zainstalowany program lame (dla mp3), oggvorbis (dla ogg) lub inny program kodujący. Zwykle są one dostarczane w ramach dystrybucji Linuksa, więc najprawdopodobniej nie będzie konieczna ręczna kompilacja. Trzeba je jedynie zainstalować. Oczywiście tylko te programy kodujące, których będziesz potrzebować. Jeśli nie potrzebujesz flac, nie musisz go instalować. Jakiego programu kodującego i formatu plików użyć? Rozdział Jaki program kodujący stanowi krótkie wprowadzenie do tego tematu, jak również jakości dźwięku i współczynników kompresji. Jedno zastrzeżenie w stosunku do zabezpieczonych płyt audio CD. Jak już było wspomniane, &kaudiocreator; używa do zgrywania danych z płyt programu cdparanoia. Nie został on zaprojektowany do łamania zabezpieczeń przed kopiowaniem. Czyli dopóki firmware odtwarzacza CD/DVD nie pozwoli na obejście zabezpieczenia, skopiowanie zabezpieczonej płyty się nie uda. Tak czy owak, sam &kaudiocreator; nie może sobie poradzić z obejściem żadnego z mechanizmów zabezpieczeń. Twój błąd, po prostu nie kupuj płyt audio CD zabezpieczonych przed kopiowaniem, a siła wolnego rynku wymiecie ten idiotyzm! Nadal czytasz? Zdajemy sobie sprawę, że jest to dość trudne i poruszanych jest dużo spraw technicznych. Nie martw się, ten podręcznik powie Ci, w jaki sposób zgrać płytę CD za pomocą tego programu. Poza zwyczajowym wyjaśnieniem poleceń i ustawień, znajduje się tu specjalna sekcja poprowadzenie za rękę. Na początku dowiesz się, jak ustawić ogólne opcje. W ich skład wchodzi wybranie napędu CD (identyfikatora urządzenia), katalogu dla plików tymczasowych, głównego katalogu docelowego, w którym nazwane zgodnie z Twoim wyborem parametrów CD zostaną utworzone dla każdego CD podkatalogi, programu kodującego, którego należy użyć (jak lame dla plików mp3 albo oggvorbis dla plików ogg), a pośród pozostałych ustawień - czy używać freedb do pobierania z Internetu danych dla CD, czy też (paranoja, nie mylić z nazwą programu cdparanoia :-) ) wolisz wpisywać wszystko ręcznie. Mimo że ustawienie ma miejsce tylko raz (choć można dostosowywać je tak często, jak tylko się chce, aż do znalezienia odpowiedniego), nauczysz się potem codziennego zgrywania zawartości CD na twardy dysk. Nastąpi to (miejmy nadzieję) wtedy, gdy zrozumiesz i nauczysz się lubić skromne podejście do interfejsu, na którym można się wpierw potknąć. Ostatnia rzecz, &kaudiocreator; to bardzo elastyczny program, mogący wywoływać wiele programów kodujących. Dlatego (na chwilę obecną) ten podręcznik nie zajmuje się każdym możliwym poleceniem i ustawieniem. Użyj go jako punktu wyjścia do własnoręcznego zgłębiania możliwości programu, jeżeli chcesz wiedzieć więcej, niż napisano tutaj. Zwykle więcej informacji na temat programów (także kodujących) wywoływanych przez program &kaudiocreator; można uzyskać otwierając konsolę i wpisując 'man nazwa-programu', 'nazwa-programu -help', 'nazwa-programu --help' lub 'nazwa-programu -h'. A teraz: baw się dobrze... O czym właściwie mówimy? Cóż, czytasz ten tekst, więc najprawdopodobniej już masz uruchomiony ten program. Powinien on wyglądać jakoś tak: Oto zrzut ekranu programu &kaudiocreator; Zrzut głównego okna programu &kaudiocreator; Główne okno po uruchomieniu programu. może zakodować w wielu formatach - zależnie od zainstalowanych programów kodujących (mp3, ogg, flac itd.) może pobrać z Internetu z bazy freedb informacje o płycie CD, może pracować też bez podłączenia do Internetu, przy wpisywaniu wszystkiego ręcznie może dodawać znaczniki do stworzonych plików - zależnie od docelowego formatu kodowania może nazywać katalogi i piosenki na podstawie w pełni dostosowywalnych informacji z płyty CD Oto krótka lista poleceń głównego okna. Zobacz przykład prowadzący za rękę, żeby poznać więcej szczegółów, jak używać tego programu oraz obejrzyj opisane zrzuty ekranu, pokazujące jego karty konfiguracji. &Ctrl;w Plik Wysuń płytę CD Otwiera tackę napędu i wysuwa CD. &Ctrl;C Plik Szukaj danych w CDDB Rozpoczyna pobieranie informacji odnośnie danych CD z CDDB zgodnie z ustawieniami z karty 'Ustawienia - Konfiguracja KAudioCreatora... - CDDB (może być lokalne lub z Internetu, w tym drugim przypadku oczywiście wpierw trzeba się do Internetu podłączyć). &Ctrl;E Plik Edytuj album Otwiera okno edytora albumu. &Ctrl;y Plik Wybierz wszystkie utwory Wybiera do przetwarzania wszystkie utwory (ścieżki) - zgrywania i (jeśli ustawiono) kodowania. &Ctrl;A Plik Anuluj zaznaczenie wszystkich utworów Usuwa zaznaczenie z wszystkich utworów zaznaczonych do przetwarzania. &Ctrl;G Plik Zgrywaj zaznaczenie Rozpoczyna zgrywanie i kodowanie, jeśli wybrano program kodujący na karcie 'Ustawienia - Konfiguracja KAudioCreatora... - Program kodujący'. &Ctrl;z Plik Zgrywaj zaznaczenie (z) Otwiera podmenu z listą dostępnych programów kodujących, żeby można było zgrać zaznaczenie z innym, niż standardowy program kodujący. Należy zaznaczyć, że powinien on zostać wcześniej skonfigurowany na karcie 'Ustawienia - Konfiguracja KAudioCreatora... - Program kodujący'. &Ctrl;U Plik Usuń zakończone zadania Usuwa zakończone zadania z okienka 'Zadania'. &Ctrl;p File Zakoduj plik... Otwiera przeglądarkę plików tak, że można wybrać do zakodowania już zgrany plik, zamiast zgrywać i kodować cały CD. &Ctrl;Q Plik Zakończ Kończy pracę z programem &kaudiocreator;. &Ctrl; Ustawienia Ukryj/wyświetlaj pasek narzędzi Przełącza wyświetlanie paska narzędzi. &Ctrl;t Ustawienia Ukryj/wyświetlaj pasek stanu Przełącza wyświetlanie paska stanu. &Ctrl;s Ustawienia Konfiguracja skrótów... Otwiera okno konfiguracyjne, w którym ustawia się skróty klawiszowe (kody klawiszy) do poleceń menu. &Ctrl;n Ustawienia Konfiguracja pasków narzędzi... Otwiera okno konfiguracyjne, w którym można skonfigurować paski narzędzi. &Ctrl;p Ustawienia Konfiguracja powiadomień... Otwiera okno konfiguracyjne, w którym można ustawić typ powiadomień (jak wpisy do dziennika zdarzeń, dźwięki brzęczyka) dla zdarzeń programu (jak ukończenie zgrywania płyty CD). &Ctrl;K Ustawienia Konfiguracja: KAudioCreator... Otwiera główne okno konfiguracyjne programu &kaudiocreator; z licznymi zakładkami (jak na przykład Program kodujący dla konfiguracji programu kodującego). Musisz tam zajrzeć, żeby być w stanie pomyślnie używać tego programu! &help.menu.documentation; Jakiego programu kodującego użyć? Jeśli nie chcesz utracić informacji dźwiękowej, potrzebujesz bezstratnego formatu dźwięku. Poza flac istnieją jeszcze inne, jak shorten albo monkey - mogą one być dostępne w Twojej dystrybucji. Wadą będzie niski współczynnik kompresji oraz właściwie brak komercyjnych urządzeń potrafiących odtwarzać takie pliki. Wśród formatów dźwięku, które powodują utratę informacji z powodu kompresji danych na podstawie modelu psychoakustycznego, najpopularniejszymi są mp3 i ogg. Dziś ogg ma lekką przewagę nad mp3 w jakości dźwięku przy niższych szybkościach transmisji (do 128 kb/s), ale powyżej tej wartości różnice stają się mniej znaczące, jako że oba schematy kodowania skutkują bardzo dobrą jakością dźwięku. W skrócie: flac + kompresja bezstratna + wolny (jak "wolność słowa", nie jak "powolność") + bardzo wysoka jakość dźwięku (bezstratna) - niski współczynnik kompresji (prawdopodobnie tylko w okolicy 2,x) - nieistniejąca (najpewniej) obsługa przez sprzętowe odtwarzacze ogg - utrata informacji o dźwięku (ilość zależna od ostatecznej szybkości transmisji) + wolny (jak "wolność słowa", nie jak "powolność") + wysoka do bardzo wysokiej (duża szybkość transmisji) jakość dźwięku + wysoki współczynnik kompresji (zależny od wynikowej jakości dźwięku) - słaba obsługa przez sprzętowe odtwarzacze mp3 - utrata informacji o dźwięku (ilość zależna od ostatecznej szybkości transmisji) o 'nie tak bardzo' wolny, dla wielu dystrybucji dostępne jest darmowe lame, ale występują kwestie licencyjne + wysoka do bardzo wysokiej (duża szybkość transmisji) jakość dźwięku, jednakże nieco niższa w niższych szybkościach transmisji w porównaniu do ogg + wysoki współczynnik kompresji (zależny od wynikowej jakości dźwięku) + dobra obsługa przez odtwarzacze sprzętowe Jak wcześniej wspomniano, zarówno mp3 jak i ogg są formatami dźwięku, w których na końcu następuje utrata jakości. Nie można cofnąć się do oryginału, kiedy już ma się pliki mp3, czy też ogg. Można z nich zrobić pliki wav, a nawet wypalić z powrotem na CD, żeby móc odtworzyć je na odtwarzaczu CD (odtwarzacze DVD zwykle potrafią odtwarzać i mp3, i ogg, najczęściej nie ogg), ale pliki wav wygenerowane z mp3 lub ogg nie będą tak dobre, jak oryginały. W rzeczywistości, zależnie od Twojego systemu Hi-Fi i współczynnika kompresji wybranego przy tworzeniu mp3/ogg, możesz nawet nie usłyszeć różnicy. Jednakże, jeśli zależy Ci na tym, żeby nie utracić informacji dźwiękowej, ale nie zamierzasz rezygnować z kompresji plików wav, możesz przyjrzeć się formatom flac, shorten albo monkey. Tym niemniej formaty te nie pozwolą na kompresję lepszą niż około 2,x. Jesli nie jesteś zatwardziałym entuzjastą/entuzjastką, najprawdopodobniej zdecydujesz się na ogg lub mp3. Wybierz ogg - jeśli chcesz słuchać muzyki tylko na komputerze albo z serwera muzyki i/lub masz już jeden z nielicznych odtwarzaczy ogg. mp3 - jeśli chcesz słuchać swojej muzyki również na innych urządzeniach, jak standardowe odtwarzacze DVD, przenośne odtwarzacze (USB, pamięć flash, HD) albo specjalne radioodtwarzacze samochodowe. Aktualnie, na początku roku 2005, większość z tych urządzeń obsługuje tylko format mp3. Jeśli chodzi o jakość, oba formaty powinny być po prostu dobre, zależnie od wybranego współczynnika kompresji. Dla mp3 (i najpewniej też ogg) szybkość transmisji 128 kb/s skutkuje współczynnikiem kompresji 11 w stosunku do oryginalnego pliku wav przechowywanego na CD. Może to wystarczać na podróż, ale nie wystarcza dla dobrego domowego zestawu Hi-Fi. 192 kb/s to dobry kompromis nawet dla Hi-Fi w salonie. Zapewni on współczynnik kompresji w wysokości 7,3. Już lata temu eksperci nie byli w stanie rozróżnić mp3 256 kb/s od oryginalnego CD w ślepym teście na zestawie HiFi, na który może Cię nawet nigdy nie być stać. :-) Oznacza to wciąż redukcję przestrzeni dyskowej w stosunku do oryginalnego pliku wav na poziomie 5,5, co jest całkiem miłe. Na większości nowoczesnych systemów można również używać zmiennej prędkości bitowej (Variable Bit Rate - VBR). Tutaj program kodujący modyfikuje szybkość transmisji zależnie od stopnia złożoności muzyki na podstawie modelu psychoakustycznego (łał :-) ). Ustawienie lame '--preset extreme' generuje plik z VBR (w przeciwieństwie do stałej prędkości bitowej CBR) 224 do 256 kb/s, zależnie od skomplikowania muzyki. Spowoduje to uzyskanie kompresji oryginału z współczynnikiem do 6,3, a wynikowy plik będzie odtwarzany praktycznie na każdym urządzeniu znajdującym się na rynku. Jeżeli nie masz wyjątkowo drogiego sprzętu (mówimy o tysiącach euro albo dolarów) i wyjątkowo wyrobionego ucha, najprawdopodobniej nie usłyszysz różnicy w stosunku do maksymalnej możliwej wartości CBR - 320 kb/s - po prostu uwierz. Nawet on będzie się kompresował do 4,4-krotnie mniejszego pliku. Przy okazji, ustawienie '--preset extreme' tak naprawdę spowoduje użycie 320 kb/s dla złożonych partii utworu przy jednoczesnej znacznie bardziej agresywnej kompresji reszty, w celu osiągnięcia przeciętnego bit rate od 224 do 256 kb/s. Krótka lista parametrów jakości dźwięku i wynikowych współczynników kompresji dla lame (mp3) (sprawdź również więcej przełączników uruchamiając lame --help): '--preset extreme' = 224 do 256 kb/s VBR, współczynnik kompresji do 6,3. Używa do 320 kb/s dla złożonych partii muzycznych i o wiele mniej dla prostszych części piosenki. Wystarczająco dobre dla wysokiej jakości domowych zestawów HiFi. Pierwszy wybór! '--preset extreme -b 256' = 256 kb/s CBR, współczynnik kompresji około 5,5. Używa zawsze 256 kb/s dla złożonych i prostych fragmentów piosenki. Niektóre starsze odtwarzacze mogą wymagać CBR. Wystarczająco dobre dla wysokiej jakości domowych zestawów HiFi. '-h' = 128 kb/s CBR, łączone stereo, współczynnik kompresji około 11. 128 kb/s dla każdej części piosenki. Wystarczająco dobre dla muzyki dziecięcej, odtwarzaczy przenośnych i, cóż, samochodowych radioodtwarzaczy. Jednak niewystarczająco dobre dla lepszych zestawów domowego HiFi. Informacje o CD, które wpiszesz lub które zostaną automatycznie pobrane przez program z freedb za pośrednictwem Internetu, są dostępne jako lista parametrów w programie, którą można przetwarzać albo używać w programie &kaudiocreator; i w programach kodujących, żeby stworzyć katalogi i nazwy plików oraz wygenerować znaczniki w plikach piosenek. Przy użyciu z programami kodującymi, często zachodzi potrzeba użycia kombinacji przełączników programu kodującego i tych tutaj parametrów. Podręcznik lub pomoc do tych programów pozwolą się zapoznać z ich przełącznikami. Na przykład w celu dodania tytułu CD do znacznika podczas kodowania mp3 z lame trzeba dodać przełącznik -tt (z lame), po którym nastąpi parametr title z programu &kaudiocreator;. Wynik wygląda mniej więcej tak: '... --tt {title} ...'. Oto podsumowanie parametrów programu &kaudiocreator;, których można używać (= nazwa przycisku w asystencie): %{albumartist} - wykonawca albumu (Wykonawca) %{albumtitle} - tytuł albumu (Album) %{artist} - wykonawca piosenki (Wykonawca utworu) %{albumcomment} - komentarz do albumu (Komentarz) %{comment} - komentarz do piosenki (Komentarz do utworu) %{extension} - rozszerzenie pliku, jak mp3 lub ogg (Rozszerzenie) %{genre} - gatunek muzyki (Gatunek) %{title} - tytuł bieżącego utworu (Tytuł utworu) %{number} - numer bieżącego utworu (Numer utworu) %{~} - standardowy skrót linuksowy do katalogu domowego użytkownika (Katalog domowy) Nie jesteś odosobniony w dążeniu do słuchania muzyki niezależnie od odtwarzacza CD. Ludzie na całym świecie zgrywają swoje CD i konwertują do innego formatu. Każdy ma identyczne doświadczenia - że zabierającą najwięcej czasu czynnością jest wpisanie danych CD. No i sprytni ludzie wymyślili, że o wiele bardziej efektywne byłoby, gdyby jedna osoba zrobiła to dla każdego CD, a reszta po prostu pobrała te dane, oszczędzając sobie ich wpisywania. Oto czym jest freedb, wolną bazą danych, gdzie osoby zgrywające audio CD może wpisać albo skopiować informacje dotyczące CD tak, że każda inna osoba może je pobrać zamiast własnoręcznie wpisywać je do komputera. Jedna drobna uwaga - mówimy tu wyłącznie o tekście: tytule CD, wykonawcy, nazwach piosenek itd., nie o samym pliku dźwiękowym. Czy wobec tego jest to legalne i można go bezpiecznie używać? Tak, to powinno być legalne, ale nie jestem prawnikiem. Jednakże nikt nie może zabronić Ci udostępniać informacje CD, które i tak są otwarcie dostępne. A co więcej, bez samego CD dane te są bardziej lub mniej bezwartościowe, czyli żadna krzywda nie może się stać wykonawcom albo firmom fonograficznym. Możesz uzyskać te informacje przechadzając się po sklepie z płytami, fizycznie lub w internecie. Bezpieczne w użyciu? Cóż, żeby pobrać informacje o CD, nie musisz ujawniać żadnych danych osobowych. Istnieją serwery lustrzane freedb w wielu krajach i możesz nawet pobrać bazę, żeby pracować bez podłączenia do Internetu. (Ale uważaj, na początku 2005 roku jest to plik tar.bz2 o wielkości 370 MB!). Konieczne jest wpisanie adresu e-mail, żeby pobrać dane, ale nie musi to być prawdziwy adres. Właściwie to nawet powinienno się tak zrobić (podać fałszywy), żeby upewnić się, że prawdziwy nie wycieknie do Internetu, a Ty zaczniesz otrzymywać morze spamu. Pomysłodawca serwisu twierdzi, że dane nie będą podsłuchiwane ani przechowywane (więc po co o nie właściwie pytać??), a poza tym wiele serwerów lustrzanych znajduje się w rękach zaufanych instytucji. W programie &kaudiocreator; musisz zaznaczyć opcję włączającą smtp (wysyłanie adresu), a do użycia z freedb możesz określić inny (wymyślony) adres, niż ustawiony w systemie. Wygląda na to, że tak pomyślano konfigurację, że adres e-mail nie jest wykorzystywany przy pobieraniu danych z serwera (ale nie jestem programistą, nie sprawdziłem kodu). Tym niemniej, żeby móc wspomóc pomysłodawców freedb, jak w przypadku wysyłania danych (dotyczących nowej, niewyświetlonej w liście płyty albo poprawki istniejącego wpisu), powinienno się to zrobić za pomocą ważnego adresu e-mail. To wspaniała usługa, więc uszanuj to w przypadku, gdy chcesz mieć swój własny wkład! Nie powinno być powodu do obaw, oprócz tego, że Twój adres e-mail może się dostać w niepowołane ręce i będziesz otrzymywał spam (więcej, niż do tej pory). Możesz po prostu użyć jednego ze swoich zapasowych'adresów e-mail. Przeczytaj uważnie odpowiednie FAQ i poradniki Jak-to-zrobić na stronie freedb.org, jeśli myślisz, że masz CD z danymi, które nie zostały jeszcze wpisane do bazy. W wielu krajach istnieją serwery lustrzane głównej bazy danych. Podczas konfigurowania programu &kaudiocreator; do użycia freedb, użyj serwera najbliższego Twojej lokalizacji. Oszczędza to przepustowość Internetu i równoważy obciążenie serwerów. Odwiedź freedb.org, żeby uzyskać najświeższą listę serwerów lustrzanych przeznaczonych do ściągania informacji o CD za każdym razem, kiedy je zgrywasz albo ściągnij pełną bazę danych (ewentualnie tworzone zwykle co miesiąc jej aktualizacje). A jak to działa? Cóż, dzięki odrobinie magii zostaje automatycznie wygenerowany unikalny (nie do końca) identyfikator na podstawie danych płyty CD, kiedy znajdzie się ona w napędzie. Może to być liczba ścieżek, ich długość i/lub inne rzeczy. Więcej informacji znajdziesz na freedb.org. Może się to wydać zabawne, ale niestety utworzony identyfikator nie wydaje się być inny dla każdego CD. Tak więc czasami CD musi być umieszczone w złej kategorii, spoza 11 znanych dla freedb, ponieważ w bazie istnieje już CD z tym samym kluczem dla poprawnej kategorii. Dla zachowania wstecznej kompatybilności oni nie chcą zmieniać sposobu generacji klucza. Jednak sytuacja taka powinna zachodzić wyłącznie w wyjątkowych przypadkach :-) Sprawdź kategorie freedb.org przed wysyłaniem. Na przykład kategoria rock przechowuje również pop i rap, ponieważ nie istnieją dla nich osobne kategorie. &reporting.bugs; &updating.documentation; Jaki program zgrywający jest używany do kopiowania piosenek z CD do plików wav w moim komputerze? Cóż, nie zagłębiałem się w kod źródłowy, ale fama głosi, że do tego celu jest używana cdparanoia. Była ona zawsze najlepszym wyborem, jeśli chodzi o zgrywanie CD audio. Pamiętaj, żeby zainstalować pakiet dystrybucyjny cdparanoia, jeśli jeszcze nie jest zainstalowany. W międzyczasie pojawił się program cdda2wav i mogą być miejsca, jak płyty CD w trybie mieszanym (mixed mode), gdzie jest lepszy od cdparanoia. Przy prostym zgrywaniu CD cdda2wav używa tej samej biblioteki, co cdparanoia. Jednak informacja ta nie ma dla użytkownika praktycznego zastosowania, ponieważ w programie &kaudiocreator; nie można zmienić programu zgrywającego. W wypadku, gdy napotkasz problemy przy zgrywaniu CD i chcesz spróbować cdda2wav, należy użyć innego programu - jak grip, oparty o gtk i pozwalający określić program zgrywający. Jakie programy kodujące i formaty plików są obsługiwane? Czy mogę tworzyć pliki mp3 albo ogg? Możesz wybrać program kodujący, a co za tym idzie, format pliku, w który mają się zmienić zgrane pliki wav. Przy pierwszym uruchomieniu znajdziesz predefiniowane wpisy dla lame (mp3), oggenc (ogg) i flac (format bezstratnej kompresji dźwięku) na karcie ustawień programu kodującego. Jednak oczywiście można również dodawać własne programy kodujące na tej karcie. Pamiętaj, żeby zainstalować pakiet programu kodującego ze swojej dystrybucji, zanim zaczniesz go używać (jest to wymagane również dla programów kodujących ustawionych wcześniej w programie!). Rzuć okiem na rozdział Jaki program kodujący, żeby dowiedzieć się więcej o programach kodujących. Po zainstalowaniu programu kodującego możesz uzyskać więcej informacji na temat jego przełączników wpisując coś w stylu 'lame -help' albo 'lame --help' w konsoli (np. konsole). 'lame' powinno zostać zastąpione nazwą zainstalowanego programu kodującego. Cóż, nie za dużo tu działa, czyż nie? Cóż, może to być jedna z tysiąca możliwych przyczyn. Sprawdź ustawienia nazwy urządzenia napędu CD/DVD, prawa dostępu do odczytu i zapisu, a także czy masz zainstalowane cdparanoia i wybrany program kodujący audio (lame dla mp3, oggenc dla ogg, flac itd.). Spróbuj wywołać oba programy z linii poleceń w emulatorze terminala. Może to dać jakąś wskazówkę co jest nie tak. Aha, czy przez przypadek nie próbujesz zgrać CD audio chronionego przed kopiowaniem? Sprawdź okładkę tego CD. To nie zadziała! Masz za swoje, kolejnym razem kup niezabezpieczone CD. Istnieje rozdział z przykładem krok-po-kroku. Nawet jeśli chcesz użyć innych ustawień, może on dostarczyć wskazówek jak postępować. Masz za sobą cały podręcznik, wszystko zrozumiałe, ale nadal jakoś nie jesteś pewien co robić? Nie ma sprawy, wykonaj krok po kroku podany przykład, a otrzymasz niezbędne informacje jak dostosować tylko te obszary, które sprawią, że program wykona dokładnie to, czego od niego wymagasz. W tym przykładzie uruchomimy program po raz pierwszy, ustawimy go i zgramy nasz pierwszy CD. Użyjemy lame '--preset extreme', żeby stworzyć pliki mp3 z VBR (zmienna prędkość bitowa) średnio od 224 do 256 kb/s oraz znacznikami ID3V1. Musisz mieć w swoim systemie zainstalowane cdparanoia i lame. Oba powinny być dostępne jako wcześniej skompilowane pakiety dla Twojej dystrybucji. Jednak możesz poprosić wyszukiwarkę o znalezienie odpowiedniego pakietu dla lame, jako że czasem uważa się go za nie w pełni wolny. Tak czy owak, nie musisz kompilować ze źródeł, choć oczywiście możesz, jeśli chcesz. Struktura, w jaką zorganizujemy naszą muzykę na dysku twardym to: nazwa głównego katalogu dla wszystkich CD: /usr/share/cd wewnątrz dla każdego CD podkatalog nazwany: wykonawcaCD - tytułCD - rok wewnątrz w podkatalogu nazwy piosenek: utwór# - tytułUtworu Podsumowując: /usr/share/cd/wykonwawca - tytułCD - rok/utwór# - tytułUtworu Upewnij się, że katalog '/usr/share/cd' istnieje i że masz do niego prawa do zapisu (np. spróbuj coś do niego skopiować Konquerorem). Przykład został podzielony na dwie sekcje: pierwsza zajmująca się podstawowym skonfigurowaniem programu &kaudiocreator;, czyli czymś, co zwykle robi się raz i druga opisująca proces samego zgrywania CD, co będziesz powtarzał przy każdym zgrywanym CD. No to zaczynamy... Tutaj określamy program kodujący używany do kompresji muzyki (lame), tym samym format pliku (mp3) jak również wynikową jakość dźwięku (--preset extreme = > VBR 224 do 256 kb/s). Ustawiamy, gdzie powędrują pliki i jaka struktura katalogów będzie im odpowiadać. Każemy programowi używać freedb do pobierania danych CD z Internetu, bo jesteśmy leniwi. Mimo że w każdym momencie możesz zmienić dowolne z tych ustawień, najprawdopodobniej nie będziesz zmieniał ich przy każdym zgrywaniu po znalezieniu wygodnego zestawu ustawień. E 1.1 Krok 01: Ustawianie identyfikatora urządzenia dla napędu albo nagrywarki CD bądź DVD W głównym oknie: Zrzut głównego okna programu &kaudiocreator; ustaw 'Urządzenie:' na '/dev/cdrom' Identyfikator urządzenia jest przekazany do programu zgrywającego, tak że może odczytać dane CD (piosenki). Często /dev/cdrom to dowiązanie symboliczne do właściwego identyfikatora urządzenia Twojego napędu. Jeżeli to nie działa lub masz więcej niż jeden napęd CD albo DVD, możesz podać dokładny identyfikator. Jeżeli masz dostęp do napędu z innych programów, przyjrzyj się /etc/fstab i wypróbuj wpisy urządzeń napędów CD i DVD tam się znajdujące. Nic tu nie ma, niepowodzenie? Przy pracy z jądrem 2.6: Jeśli masz jedno z powszechnych urządzeń ATAPI (albo IDE), przy jądrze 2.6 identyfikator urządzenia będzie się wahał od /dev/hda do /dev/hdd. Urządzenie master na drugim kanale to dobry punkt wyjścia: byłoby to /dev/hdc. Jeżeli wszystkie Twoje dyski to S-ATA, powinno się udać z /dev/hda. Natywne urządzenia SCSI posiadają nazwy zaczynające się od /dev/sda, chyba że masz dyski S-ATA, wtedy one pojawiają się pierwsze na liście, więc zależnie od ilości dysków napęd CD lub DVD pojawi się jako /dev/sdb albo /dev/sdc. Przy pracy z jądrem 2.4: Urządzenia CD/DVD są osiągalne przez SCSI, więc nazwy urządzeń zaczynają się od /dev/sda . E 1.2 Krok 02: Karta ogólnej konfiguracji Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> Ogólne Zrzut ekranu karty ogólnej konfiguracji programu &kaudiocreator; Karta 'Ogólna konfiguracja'. Nie ma tu zbyt wiele do zrobienia. Można tylko zdefiniować jakieś dodatkowe formatowanie. W naszym przykładzie pozostawmy wszystko tak jak pokazano na zrzucie ekranu. Po prostu zaznacz 'Informuj, kiedy informacje nie są kompletne', żeby dostać odpowiednią informację, kiedy niektóre informacje potrzebne do wygenerowania znaczników nie są dostępne. E 1.3 Krok 03: Karta konfiguracji CD Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> CD Zrzut ekranu karty konfiguracji CD programu &kaudiocreator; Karta 'Konfiguracja CD'. Po prostu zaznacz obie pozycje. Jesteśmy leniwi i chcemy pobrać dane dotyczące CD z Internetu, z serwera freedb. Pamiętaj, że musisz mieć podłączenie do Internetu podczas zgrywania CD, żeby można było uzyskać dostęp do serwera freedb. Zaznaczenie drugiej opcji jest dość wygodne, ponieważ kiedy tylko wpis CD zostaje odnaleziony, natychmiast rozpoczynanie jest zgrywanie. Nie ma w tym zbyt wiele ryzyka, ponieważ jeśli okaże się później, że nie odpowiada Ci wpis z bazy, a co za tym idzie wynikowe nazwy plików, katalogów i znaczników, możesz je łatwo zmienić. Nazwy katalogów i plików za pomocą Konqueror -> zmień nazwę, a znaczniki id3 za pomocą kid3, programu KDE do znaczników. Uwaga wykraczająca poza ramy tego przykładu: jeśli chcesz wpisywać wszystko ręcznie, odznacz te opcje, a freedb nie zostanie użyty. Możesz go użyć lokalnie w trybie odłączonym od Internetu, po uprzednim pobraniu bazy. Jednak będzie to ponad 370 MB, więc dwa razy pomyśl, czy warto. Żeby użyć freedb w trybie odłączonym od Internetu, musisz zaznaczyć te opcje, przynajmniej pierwszą. Tryb ustawia się w następnej karcie. E 1.4 Krok 04: Karta szukania konfiguracji CDDB Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> CDDB -> Karta szukaj Zrzut ekranu karty konfiguracji szukania CDDB programu &kaudiocreator; CDDB, to dla nas freedb. Ustawienia wykorzystywane do szukania danych, do pobierania informacji o CD za pośrednictwem Internetu z serwera freedb. Skąd system wie, jakie dane pobrać? Przeczytaj rozdział dotyczący freedb. Po prostu ustaw wszystko jak na zrzucie ekranu. Krótkie wyjaśnienie: Tryb: nie pobieraliśmy bazy danych, więc chcemy pracować zdalnie, tylko z serwerem Internetowym. Serwer CDDB: PROSZĘ (tak, krzyczę!) odwiedzić freedb.org i poszukać serwera lustrzanego blisko siebie. W ten sposób obciążenie rozkłada się pomiędzy serwery lustrzane. Aczkolwiek w pierwszym podejściu to ustawienie powinno zadziałać, ale PROSZĘ potem zmienić to ustawienie... Port i transport: istnieją dwie kombinacje, zrozumiałe nawet dla serwerów lustrzanych. Port=80 i Transport=HTTP Port=8880 i Transport=CDDB Patrząc z perspektywy serwera, oba powinny działać równie dobrze, ale biorąc pod uwagę, że wiele zapór sieciowych (firewalli) domyślnie blokuje port 8880, możesz mieć więcej szczęścia z portem 80, ponieważ jest on zwykle otwarty do przeglądania Internetu. E 1.5 Krok 05: Karta wysyłania konfiguracji CDDB Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> CDDB -> Karta wyślij Zrzut ekranu karty wysyłania konfiguracji CDDB programu &kaudiocreator; W tym przykładzie nie chcemy wysyłać żadnych danych do serwera freedb. Odznaczenie pierwszej opcji powinno załatwić sprawę. Uwaga spoza tego przykładu: jeśli pewnego dnia znajdziesz CD, które nie jest jeszcze znane przez serwer freedb albo znajdziesz błąd we wpisie o CD, możesz wysłać nowe lub zaktualizowane dane. Zaznacz pierwszą opcję na górze tej karty i potem albo użyj adresu e-mail z Twojego systemu (który &kaudiocreator; powinien był już wykryć), albo zaznacz niżej położony przycisk wyboru i wpisz nowy adres e-mail. Przeczytaj wpierw proszę rozdział o freedb. Pojawi się prośba o podanie adresu e-mail, kiedy wysyłasz nowe albo zaktualizowane wpisy na serwer i powinno się zapoznać się z informacjami na freedb.org dotyczącymi liczników wersji podczas wysyłania zaktualizowanych informacji w przypadku gdy odkryjesz błąd. E 1.6 Step 06: Karta konfiguracji programu zgrywającego Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> Program zgrywający Zrzut ekranu karty konfiguracji programu zgrywającego programu &kaudiocreator; Po prostu skopiuj ustawienia ze zrzutu ekranu (upewnij się, że katalog '/tmp' istnieje w Twoim systemie!). 'Sygnał dźwiękowy po zakończeniu każdego zgrywania': zaznacz tę opcję, żeby otrzymywać od programu dźwiękowe powiadomienia o postępie. 'Liczba utworów zgrywanych równocześnie': przepraszam, ale nie mogę znaleźć żadnej przyczyny do włączenia więcej niż jednej przy jednym napędzie. Równoległe czytanie i kodowanie? Nie wiem, sam spróbuj. 'Wysuń płytę CD po zakończeniu zgrywania ostatniego utworu': cóż, wiesz, kiedy się zakończy. Rób jak uważasz. 'Domyślny katalog tymczasowy': po zaznaczeniu tej opcji musisz/możesz określić ścieżkę do katalogu, w którym znajdą się zgrywane pliki wav. Może to być użyteczne w wypadku, gdy masz miejsce tylko na innym dysku. Jeśli opcja nie będzie zaznaczona, pliki zostaną stworzone w Twoim katalogu domowym. Zapamiętaj tę ścieżkę, jeśli chcesz samemu coś zrobić z plikami wav. E 1.7 Krok 07: Karta konfiguracji programu kodującego Ustawienia -> Konfiguracja KAudioCreatora... -> Program kodujący Zrzut ekranu karty konfiguracji programu kodującego programu &kaudiocreator; Na koniec konfiguracja programu kodującego. Użyjemy lame. Mamy tu trochę więcej do zrobienia: Kliknij na 'Lame' Kliknij na przycisk 'Konfiguruj...' Zrzut ekranu konfiguracji Lame programu &kaudiocreator; Uff, wpisz wszystko jak na załączonym zrzucie ekranu. Pole polecenia jest trochę długie, więc możesz potrzebować przewinąć je trochę w prawo. Ustawienia są mniej lub bardziej oczywiste. Pomiędzy '--preset' a 'extreme' ma być spacja. '--preset extreme' określa wynikową jakość plików mp3. Jak wcześniej wspomniano, ustawienie to odpowiada bardzo dobrej jakości dźwięku, wystarczającej nawet dla bardzo dobrych zestawów stereo HiFi. Końcowa prędkość bitowa wynosi przeciętnie około 224 do 256 kb/s. Osiągany współczynnik kompresji to 6,3, będący dobrym kompromisem pomiędzy jakością dźwięku, a zajętością miejsca na dysku. Przestrzeń na urządzeniach przechowywania danych jest obecnie tania, nieprawdaż? Zwróć uwagę na pole '--id3v1-only' ograniczające tworzenie znaczników tylko do V1/V1.1. Skasuj to, jeśli chcesz mieć również znaczniki id3v2. Kid3 jest bardzo dobrym programem do znaczników id3 dla KDE (w wypadku, gdy chcesz je później zmodyfikować). %f i %o powinny być wewnętrznymi zmiennymi dla pliku wejściowego (włączając w to pełną ścieżkę) oraz wyjściowego (również z pełną ścieżką). Kliknij OK, żeby aktywować zmiany i zamknąć okno. 'Położenie zakodowanego pliku' - z powrotem na karcie konfiguracji programu kodującego, definiujemy tu katalog docelowy włączając nazwę katalogu dla plików ze zgranego CD. Występują tu zmienne, które zostaną wypełnione odpowiadającymi danymi CD za każdym razem, kiedy zgrywasz CD. Dane CD mogą być wpisane ręcznie albo pobrane z Internetu (CDDB). Jak już skonfigurowano w tym przykładzie, użyjemy freedb i automatycznie pobierzemy dane. Pobaw się asystentem, ale na końcu w tym przykładzie wpis powinien wyglądać tak: '/usr/share/cd/%{wykonawcaalbumu} - %{tytułalbumu} - %{rok}/%{numer} - %{tytuł}.%{rozszerzenie}' Ustaw resztę jak na zrzucie ekranu. Kilka komentarzy dla przyszłego wykorzystania poza tym przykładem: 'Liczba plików wav kodowanych jednocześnie': czemu ktokolwiek miałby chcieć kodować więcej niż jeden plik wav na raz, na maszynach jednoprocesorowych? Cóż, maszyny wieloprocesorowe szybko nadejdą, więc jeśli czytając to masz już taką, wypróbuj tę opcję. 'Stwórz plik listy odtwarzania albumu': czyli i to można zrobić. Widzę asystenta, mogę się nim pobawić, ale o co chodzi? I tak większość, jeśli nie wszystkie urządzenia będą odtwarzać utwory w kolejności alfabetycznej. Stwórz listę odtwarzania za pomocą odtwarzacza audio, takiego jak xmms. Wtedy będzie można zmienić kolejność odtwarzania, a niektóre urządzenia dostrzegą listę odtwarzania i będą odtwarzać w zmienionej kolejności, nie alfabetycznie. 'Priorytet programu kodującego': dla fanatyków :-) - pobawcie się tym, jeśli chcecie. Wydaje się, że im wyższa wartość, tym szybciej! To by było na tyle, właśnie ukończyliśmy podstawowe ustawienie KAudioCreatora. Konfiguracja ta będzie używana jako domyślna przy każdym zgrywaniu CD. Jeżeli mądrze wybrałeś strukturę organizacji muzyki, nigdy nie będziesz musieć jej zmieniać. ;-) Gotowi do jazdy! Rozdział ten opisze proces zgrywania CD na twardy dysk. Stworzymy pliki mp3. Struktura katalogów, sposób organizacji muzyki na twardym dysku, zostały opisane i ustawione w poprzednim rozdziale. No to podłącz się do Internetu, ponieważ jesteśmy leniwi i chcemy pobrać dane CD z freedb! Proces przedstawiony w tym rozdziale musi być powtarzany dla każdego CD, który chce się zgrać. Ponieważ używamy CD, które nie znajduje się w bazie freedb, zrzuty ekranu mogą się różnić od tych, jakie pojawią się przy CD pomyślnie pobranym z freedb. Dlatego nauczysz się ręcznie wprowadzać dane, zamiast pobierania ich z Internetu, ale zostaną dodane komentarze wskazujące na różnice. Nie staraj się zbyt mocno znaleźć CD, użytego w naszym przykładzie. To 'wyjątkowa' edycja, edycja piszącego ten podręcznik. ;-) Takie czasy, nigdy nie wiesz ... No to zaczynamy... E 2.1 Krok 01: Zgrywanie CD. Główne okienko, kiedy w napędzie znajduje się płyta audio CD: Zrzut ekranu głównego okna programu &kaudiocreator; - włożony CD Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś/zrobiłaś, włóż CD do napędu, którego nazwa jest podana w głównym oknie. Po krótkiej chwili w oknie powinna się wyświetlić lista ścieżek wraz z ich długościami, tak jak na zrzucie ekranu. To znaczy w wypadku, kiedy CD mogło zostać zidentyfikowane jako audio CD i zidentyfikowane przez cdparanoia. Jeśli tak się nie stało, sprawdź rozdział Pytania i odpowiedzi, żeby znaleźć jakąś wskazówkę albo wróć do poprzedniego rozdziału, zajmującego się podstawowym skonfigurowaniem programu. Uwaga: jeśli CD mogło zostać pomyślnie pobrane z freedb, wszystkie tytuły piosenek będą już wypełnione, a nad listą ścieżek pokazane zostaną wykonawca i nazwa albumu. W przypadku, gdy w bazie danych znajdzie się więcej niż jeden wpis pasujący do 'unikalnego' klucza Twojego CD, pojawi się wyskakujące okienko, w którym będzie można wybrać lepiej pasujący wpis. Jeśli nie zaznaczono opcji automatycznego odpytywania freedb ('Ustawienia - Konfiguracja KAudioCreatora... - CD'), możesz to działanie wywołać ręcznie, klikając na pierwszy przycisk z paska przycisków. W wypadku, gdy nie masz lokalnej bazy, a pobierasz dane z Internetu, musisz się wpierw do niego podłączyć. E 1.2 Krok 02: Edytor albumu - Wpisz dane dotyczące albumu i tytuł pierwszej piosenki Kliknij dwukrotnie gdziekolwiek na pierwszym, podświetlonym na niebiesko wierszu (utwór 1): Wyskakuje okienko Edytora albumu. Zrzut ekranu edytora albumu programu &kaudiocreator; Wpisz dane albumu Twojego CD zgodnie z wzorcem z kolejnego zrzutu ekranu. Tytuł piosenki w linii Utwór 1 pola bieżącego utworu, reszta danych CD w polu albumu. Nie ma potrzeby wpisywania wykonawcy w polu bieżącego utworu, chyba że masz płytkę z różnymi wykonawcami różnych piosenek. Górne pole komentarza może być użyte dla indywidualnych komentarzy każdej piosenki, podczas gdy komentarz albumu może być użyty dla komentarza wspólnego dla wszystkich piosenek. Uwaga: oczywiście, w momencie pomyślnego pobrania danych z freedb edytor albumu nie jest pusty, ale zawiera już dane, jak pokazano w następnym zrzucie ekranu. Jednakże zawsze dobrym pomysłem jest jednokrotne otwarcie edytora albumu nie tylko w celu sprawdzenia, czy zadowala Cię nazwa wykonawcy i albumu (np. czy wszystkie słowa zaczynają się dużymi literami, czy też nie...), ale też czy nie ma jakichś niechcianych komentarzy. Zrzut ekranu wpisywania tytułu pierwszej piosenki i danych albumu programu &kaudiocreator; Uwaga: w tym przykładzie używamy tylko znaczników id3v1. Oznacza to ograniczenie długości pól: dla wykonawcy, albumu i piosenki do 30 znaków, dla komentarza tylko 28 znaków. Jeśli chcesz stworzyć znaczniki id3v2, możesz używać pól nieskończonej długości, hm, przynajmniej takiej, na jaką pozwala tu &kaudiocreator;. Nie sprawdzałem. Ustawia się tę opcję na karcie konfiguracji programu kodującego, zajrzyj do rozdziału podstawowych ustawień. Można zmienić informacje w znacznikach utworzonych plików później, w dowolnym momencie, za pomocą edytora znaczników. Dla plików mp3 dobrym edytorem będzie Kid3, którym można również tworzyć znaczniki id3v2. Znaczniki mogą nie być obsługiwane przez wszystkie programy kodujące i formaty plików. Upewnij się co do tego w pomocy programu kodującego. Po kliknięciu na OK wyskakuje okienko z prośbą o potwierdzenie: Zrzut ekranu potwierdzania zmiany danych albumu programu &kaudiocreator; Zmieniliśmy ogólne dane albumu i dlatego pojawił się komunikat z pytaniem, czy chcemy przeprowadzić tę zmianę dla innych piosenek. Tak, chcemy. Zaoszczędzi nam to trochę pracy. Klikamy na Tak. Uwaga: okienko to nie pojawi się, jeśli na przykład zmieni się nazwę albumu w polu albumu. Jednak zmiana ta będzie również ważna dla innych piosenek. I kolejne wyskakujące okienko: Zrzut ekranu ustawiania kategorii albumu programu &kaudiocreator; Jesteśmy proszeni o wybranie kategorii muzyki albumu. Nie należy tego mylić z rodzajem (genre) ze znaczników id3. Występuje 11 kategorii definiowanych przez freedb w celu wstępnego sortowania identyfikatorów CD. Ponieważ naszego CD nie ma w żadnej bazie (jak mogłoby przy naszym sposobie używania programu), musimy wybrać jeden, żeby w wypadku wysyłania danych CD zostało posortowane poprawnie w bazie freedb. Wybierz po prostu jedną z pozycji, która wygląda na najlepiej dopasowaną do stylu CD, którego zgrywasz. W tym przykładzie to jest nieistotne, tak czy owak nie wysyłamy danych CD. Żeby uzyskać więcej informacji, odwiedź freedb.org i poczytaj o kategoriach. Na przykład pop, czy też rap są wyświetlone pod rockiem. Po kliknięciu na OK, wracasz znów do głównego okna. Kliknij dwukrotnie na wiersz drugiego utworu. Znów pojawia się okno edytora albumu i możesz zobaczyć, że pole albumu jest już wypełnione danymi wpisanymi dla pierwszego utworu. Wpisz więc tylko pola dla bieżącego utworu. Na pewno tytuł piosenki; inne informacje jeśli tego chcesz. Kliknij na kolejny wiersz głównego ekranu i postępuj w ten sposób aż do wpisania danych dla wszystkich ścieżek na tym CD. Uwaga: okienko to nie pojawi się, gdy pobrano dane z freedb. Zostały one już umieszczone w jednej z kategorii bazy. E 2.3 Krok 03: Rozpoczęcie zgrywania Kliknij na przycisk 'Zgraj zaznaczone', jak pokazano na zrzucie ekranu Zrzut ekranu rozpoczynania procesu zgrywania programu &kaudiocreator; To trzeci z przycisków na pasku narzędziowym. Zauważ, że wykonawca i album są wyświetlani nad listą ścieżek. Zwróć uwagę, że przed wierszem każdego utworu znajduje się znak zaznaczenia. Tylko utwory, które są zaznaczone w ten sposób będą przetwarzane. Pojedyncze kliknięcie na wierszu utworu przełączy jego zaznaczenie. Upewnij się, że zaznaczone są wszystkie utwory albo użyj przycisku 'Zaznacz wszystkie utwory' na dole ekranu (nie pokazane na zrzucie ekranu), żeby na raz zaznaczyć wszystkie utwory. Zrzut ekranu wiadomości o rozpoczęciu zadań programu &kaudiocreator; Po rozpoczęciu procesu zgrywania kliknięciem na przycisk 'Zgraj zaznaczone', pojawia się to okno potwierdzające. Kliknij na OK, a wtedy przyjrzymy się okienku zadań, żeby prześledzić, co się dzieje. E 2.4 Krok 04: Śledzenie postępu w okienku zadań Kliknij na karcie 'Zadania', żeby przełączyć się na okienko zadań. Znajduje się ono w lewym górnym rogu ekranu, zaraz pod paskiem narzędziowym z przyciskami. Zrzut ekranu okna kontroli zadań programu &kaudiocreator; Oto okno kontroli zadań. Pierwszy utwór jest właśnie zgrywany na twardy dysk. Stan programu jest pokazywany w lewej dolnej części ekranu, w wierszu stanu. Zrzut ekranu przy nie odnalezieniu programu kodującego programu &kaudiocreator; Aaaaaaa! Niech to! Nagle. RTFM (przeczytaj instrukcję)! Napisałem ją! To jest to, co zobaczysz, kiedy spróbujesz wywoływać program kodujący, którego nie masz zainstalowanego. Utwory, które nie mogły być pomyślnie zakodowane, zostaną również oznaczone na liście zadań czerwonym iksem. Przy okazji, czy widzisz jak oszukiwałem? Ścieżka do pliku tymczasowego i ścieżka docelowa nie są takie, jak ustawiliśmy w przykładzie. Tak, powinienem się wstydzić, ale oczywiście sprawdziłeś, czy masz prawa do zapisu do obu katalogów - do plików tymczasowych i docelowego - prawda? Zróbmy to ponownie... Zrzut ekranu zgrywania i kodowania programu &kaudiocreator; Hm, teraz stało się jasne, dlaczego błąd wystąpił zaraz po zakończeniu zgrywania pierwszego utworu. Widzisz to? Pierwsze zadanie - zgrywanie pierwszego utworu - zniknęło (zostało zakończone), ale mamy nową pozycję. Zadanie 4., które jest kodowaniem utworu 1. do mp3. Tak więc zgrywanie i kodowanie wykonują się równolegle. Przyjrzyj się komunikatowi stanu na dole okna, jest teraz ulepszone. Nie mogłem znaleźć ustawienia konfiguracji blokującego to zachowanie. Jedyną rzeczą, którą wydaje się że można konfigurować, jest liczba równoległych zgrywań i kodowań. Rany, jeszcze więcej zadań równolegle? Nie wiem, co oznacza to dla słabszych komputerów. AMD64 użyte tutaj nie miało problemu ze zgrywaniem i kodowaniem utworu (jednak dwa odrębne) na raz. Zrzut ekranu 2 zgrywania i kodowania programu &kaudiocreator; Cóż, cykl trwa. Teraz zgrywamy ostatni utwór podczas kodowania innego i z jeszcze jednym w kolejce programu kodującego. Po tym, jak ostatni utwór zostaje zakodowany, na krótki okres czasu pojawia się w lewym górnym rogu okna komunikat. To wszystko, gotowe na kolejny CD. Ciesz się słuchając swojej muzyki ... &kaudiocreator; Program copyright 2004 Benjamin Meyer ben+kaudiocreator@meyerhome.net Udzielali się: Jak dotąd teatr jednego aktora!nope@no.mail Documentation copyright 2005 alan sorry@no.mail Jako zły przykład: niestety bez e-maila. Nie jestem w stanie opiekować się tym podręcznikiem. Został on pomyślany jako pierwsza wersja podręcznika programu &kaudiocreator;. Ktokolwiek uważa, że można dodać coś użytecznego lub zmienić, może tak zrobić. Cóż, jak zakładam, przynajmniej po skontaktowaniu się wpierw z autorem. A jeśli to czytasz, pozostawił on tę sekcję, więc zgodził się na powyższą propozycję. Polskie tłumaczenie dokumentacji: Robert Gomułkacarramba@epf.pl &underFDL; &underGPL; &install.intro.documentation; Żeby móc pomyślnie używać programu &kaudiocreator;, potrzebujesz &kde; 3.x i cdparanoia. Jeśli chcesz również tworzyć skompresowane pliki audio, jak mp3 albo ogg, potrzebujesz wybranego programu kodującego. Program &kaudiocreator; jest obecnie częścią projektu KDE, znajduje się w pakiecie tdemultimedia i możesz pobrać kod programu z repozytorium kodu KDE. Jednakże większość dystrybucji dostarcza wstępnie skompilowany pakiet, dlatego, że &kaudiocreator; jest częścią głównego pakietu KDE. Zainstaluj pakiet tdemultimedia ze swojej dystrybucji. Jeśli to czytasz, to najprawdopodobniej już masz zainstalowany ten pakiet... Zabawne, jeśli poradziłeś sobie z pobraniem źródeł z CVS-a KDE, nie będziesz potrzebował tych informacji, ale ... &install.compile.documentation; Cóż, ta sekcja jest w zamyśle przeznaczona dla ludzi budujących ze źródeł i nie używających skompilowanych pakietów z dystrybucji. Przykro mi, aktualnie nie jest dostępna pomoc dla opcji konfiguracyjnych przed kompilowaniem źródeł. Jeśli szukasz pomocy w skonfigurowaniu programu dla swoich potrzeb po jego uruchomieniu, oto co może Ci pomóc: Bycie programem, który może wywoływać wiele innych różnych programów, oznacza dużo opcji do skonfigurowania. Najlepiej przeczytaj pełen przykład krok-po-kroku, żeby zaznajomić się z opcjami konfiguracyjnymi. Przedstawia on zrzuty ekranu z różnych kart konfiguracyjnych i komentuje nawet opcje nieużywane w przykładzie. &documentation.index;