Copyright © 1999, 2000, 2001, 2002 David Rugge
Copyright © 2003 Daniel Naber
Copyright © 2004 Daniel Naber, Ingo Klöcker
Kmail jest świetnym i przyjaznym dla użytkownika klientem pocztowym dla KDE.
Spis treści
Spis tabel
Spis przykładów
Zespół Kmaila wita Cię w programie Kmail, przyjaznym użytkownikowi kliencie pocztowym dla środowiska graficznego K. Naszym celem jest dążenie do tego, aby Kmail był estetyczny i intuicyjny, jednak bez utraty funkcjonalności.
Jeżeli nigdy nie konfigurowałeś klienta pocztowego w Uniksie, zalecamy, abyś najpierw przeczytał dział Rozpoczęcie Pracy, dzięki temu konfiguracja przebiegnie bez problemów.
Ponieważ większość użytkowników i tak nie czyta dokumentacji, poniżej prezentujemy klika najważniejszych wskazówek:
Nie musisz używać myszy do korzystania z Kmaila. Cała praca może być wykonana za pomocą Skrótów klawiszowych.
Jakkolwiek program Kmail uważany jest za bezpieczny, powinieneś utrzymywać kopie zapasowe swoich wiadomości. Możesz skopiować pliki oraz foldery znajdujące się w katalogu ~/.kde/share/apps/kmail/mail
(włącznie z plikami ukrytymi, które zaczynają się od kropki) w bezpieczne miejsce.
Stronę domową Kmaila można znaleźć pod adresem http://kmail.kde.org. Zamieszczono tam użyteczne linki, np. do list mailingowych dla użytkowników i programistów. Błędy Kmaila prosimy zgłaszać za pomocą polecenia ->.
Mamy nadzieję, że program Ci się spodoba!
Przedstawiamy krótkie wprowadzenie do programu Kmail i jego użytkowania, abyś mógł z nim natychmiast rozpocząć pracę. Żeby uzyskać dokładniejsze informacje, zobacz dział Korzystanie z Kmaila. Instalacja Kmaila została opisana w załączniku.
Przy pierwszym uruchomieniu programu Kmail, w Twoim katalogu domowym tworzony jest folder o nazwie Mail
. Folder ten zawiera katalogi podstawowe (inbox
, outbox
, sent-mail
, trash
oraz drafts
). Korzystając z menu -> należy wprowadzić podstawowe informacje, aby Kmail mógł poprawnie pobierać i wysyłać Twoje wiadomości.
Okno konfiguracji składa się z sześciu działów: Tożsamości, Konta, Wygląd, Edytor, Bezpieczeństwo oraz Różne.
Aby mieć możliwość odbierania i wysyłania wiadomości, konieczna jest tylko zmiana niektórych ustawień w działach Tożsamości i Konta.
Ustawienia w dziale Tożsamości są dość proste. Wybierz swoją domyślną tożsamość, a następnie kliknij przycisk . Wypełnij pole Twoje imię swoim pełnym imieniem (np. Jan Kowalski
), a pole Organizacja (nieobowiązkowo) odpowiednimi danymi.
Następnie, wypełnij pole Adres e-mail swoim adresem (np. jan@przyklad.pl
).
Jeżeli korzystasz z PGP lub GnuPG możesz zdefiniować swoje klucze OpenPGP oraz certyfikaty S/MIME w zakładce Kryptografia.
Dodatkowo przejdź do zakładki Podpis i wstaw swój podpis. Jest to krótki tekst, który będzie automatycznie dodawany do wszystkich Twoich wiadomości. Nie ma on nic wspólnego z podpisami cyfrowymi.
Dział Konta zawiera ustawienia odpowiedzialne za wysyłanie i odbieranie wiadomości e-mail. Wiele z tych ustawień zależy od konfiguracji systemu i od rodzaju sieci w której zlokalizowany jest Twój serwer. Jeżeli nie wiesz jakie ustawienia wybrać lub jakie jakie wartości wpisać w pole, skontaktuj się ze swoim Dostawcą Internetowym (ISP) lub administratorem sieci.
Zakładka Wysyłanie zawiera listę kont służących do wysyłania wiadomości. Pierwsza pozycja z listy jest kontem domyślnym. Za pomocą przycisku możesz wybrać pomiędzy dwoma różnymi metodami wysyłania wiadomości: SMTP oraz Sendmail. sendmail® oznacza tutaj lokalną instalację oprogramowania -- ma ona opinię będącej trudną do skonfigurowania, więc jeżeli jeszcze na niej nie pracujesz, wybierz SMTP i wypełnij pole Nazwa nazwą konta (np. Moje Konto Pocztowe
), a pole Serwer nazwą i domeną swojego serwera pocztowego (np. smtp.dostawca.pl
). Prawdopodobnie nie będziesz musiał zmieniać ustawień Portu (wartość domyślna to 25
).
Jeżeli chcesz korzystać z opcji sendmail®, a używasz połączenia dial-up, postępuj zgodnie z instrukcjami do konfiguracji sendmaila dla połączeń dial-up zamieszczonymi w dziale FAQ.
Skonfigurowane tutaj konto wysyłania wiadomości będzie wykorzystywane w Twojej domyślnej tożsamości i we wszystkich innych tożsamościach, które nie posiadają własnego konta wysyłania wiadomości. Możesz wykorzystywać różne konta wysyłania wiadomości dla różnych tożsamości zaznaczając pole Wysyłanie w zakładce Zaawansowane w dziale Tożsamości.
Opis pozostałych opcji można znaleźć w rozdziale Konfiguracja.
W przypadku konfiguracji konta SMTP przy serwerze Kolab, musisz zaznaczyć pole Serwer wymaga uwierzytelniania i wprowadzić swoją nazwę użytkownika i hasło swojego serwera Kolab w polach Użytkownik i Hasło. Następnie przejdź do zakładki Bezpieczeństwo i kliknij przycisk w celu automatycznej konfiguracji Bezpieczeństwa. Wartością domyślną powinno być TLS/PLAIN. Serwer Kolab obsługuje także SSL/PLAIN. Oczywiście, te ustawienia mogą zostać skonfigurowane ręcznie.
Aby skonfigurować konto do odbierania poczty, kliknij przycisk w zakładceOdbieranie. Następnie zostaniesz zapytany o rodzaj Twojego konta pocztowego. Większość użytkowników powinna wybrać POP3 lub IMAP. Jeżeli chcesz korzystać ze skrzynki lokalnej, sprawdź FAQ dotyczące blokowania plików.
Wyświetlone zostanie okno Dodaj konto. Na początku wypełnij pole Nazwa, aby nazwać swoje konto. Możesz wybrać dowolną nazwę. Pola Użytkownik, Hasło oraz Serwer powinny zostać wypełnione odpowiednimi danymi uzyskanymi od Twojego dostawcy internetowego lub administratora systemu. Nie powinno być potrzeby zmiany ustawień Portu (wartość domyślna dla POP3 to 110
, a dla IMAP to 143
).
wybierz Rozłączony IMAP, gdy wybierasz swój Rodzaj konta. Wypełnij pola Użytkownik oraz Hasło odpowiednio swoim adresem e-mail oraz hasłem na serwerze Kolab. W zakładce Bezpieczeństwo kliknij przycisk Sprawdź możliwości serwera w celu automatycznej konfiguracji Bezpieczeństwa. Domyślnie powinno być TLS/PLAIN. Serwer Kolab również obsługuje SSL/PLAIN. Ustawienia te mogą być oczywiście konfigurowane ręcznie.
Jeżeli chcesz korzystać z usługi Automatycznych odpowiedzi serwera Kolab, musisz ustawić zakładkę Filtrowanie w swoim koncie DIMAP zaznaczając opcję Serwer obsługuje Sieve, a także Użyj istniejącej konfiguracji serwera i logowania, Port Managesieve powinien być domyślnie ustawiony na 2000.
Po skonfigurowaniu konta Rozłączonego IMAP, musisz aktywować funkcje Pracy grupowej oraz ustawić dział Różne w KMailu.
W dziale Różne okna Konfiguracji wybierz zakładkę Praca grupowa. Zaznacz pole Włącz funkcje źródeł danych IMAP i wybierz Kolab (XML) jako Format folderów grupowych. Pole Foldery źródeł danych są podfolderami powinno zostać ustawione na wybrane przez Ciebie konto otrzymane (jeżeli posiadasz kilka kont). W razie potrzeby możesz ukryć foldery grupowe zaznaczając odpowiednią opcję. Zaleca się, aby zaznaczyć zarówno Kompatybilność pracy grupowej oraz Legacy Options dla kompatybilności z ewentualnym klientem Microsoft Outlook Kolab przy wysyłaniu zaproszeń i odpowiedzi z klienta KDE Kolab.
Jeżeli korzystasz z IMAP, możesz dodatkowo określić ścieżkę w polu Przedrostek dla folderów. Mówi ona programowi Kmail gdzie może znaleźć Twoje foldery na serwerze. Jeżeli posiadasz także konto powłoki na serwerze i Twoje wiadomości są przechowywane w katalogu domowym, użyteczne może być przechowywanie wiadomości w podfolderze Mail
. Użyj tego wpisu w polu Przedrostka dla folderów tak, aby Kmail nie mieszał plików ze skrzynki z innymi plikami. Jeżeli nie jesteś zainteresowany tą opcją, pozostaw pole puste.
Jeżeli zaznaczysz pole Automatycznie porządkuj foldery (usuwaj skasowane wiadomości), Kmail będzie usuwał wiadomości usunięte z serwera jak tylko opuścisz folder. W innym przypadku wiadomości są zaznaczone jako skasowane i od Ciebie zależy, czy skasujesz je ręcznie korzystając z polecenia menu ->.
Jeżeli zaznaczysz Pokaż ukryte foldery, foldery, których nazwa zaczyna się od kropki także zostaną wyświetlone.
Zaznacz pole Pozostaw pobrane wiadomości na serwerze jeżeli chcesz pozostawić swoje wiadomości na serwerze po ich pobraniu.
Usuń zaznaczenie pola Włącz do ręcznego sprawdzania poczty jeżeli nie chcesz sprawdzać tego konta za każdym razem po wybraniu polecenia ->. W dalszym ciągu możesz sprawdzić wiadomości na tym koncie za pomocą polecenia ->.
Zaznacz Sprawdzanie poczty co pewien czas jeżeli chcesz, aby Kmail sprawdzał pocztę automatycznie. Częstotliwość sprawdzania może zostać ustawiona w polu poniżej opcji Częstotliwość sprawdzania.
Folder otrzymane jest folderem domyślnym poczty przychodzącej. Jeżeli z jakiegoś powodu chcesz go zmienić możesz to zrobić za pomocą pola Folder docelowy. Jednakże prawdopodobnie chcesz skorzystać z filtra, który nie ma nic wspólnego z tą opcją.
Za pomocą Polecenia wstępnego możesz określić dowolny program, który zostanie uruchomiony przez Kmaila zaraz przed pobraniem poczty. Należy tu określić pełną ścieżkę dostępu (bez znaków „~”) i pamiętać, że Kmail nie będzie kontynuował pracy, dopóki wykonanie programu nie zostanie zakończone.
W zakładce Dodatkowe możesz zaznaczyć pole Użyj potoku do szybszego odbierania poczty, jeżeli jest on obsługiwany przez Twój serwer. Powinieneś zrobić ostrożny test, aby się upewnić, czy działa bezpiecznie.
Jeżeli zaznaczysz pole Zapisz hasło POP lub Zapisz hasło IMAP, to Kmail zapamięta Twoje hasło tak, że nie będziesz musiał wpisywać go za każdym razem, gdy uruchomisz Kmaila i będziesz chciał pobrać pocztę.
Pamiętaj, że Kmail nie szyfruje haseł, więc ludzie, którzy mają dostęp do Twoich plików konfiguracyjnych (np. administratorzy systemu) mogą w łatwy sposób zdobyć Twoje hasło, jeżeli zaznaczysz tę opcję.
Kmail obsługuje szyfrowanie poprzez SSL oraz TLS (TLS powinien być preferowany, jeśli jest dostępny).
W POP3 Kmail obsługuje następujące metody uwierzytelniania:
Zwykły (niekodowany) tekst,
PLAIN,
LOGIN,
CRAM-MD5 (zalecany, jeżeli DIGEST-MD5 nie jest dostępny),
DIGEST-MD5 (zalecany) oraz
APOP.
DIGEST-MD5, CRAM-MD5 oraz APOP są bezpieczne same w sobie, pozostałe metody są bezpieczne tylko w przypadku użycia ich razem z SSL lub TLS. Opcji Zwykły (niekodowany) tekst powinieneś używać tylko jeżeli Twój serwer nie obsługuje żadnej innej metody uwierzytelniania. Dodatkowo, w przypadku IMAP obsługiwany jest Anonim, ale nie jest obsługiwany APOP. Kliknij przycisk w zakładce Dodatkowe lub Bezpieczeństwo, aby automatycznie wybrać najbardziej bezpieczne ustawienia obsługiwane przez Twój serwer.
Jesteś teraz gotowy do wysyłania i odbierania poczty. W przypadku IMAP, wystarczy otworzyć foldery w drzewie katalogów w głównym oknie Kmaila, wtedy Kmail podłączy się do Twojego serwera i wyświetli znalezione tam wiadomości. W przypadku POP3 skorzystaj z polecenia ->.
Na początek powinieneś wysłać do siebie wiadomość, aby sprawdzić swoją konfigurację. Aby wysłać wiadomość, albo wciśnij klawisz Ctrl+N, albo kliknij na ikonę Nowy E-mail, albo wybierz polecenie z menu ->. Wyświetlony zostanie Edytor wiadomości. Wypełnij pole Do: swoim adresem e-mail i wpisz cokolwiek w polu Temat. Wyślij wiadomość wybierając z menu ->.
Aby sprawdzić pocztę wybierz polecenie ->. W prawym dolnym rogu ekranu pojawi się pasek informujący o liczbie wiadomości, które są pobierane. Jeżeli odbierzesz wiadomość, którą właśnie wysłałeś, to gratulacje! Jeżeli jednak otrzymasz komunikaty błędów podczas testowania konfiguracji, to upewnij się, czy połączenie sieciowe działa poprawnie i sprawdź ponownie ustawienia w menu ->.
Okno główne jest oknem, które zostaje uruchomione przy starcie programu Kmaila. Domyślnie jest ono podzielone na trzy panele:
Ten panel zawiera listę folderów wiadomości (w innych programach pocztowych mogą one być nazwane skrzynkami pocztowymi). Aby wybrać folder, wystarczy na niego kliknąć. Wiadomości umieszczone w tym folderze zostaną wyświetlone w panelu nagłówkowym. Lista folderów może być wyświetlana zarówno w postaci skróconej, która zajmuje tylko niewielką część lewej strony ekranu, jak i w postaci dłuższej zajmującej całą lewą stronę ekranu, lecz mogącą pokazać więcej skrzynek pocztowych. Można przełączać się pomiędzy tymi widokami w zakładce Wygląd/Wygląd znajdującej się w oknie po wybraniu polecenia ->. Zobacz także Dział folderów, aby uzyskać więcej informacji na temat korzystania z folderów.
Ten panel zawiera listę głównych informacji (Oznaczenia statusu, nadawcę, temat, datę i inne opcjonalne kolumny takie jak rozmiar, oznaczenie załącznika, itp.) dotyczących wiadomości umieszczonych w aktualnie zamieszczonym katalogu. Po kliknięciu na nagłówek zaznaczona zostanie wybrana wiadomość, a jej zawartość wyświetlona będzie w panelu wiadomości; można także zaznaczyć więcej niż jedną wiadomość trzymając klawisz Ctrl i klikając na wybrane wiadomości. Możesz sortować wiadomości klikając na kolumnę, według której chcesz dokonać sortowania; jeżeli klikniesz na tę samą kolumnę więcej niż jeden raz, kolejność sortowania zmieni się pomiędzy rosnącą, a malejącą, a także uaktywnione zostaną alternatywne kryteria sortowania (takie jak sortowanie według statusu, jeżeli kliknie się na nagłówek kolumny tematu). Klikając przyciskiem myszy na nagłówku kolumny pojawi się menu umożliwiające pokazanie lub ukrycie kolumn znajdujących się na liście.
Panel ten wyświetla treść zaznaczonej wiadomości. Załączniki wyświetlane są u dołu wiadomości - albo w postaci ikon, albo wewnętrznie w wiadomości, w zależności od ustawień w menu ->. W przypadku złożonych wiadomości, ich struktura pokazana jest w przeglądarce struktury wiadomości poniżej panelu poglądu wiadomości. Położenie panelu podglądu wiadomości jak i przeglądarki struktury może zostać zmienione w zakładce Wygląd/Wygląd znajdującej się w oknie wyświetlonym po wybraniu z menu ->. Ponadto można wyłączyć panel podglądu wiadomości i wybrać, kiedy przeglądarka struktury ma być wyświetlana. Można przemieszczać się po wiadomości strona po stronie, używając klawiszy Page Up i Page down, lub wiersz po wierszu, używając klawiszy strzałka w górę i strzałka w dół; możesz także skorzystać ze skrótów klawiszowych do przełączania się pomiędzy wiadomościami bez konieczności używania myszy.
Następujące skróty klawiszowe są obsługiwane w oknie głównym:
Skrót klawiszowy | Działanie |
---|---|
Spacja | Przewijanie w dół bieżącej wiadomości lub przejście do następnej nieprzeczytanej, jeżeli nastąpi koniec wiadomości. |
Strzałka w prawo lub N | Przejście do następnej wiadomości w bieżącym folderze. |
Strzałka w lewo lub P | Przejście do poprzedniej wiadomości w bieżącym folderze. |
+ | Przejście do następnej nieprzeczytanej wiadomości w bieżącym folderze. |
- | Przejście do poprzedniej nieprzeczytanej wiadomości w bieżącym folderze. |
Ctrl++ | Przechodzi do następnego folderu z nieprzeczytanymi wiadomościami. |
Ctrl+- | Przechodzi do poprzedniego folderu z nieprzeczytanymi wiadomościami. |
Ctrl+Strzałka w górę | Przechodzi do następnego folderu na liście folderów (jeżeli lista folderów jest zaznaczona.) |
Ctrl+Strzałka w dół | Przechodzi do poprzedniego folderu na liście folderów (jeżeli lista folderów jest zaznaczona.) |
Ctrl+Strzałka w lewo | Porusza się w górę listy folderów. Wciśnij kombinację klawiszy Ctrl+Spacja, aby wejść do folderu. |
Ctrl+Strzałka w prawo | Porusza się w dół listy folderów. Wciśnij kombinację klawiszy Ctrl+Spacja, aby wejść do folderu. |
Ctrl+Spacja | Wchodzi do aktualnie zaznaczonego folderu, tzn. folderu który został wyróżniony za pomocą kombinacji klawiszy Ctrl+Strzałka w lewo lub Ctrl+Strzałka w prawo. |
Shift+Strzałka w lewo oraz Shift+Strzałka w prawo | Zaznacza wiadomości w panelu nagłówkowym począwszy od wiadomości bieżącej. |
W celu uzyskania informacji na temat innych skrótów klawiszowych zajrzyj do okna ->.
Edytor wiadomości służy do pisania nowych wiadomości i może zostać uruchomiony przez wybranie -> z menu lub kliknięcie na ikonę Nowej wiadomości w głównym oknie programu.
Aby napisać wiadomość, należy wypełnić odpowiednie pole w oknie edytora wiadomości. Użyj menu , aby wybrać, które pola mają zostać wyświetlone. Pole oferuje opcję ; jeżeli jest ona zaznaczona, to bieżąca tożsamość będzie stosowana domyślnie przy każdym następnym otwarciu edytora.
Jest wiele skrótów, które pomagają przy pisaniu wiadomości. Kliknięcie przycisku znajdującego się obok pól Do:, DW: oraz UDW: spowoduje otwarcie książki adresowej, co umożliwi wybranie z niej odpowiedniego adresu.
Kiedy rozpoczniesz wpisywanie adresu w polach Do:/DW:/UDW:, wyświetlona zostanie lista zawierająca adresy spełniające wpisane kryteria, które były ostatnio używane lub znajdują się w książce adresowej; jeżeli preferujesz, aby lista ta nie była wyświetlana automatycznie kliknij prawym przyciskiem myszy na polu i wybierz inną formę dopełniania tekstu.
Za każdym razem, kiedy chcesz wpisać w pole więcej niż jednego odbiorcę, użyj znaku przecinka aby oddzielić od siebie adresy. Może wystąpić konieczność wpisania pełnej nazwy adresu (to znaczy uzytkownik@domena.pl
) nawet w przypadku użytkowników lokalnych, w zależności od konfiguracji systemu.
Jeżeli zakończyłeś edycję wiadomości kliknij ikonę Wyślij (koperta), aby wysłać wiadomości natychmiast, lub ikonę Kolejka, aby umieścić wiadomość w skrzynce nadawczej (do wysłania). Jeżeli wiadomość nie została jeszcze zakończona, wybierz z menu->.
Jeżeli chcesz wysłaćzaszyfrowaną lub podpisaną cyfrowo wiadomość, kliknij na ikony Podpisz wiadomość lub Zaszyfruj wiadomość znajdujące się na pasku narzędzi. Ponadto możesz wybrać format, który będzie używany do podpisywania i/lub szyfrowania wiadomości. W zależności od zainstalowanych programów szyfrujących możesz wybrać pomiędzy:
Kmail zastosuje format, który jest obsługiwany przez wszystkich odbiorców wiadomości. Preferowany format odbiorców może zostać określony w książce adresowej KDE.
Format ten jest zdezaktualizowany. Jeżeli jest on wykorzystywany, to tylko tekst wiadomości zostanie podpisany/zaszyfrowany. Załączniki nie zostaną podpisane ani zaszyfrowane.Wiadomości HTML nie mogą zostać podpisane w tym formacie. Tego formatu powinieneś używać tylko wtedy, gdy jest to niezbędne, innymi słowy w przypadku, gdy wiadomości są wysyłane do użytkowników klientów pocztowych nie obsługujących bardziej zaawansowanych formatów.
Format ten jest następcą formatu Inline OpenPGP. Przy wykorzystaniu tego formatu zarówno tekst wiadomości jak i załączniki będą podpisane i/lub szyfrowane (domyślnie). Jest to format zalecany, jeżeli korzystasz z OpenPGP.
Format ten jest alternatywą formatu PGP/MIME. Jeżeli korzystasz z tego formatu zarówno tekst wiadomości jak i załączniki zostaną zaszyfrowane (domyślnie). Format ten jest w szczególności używany przez przedsiębiorstwa.
Format ten jest odmianą formatu S/MIME. Powinien być wykorzystywany tylko, gdy jest to konieczne.
Pamiętaj, że często wiadomości HTML są uznawane za irytujące; powinieneś unikać wysyłania wiadomości HTML jeśli jest to możliwe. Właściwie nigdy nie powinno się wysyłać wiadomości HTML do list mailingowych, chyba, że zostało to wyraźne dozwolone.
Aby móc stworzyć wiadomość HTML, najpierw należy włączyć odpowiednie narzędzia. Aby to zrobić włącz w menu . Wyświetlony zostanie pasek z narzędziami służącymi do formatowania wiadomości. Za pomocą listy rozwijanej można wybrać pomiędzy tekstem standardowym, a sześcioma różnymi rodzajami list (trzema listami punktowymi z różnymi symbolami i trzema listami numerowanymi z różnym numerowaniem). Ponadto można wybrać czcionkę, jej rozmiar, styl (pogrubiony, kursywa, podkreślony), a także kolor. Co więcej, można także wybrać sposób wyrównania (do lewej, prawej lub wyśrodkowany).
Tworzenie tabel i dołączanie zdjęć nie jest obecnie możliwe.
Możesz dołączać pliki do wiadomości używając jednej z poniższych metod:
Kliknij na ikonę Załącz plik (spinacz) i wybierz plik, który chcesz załączyć;
Przeciągnij plik z pulpitu lub innego folderu do okna edytora;
Przeciągnij wiadomość z listy wiadomości Kmaila do okna edytora -- przeciągnięta wiadomość zostanie załączona;
Wybierz jedną z opcji w menu .
Kiedy plik zostanie załączony do Twojej wiadomości, pojawi się w panelu załączników u dołu okna edytora. Możesz użyć prawego przycisku myszy, aby , lub każdy z załączników.
Po kliknięciu na pozycję otwarte zostanie okno Właściwości załącznika. Pierwsze pole zawiera rodzaj MIME załącznika. Podobnie jak pole Nazwa, powinno ono zostać wypełnione automatycznie odpowiednią wartością. Czasami wartość MIME tego pola może być błędna. W takim przypadku możesz wprowadzić dowolny typ MIME lub wybrać go z listy. Możesz także wybrać sposób kodowania dla pliku z listy rozwijanej kodowania (zwykle wartość domyślna jest odpowiednia). Jeżeli chcesz zasugerować odbiorcy automatyczne wyświetlenie tego załącznika, to zaznacz opcję Sugeruj automatyczne wyświetlanie. Czy opcja ta zadziała zależy od klienta pocztowego, jakim posługuje się odbiorca oraz od jego ustawień.
Do wiadomości można także dołączyć klucze publiczne poprzez wybranie odpowiedniego polecenia z menu . Załączniki kluczy publicznych obsługiwane są tak samo jak załączniki z plików.
Kmail automatycznie sprawdzi pisownię w Twojej wiadomości (w trybie HTML opcja ta obecnie nie działa) i wyświetli nieznane słowa używając koloru czerwonego. Jeżeli istnieje zbyt wiele nieznanych słów, Kmail wyłączy sprawdzanie pisowni. Aby wybrać język sprawdzania pisowni wybierz ->. Możesz wyłączyć automatyczne sprawdzanie pisowni w menu .
Aby sprawdzić pisownię z wykorzystaniem okna dialogowego, wybierz ->. Kmail wykorzystuje do sprawdzania pisowni program KSpell, który jest nakładką KDE do programów sprawdzania pisowni ispell lub aspell. Pamiętaj, że może zaistnieć potrzeba uprzedniego skonfigurowania sprawdzania pisowni korzystając z menu ->.
Foldery Wiadomości służą do organizacji wiadomości e-mail. Domyślnie, jeśli nie istnieją foldery wiadomości, wiadomości są przechowywane w katalogu $
. Jeżeli masz foldery wiadomości w KDEHOME
/share/apps/kmail/~/Mail
, zostaną one użyte w zamian. Kiedy po raz pierwszy uruchamiasz Kmaila tworzone są foldery otrzymane, do wysłania, wysłane, śmietnik oraz robocze. Każdy z tych folderów ma swoje oddzielne zadanie:
Do tego folderu Kmail domyślnie przenosi Twoje nowe wiadomości po sprawdzeniu poczty.
Do tego folderu przenoszone są wiadomości, które mają być wysłane. Pamiętaj, że nie powinno się stosować metody przeciągnij i upuść, aby wysyłać wiadomości, a używać zamiast tego ikony Wyślij.
Domyślnie kopie wszystkich wysłanych przez Ciebie wiadomości są umieszczane w tym folderze.
Domyślnie wszystkie wiadomości, które przeznaczone zostały do usunięcia, zostają umieszczone w tym folderze.
Zawiera wiadomości, których edycja została rozpoczęta, a potem zostały zapisane do tego folderu zamiast wysłania.
Może się okazać, że standardowe foldery będą wystarczające dla Twoich potrzeb, lecz może się także zdarzyć, że będziesz potrzebował dodatkowych folderów do organizowania swoich wiadomości. Aby stworzyć nowy folder, wybierz ->: wyświetlone zostanie okno właściwości folderu, do którego trzeba wprowadzić odpowiednie informacje. Jeżeli kiedykolwiek będziesz musiał zmienić ustawienia folderu, wystarczy go zaznaczyć w panelu, a potem wybrać ->.
Aby przenieść wiadomości z jednego folderu do drugiego, zaznacz wiadomości, które chcesz przenieść i wciśnij klawisz M lub wybierz z menu->. Wyświetlona zostanie lista folderów; wybierz z listy folder, do którego chcesz przenieść wiadomości. Wiadomości mogą być także przenoszone metodą przeciągnij i upuść do dowolnego folderu z listy folderów.
Jeżeli chcesz usunąć wszystkie wiadomości zawarte w folderze, wybierz menu ->. Możesz także użyć polecenia -> w celu usunięcia całego folderu razem z wiadomościami i podfolderami.
Okno Właściwości folderów pozwala na zmianę nazwy i przenoszenie folderów, a także określanie wszystkich jego właściwości. Pamiętaj, że większość właściwości jest dostępna tylko dla Twoich własnych katalogów, a nie dla katalogów domyślnych, takich jak otrzymane itp. Foldery domyślne nie mogą także być przenoszone i nie można im zmieniać nazwy.
Zmień nazwę folderu poprzez zmianę wpisu w polu Nazwa:.
Możesz uczynić folder podfolderem innego folderu wybierając nowy folder nadrzędny z listy rozwijanej Przenieś folder do.
Dział Ikony folderów pozwala na wybranie ikon, które są różne od tych domyślnych w liście folderów.
Dział Typ folderu zawiera informacje o Formacie skrzynki pocztowej.
W dziale Tożsamość można ustawić domyślną tożsamość, która będzie wykorzystywana do nowych wiadomości, jeżeli folder zostanie zaznaczony.
Za pomocą Pokaż nadawcę/adresata możesz ustawić widoczne kolumny w panelu nagłówków. Jest to użyteczne, jeżeli używasz folderu do zapisywania własnych wiadomości wysłanych.
Usuń zaznaczenie z Powiadamiaj o nowej/nieprzeczytanej poczcie w tym folderze, jeżeli nie chcesz być informowany o nowej poczcie dostarczonej do tego folderu. Jest to na przykład użyteczne w przypadku folderu, do którego przenosisz wszystkie wiadomości uznane za spam.
Zaznacz Przechowuj odpowiedzi w tym folderze jeżeli chcesz, aby odpowiedzi na wiadomości w tym folderze również w nim pozostały, zamiast przenoszenia ich do specjalnego folderu poczty wysłanej.
Tutaj można określić co powinno się stać ze starymi wiadomościami w tym folderze. Jeżeli włączysz Usuwanie starych wiadomości z folderu, to Kmail będzie regularnie, w zależności od Twojego wyboru albo usuwał stare wiadomości, albo przenosił je do innego folderu. Możesz także uruchomić usuwanie starych wiadomości ręcznie poprzez menu -> i poprzez menu ->
Wiadomości, które są usuwane podczas usuwania starych wiadomości nie mogą być przywrócone, więc należy ostrożnie stosować to rozwiązanie.
Jeżeli zamierzasz korzystać z folderu do przechowywania wiadomości z listy dyskusyjnej zaznacz opcję Folder przechowuje listę dyskusyjną, aby przyporządkować ten folder do listy dyskusyjnej. Następnie powinieneś kliknąć Wykryj automatycznie. Kmail spróbuje uzyskać informacje na temat listy dyskusyjnej z obecnie zaznaczonej wiadomości. Jeżeli Kmail nie będzie w stanie określić niektórych adresów, możesz dodać brakujące informacje ręcznie. Aby to zrobić, na początku wybierz Typ adresu, dla którego chcesz dodać adres. Możesz wybrać pomiędzy:
Adres jest wykorzystywany do wysyłania wiadomości na listę dyskusyjną. Jest to zwykle adres e-mail.
Adres jest wykorzystywany do subskrybowania listy dyskusyjnej. Może być to adres e-mail lub adres strony internetowej.
Adres ten jest wykorzystywany do wypisywania się z listy dyskusyjnej. Może być to adres e-mail lub adres strony internetowej.
Jest to adres archiwum listy dyskusyjnej. Jest to zwykle adres strony internetowej.
Adres ten jest wykorzystywany do uzyskiwania pomocy dla tej listy dyskusyjnej. Jest to zwykle adres e-mail.
Po wyborze odpowiedniego Typu adresu i wpisaniu adresu e-mail lub adresu strony internetowej kliknij przycisk Dodaj. Za pomocą przycisku Usuń możesz usunąć adresy.
Jeżeli wszystkie adresy zostały dodane, to możesz już wykonywać działania np. przejść do listy archiwów, poprzez wybranie odpowieniego Typu adresu, a następnie kliknąć na przycisk Wywołaj obsługę. Jeżeli dla wybranego działania istnieje adres e-mail i adres strony internetowej, to przed kliknięciem na Wywołaj obsługę będziesz musiał wybrać Preferowaną obsługę. Wybierz KMail;, jeżeli chcesz wysłać wiadomość na adres e-mail lub wybierz Przeglądarka, jeżeli chcesz przejść do strony internetowej.
Alternatywą wywołania obsługi w celu Wysłania na listę jest wysłanie nowej wiadomości do listy dyskusyjnej przez menu -> lub kliknięcie przyciskiem myszy na folder na liście folderów.
Tutaj możesz zarządzać kontrolą dostępu folderów IMAP.
Bieżąca, aktywna ACL jest pokazana na liście. Składa się ona z par Id użytkowników i Uprawnień przyznanych użytkownikom wyróżnionym przez Id użytkowników. [1] ACL są ustanawiane dla folderów.
Podobnie jak przy rozłączonym IMAP, należy przeprowadzić synchronizację z serwerem, aby zmiany zostały wprowadzone na serwer.
ACL IMAP określa wiele szczegółowych uprawnień, które możesz przyznać lub zabrać użytkownikom. Ze względów przejrzystości, Kmail przedstawi je w pięciu kategoriach z możliwością wyboru (zobacz Tabela 3.1, „Omówienie praw ACL ” szczegóły, jeśli już znasz ACL IMAP).
Nie przyzna użytkownikom rozpoznanym za pomocą User Id żadnych praw. Jest to opcja domyślna dla użytkowników nie wymienionych wyraźnie w ACL. Użytkownicy ci nie zobaczą tego folderu na liście folderów IMAP przedstawionych im przez ich klientów pocztowych.
Przyznaje użytkownikom identyfikowanym po User Id prawa odczytu do tego folderu. Daje to także ich klientom pocztowym możliwość oznaczania e-maili jako przeczytanych i przechowywanie tych informacji na serwerze. [2]
Ci użytkownicy będą widzieli ten folder na liście folderów IMAP pokazanej im przez klienta pocztowego.
Skorzystaj z tej opcji, aby stworzyć wspólny folder, który inni mogą odczytywać, ale nie mogą zmieniać.
Gdybyś był wydawcą biuletynu firmowego, mógłbyś utworzyć taki folder w celu dystrybucji biuletynów, dać wszystkim prawa odczytu i zapisywać biuletyn w tym folderze, zamiast rozsyłać go do innych za pośrednictwem poczty.
(znane także jako Umieszczanie)
Nadaje użytkownikom identyfikowanym po User Id prawa odczytu i umieszczania w tym folderze.
Użyj tej opcji do stworzenia wspólnego folderu, na którym inni mogą umieszczać swoje wiadomości i z folderu wiadomości odczytywać, nie mogą jednak nic zmieniać.
Jeżeli chcesz stworzyć ogólnofirmowe forum dyskusyjne zamiast wykorzystywać formularze internetowe lub firmowo-prywatny serwer usenet, możesz stworzyć grupę folderów (jeden na każdy temat) i przyznać każdemu prawa odczytu i umieszczania wiadomości. Zamiast wysyłania na serwer NNTP lub wpisywania wiadomości w formularz internetowy, ludzie będą po prostu pisali wiadomości i wysyłali je do odpowiedniego folderu (w zależności od tematu).
Uprawnia użytkowników rozpoznanych za pomocą User Id do odczytu, wysyłania i zapisu w folderze.
Prawa zapisu w folderze obejmują kasowanie wiadomości, tworzenie podfolderów i nadawanie innych atrybutów wiadomościom niż przeczytane/nieprzeczytane (np. z odpowiedzią).
Skorzystaj z tej opcji, aby utworzyć folder, w którym każdy ma równe prawa (prawie, zobacz Wszystkie ).
W Wysyłanie przykładzie, możesz przypisać prawa zapisu grupie ludzi mających funkcję moderatorów, którzy będą mogli usuwać wiadomości nie na temat i tworzyć foldery podtematyczne dla folderów o dużym zainteresowaniu.
Nadaje użytkownikom zidentyfikowanym za pomocą User Id prawa odczytu, wysyłania wiadomości, zapisu i administratora, innymi słowy prawo do zmiany ACL tego folderu.
Jest to domyślny zestaw praw dla właściciela folderu.
Tabela 3.1, „Omówienie praw ACL ” podsumowuje prawa ACL protokołu IMAP konieczne dla każdego poziomu uprawnień.
Folder wiadomości może mieć format mbox albo maildir. mbox zapisuje wszystkie wiadomości do jednego pliku, natomiast maildir zapisuje każdą wiadomość do oddzielnego pliku. maildir, który jest formatem domyślnym, może być uznany za bardziej stabilny, jednakże może działać wolniej na niektórych systemach. Jeżeli nie jesteś pewien, wybierz maildir.
Pamiętaj, że obecnie nie ma funkcji w Kmailu, która pozwala na automatyczną zmianę formatów, ale możesz przenieść wszystkie wiadomości ze starego folderu mbox do nowego folderu maildir i na odwrót.
[1] Pamiętaj, że Id użytkowników mogą odnosić się do więcej niż jednego użytkownika. W zależności od serwera IMAP i jego konfiguracji, mogą istnieć Id użytkowników, które odpowiadają grupom użytkowników, anonimowym użytkownikom lub dowolnym użytkownikom. Zobacz podręcznik swojego serwera IMAP w celu uzyskania dokładniejszych informacji.
[2] Każdy użytkownik ma swoją listę przeczytanych wiadomości, więc żadna z nieprzeczytanych wiadomości nie będzie oznaczona jako przeczytana tylko dlatego, że przeczytał ją ktoś inny.
Po użytkowaniu Kmaila przez pewien czas może się okazać, że masz problemy z sortowaniem nowych wiadomości w Twojej skrzynce. Filtry pozwalają na automatyczne wykonywanie pewnych działań na poczcie przychodzącej i na wykonywanie pewnych działań ręcznie na wybranych wiadomościach.
Pamiętaj, że filtry opisane w tym dziale stosowane są po pobraniu wiadomości -- jeżeli chcesz filtrować wiadomości na serwerze, zobacz Filtry pobierania.
Filtry składają się z: kryteriów filtrowania, których reguły są wykorzystywane do określenia, czy dany filtr ma być zastosowany do danej wiadomości; i listy działań filtra, które określają, co ma być zrobione z wiadomością, jeżeli zgadza się ona ze wzorcem. Przeczytaj więcej na temat kryteriów filtrowania i działań filtrów w kolejnych działach.
Filtry są stosowane jeden za drugim rozpoczynając od pierwszego z listy. Pierwszy, którego wzorzec zgadza się z wiadomością zostaje wykonany; możesz żądać, aby pozostałe filtry były także stosowane, ale domyślne ustawienie zatrzymuje proces filtracji po dopasowaniu wzorca.
Zazwyczaj filtry są stosowane na przychodzących wiadomościach, ale mogą być także stosowane w stosunku do wiadomości wysłanych lub do dowolnych wiadomości albo ich grup. Aby filtrować wiadomości selektywnie, wybierz wiadomości, które chcesz filtrować z listy wiadomości i albo wciśnij Ctrl+J, albo wybierz z menu->: spowoduje to zastosowanie wszystkich filtrów, które zostały zaznaczone do ręcznego filtrowania w oknie filtrów.
Są dwa sposoby na tworzenie filtrów; metoda szybka, to zastosowanie menu ->: spowoduje to wyświetlenie okna filtrów i pokazanie nowego filtra z pierwszą regułą wzorca wyszukiwania i pierwszym działaniem (Przenieś do folderu). W większości przypadków, musisz tylko wybrać folder, do którego wiadomości mają zostać przeniesione; ale możesz także edytować filtr, jeśli chcesz.
Podczas tworzenia filtru na wiadomościach listy dyskusyjnej będzie niezwykle trudno znaleźć kryteria, które opiszą unikalnie wiadomości z tej listy; jeśli się powiedzie, to nazwa listy dyskusyjnej będzie wyświetlona w menu ->->.
Drugą metodą jest ręczne stworzenie filtru poprzez wywołanie okna filtrów za pomocą menu ->. Okno dialogowe filtrów jest szczegółowo opisane w kolejnym dziale.
Okno to pozwala na zarządzanie i edycję listy filtrów.
Możesz je uruchomić za pomocą menu -> lub menu ->.
Okno jest podzielone na cztery główne części:
Ta część zawiera listę filtrów i przyciski akcji służące do wprowadzania zmian do filtrów, kolejno: do tworzenia nowych filtrów, do ich przenoszenia w górę lub w dół listy, do ich kasowania; lub do zmieniania ich nazwy. Jeżeli wybierzesz filtr z listy, jego właściwości są pokazane w prawej części okna.
W tej części możesz zmieniać wzorzec, jaki musi spełnić wiadomość, aby został zastosowany filtr. Możesz wybrać, czy wszystkie ze zdefiniowanych zasad muszą pasować, czy wystarczy spełnienie jednej z nich. Zobacz poniżej Wzorce wyszukiwania, aby uzyskać dokładny opis każdego rodzaju reguł.
Możesz kliknąć na przycisk aby uzyskać dodatkową (na początku pustą) regułę, jeśli chcesz zdefiniować bardziej skomplikowane wzorce lub kliknąć na przycisk, aby usunąć ostatnią regułę. Przycisk czyści wzorzec, to znaczy usuwa wszystkie reguły z ekranu za wyjątkiem dwóch, które zostają wyczyszczone.
Błędne lub puste reguły nie są stosowane.
W tej części możesz zmieniać listę działań, które są stosowane do wszystkich wiadomości spełniających kryteria wzorca. Zobacz poniżej Działania filtrów aby dowiedzieć się więcej na temat każdego rodzaju działań.
Możesz kliknąć na przycisk aby uzyskać nowe, puste działanie (jeżeli chcesz zdefiniować więcej niż jedno działanie) lub na przycisk , aby usunąć ostatnie działanie. Przycisk czyści listę, tzn. usuwa wszystkie działania za wyjątkiem jednego, które pozostawia puste.
Błędne lub puste działania nie są wykonywane.
W tej części możesz określić dla filtrów kilka zaawansowanych opcji, które pozwalają ułatwić filtrowanie.
Za pomocą pierwszego rzędu pól, możesz decydować jak filtr jest stosowany: opcja do poczty przychodzącej oznacza, że filtr jest stosowany do wiadomości w trakcie ich odbierania (tzn. po Sprawdź pocztę); opcja do poczty wysyłanej oznacza, że filtr jest stosowany do wiadomości podczas ich wysyłania, natomiast opcja do ręcznego filtrowania decyduje, czy stosować filtr, gdy filtrowanie zostało wybrane ręcznie (tzn. poprzez ->.)
Opcja Jeśli ten filtr pasuje, przerwij przetwarzanie znajdująca się w drugim rzędzie decyduje, czy kolejne filtry mają być stosowane, czy nie, jeżeli bieżący filtr będzie pasował.
Kiedy opcja Dodaj ten filtr do menu Zastosuj filtr, znajdująca się w trzecim rzędzie, jest zaznaczona, to filtr ten zostanie wstawiony do podmenu ->. Możesz wtedy zastosować ten filtr do wiadomości. Innym sposobem stosowania filtrów jest użycie opcji menu->, która stosuje wszystkie filtry - jeden za drugim - aż zostaną wszystkie użyte lub jeden z filtrów, który pasuje, ma zaznaczoną opcję Jeśli ten filtr pasuje, przerwij przetwarzanie.
Filtry są nazywane automatycznie, chyba że zmienisz ich nazwę za pomocą przycisku . Automatyczne nazewnictwo trwa tak długo jak nazwy filtrów rozpoczynają się od „<”.
Jeżeli zastosujesz zmiany filtrów poprzez przycisk lub , to tylko poprawne filtry są kopiowane do wewnętrznego menedżera filtrów.
Podobnie, puste reguły i działania są usuwane ze wzorca i listy działań, zanim filtr zostaje zapisany.
Najczęściej filtry są wykorzystywane do filtrowania wiadomości przychodzących od konkretnych nadawców; można to zrobić wybierając z listy From. Dobrym rozwiązaniem w przypadku grup dyskusyjnych byłoby wybranie <adresatów>, jednakże są inne kryteria, jakich filtr może szukać (pamiętaj, że w kryteriach wielkość liter ma znaczenie):
Przeszukuje całą wiadomość (to znaczy nagłówek, treść i załączniki, jeśli są);
Przeszukuje treść wiadomości (tzn. całą wiadomość bez nagłówków);
Przeszukuje nagłówki wiadomości;
Przeszukuje pola nagłówka wiadomości „Do” i „DW”;
Określa górną lub dolną granicę rozmiaru wiadomości;
Określa dolną lub górną granicę wieku wiadomości;
Określa ograniczenia odnośnie statusu wiadomości;
Przeszukuje pole nagłówka, które jest określone przez tą nazwę.
Lista dostępnych reguł zależy od tego co wybrałeś w pierwszej liście rozwijanej. Dostępne reguły są następujące:
Reguła | Zastosowanie | Opis |
---|---|---|
zawiera/nie zawiera | wszystkie obiekty tekstowe | Spełnia warunek jeśli poszukiwany obiekt zawiera/nie zawiera podanego tekstu. |
jest równy/nie jest równy | większość obiektów tekstowych | Spełnia warunek jeśli poszukiwany obiekt jest równy/nie jest równy danemu tekstowi. |
pasuje do wyrażenia reg./nie pasuje do wyrażenia reg. | wszystkie obiekty tekstowe | Spełnia, jeśli część przeszukiwanego obiektu spełnia podane wyrażenie (lub go nie spełnia). Jeżeli edytor wyrażeń jest zainstalowany, to wyrażenia możesz edytować za pomocą przycisku Edytuj.... |
zawiera załącznik/nie zawiera załącznika | <wiadomość> | Spełnia, jeżeli wiadomość posiada (lub nie posiada) załącznik. |
jest w książce adresowej/nie jest w książce adresowej | większość obiektów tekstowych | Spełnia, jeżeli poszukiwany obiekt zawiera adres, który jest w Twojej książce adresowej (lub gdy go tam nie ma). Oczywiście, ta reguła ma sens tylko w przypadku pól adresu, jak Od lub <adresaci> |
należy do kategorii/nie należy do kategorii | większość obiektów tekstowych | Spełnia warunek, gdy poszukiwany obiekt zawiera adres, który jest w określonej kategorii w Twojej książce adresowej (lub gdy go tam nie ma). Podobnie jak powyżej, ta reguła ma tylko sens dla pól adresu. |
równy/różny od | obiekty numeryczne | Spełnia warunek jeśli poszukiwany obiekt jest równy (bądź różny) od określonej wartości. |
jest mniejszy niż | obiekty numeryczne | Spełnia warunek, jeśli wartość poszukiwanego obiektu jest mniejsza niż określona wartość. |
jest większy niż | obiekty numeryczne | Spełnia warunek, jeśli wartość poszukiwanego obiektu jest większa niż określona wartość. |
jest mniejszy lub równy niż | obiekty numeryczne | Spełnia warunek, jeżeli szukana wartość jest mniejsza lub równa podanej wartości. |
jest większy lub równy niż | obiekty numeryczne | Spełnia warunek, jeśli szukana wartość jest większa lub równa podanej wartości. |
jest/nie jest | <stan> | Spełnia warunek, jeśli wiadomość posiada (lub nie) określony status. |
Filtry są najczęściej wykorzystywane do sortowania przychodzących wiadomości do określonych folderów. Można tego dokonać wybierając przenieś do folderu. Oto lista dostępnych działań:
Przeniesie plik do innego folderu, usuwając go z folderu bieżącego, jeśli to konieczne; obecnie nie można usuwać folderów IMAP.
Wiadomość zostanie skopiowana do innego folderu.
Obecnie jako celu nie możesz użyć folderów IMAP.
Zostanie ustanowiona tożsamość, która będzie wykorzystana przy odpowiedzi na wiadomość.
Pozwala to na oznaczenie wiadomości jako przeczytanej lub ważnej (oflagowanie), lecz także jako przekazanej dalej lub z odpowiedzią, itd.
Wyśle fałszywą wiadomość powiadomienia (innymi słowy potwierdzenie przeczytania) do nadawcy wiadomości.
Ustawia metodę transportu (na przykład SMTP), która będzie wykorzystana przy odpowiedzi na tę wiadomość.
Zmienione zostanie pole Reply-To tej wiadomości. Może być to wykorzystane przy listach dyskusyjnych, które automatycznie ustawiają Reply-To, którego nie lubisz.
Spowoduje przesłanie wiadomości wewnętrznie (tzn. tak jakbyś wybrał z menu ->->) na inny adres e-mail.
Przekieruje wiadomość tak jakby była kierowana na inny adres e-mail.
Spróbuje wysłać do nadawcy wiadomość o udanym dostarczeniu wiadomości, jeżeli nadawca tego żądał.
To działanie pozwala na wybranie kto otrzyma od Ciebie potwierdzenia doręczeń. Jakkolwiek możesz globalnie włączyć potwierdzenia dostaw w oknie Konfiguracja Kmaila... (Bezpieczeństwo), my zalecamy nie wysyłać ich każdemu, ponieważ to może spowodować bardzo łatwo zalew spamu na Twoje konto.
Spowoduje to wywołanie programu, ale nie zmienia wiadomości. Określ pełną ścieżkę dostępu do programu, który chcesz uruchomić; Kmail zostanie zablokowany aż do odpowiedzi z programu. Jeżeli nie chcesz, aby Kmail został zablokowany to dodaj symbol '&' do polecenia. Możesz dostarczyć programowi części wiadomości: %0, %1, itd. oznaczają pliki reprezentujące części wiadomości; dla większości wiadomości %0 to tekst, %1 to pierwszy załącznik i tak dalej. Dodatkowo, cała wiadomość jest dostarczana do stdin; a każde wystąpienie %{foo} jest zamieniane na nagłówek foo.
To działanie funkcjonuje obecnie tylko wtedy, gdy wiadomość posiada co najmniej jeden załącznik. Żadne, nawet %0 nie będzie działać w ogólnym przypadku!
Możesz wprowadzić tutaj dowolnie skomplikowane polecenie powłoki ponieważ Kmail korzysta z podpowłoki do wykonywania poleceń; dlatego nawet to polecenie będzie działać (w swoich granicach): uudecode
-o
$(mktemp kmail-uudecoded.XXXXXX)
&& echo $'\a'
Dostarczy to wiadomość do programu: jeśli program zwróci wynik, to cała wiadomość (włączając nagłówki) będzie zastąpiona tym wynikiem; jeśli program nie zwróci wyniku lub się zamknie z wynikiem innym niż 0 (zgłaszając jednocześnie błąd), wiadomość pozostanie bez zmian. Określ pełną ścieżkę dostępu do programu. Te same zastąpienia (%n, %{foo} co przy wykonywaniu polecenia są wykonywane w wierszu poleceń.
Bądź ostrożny przy tym działaniu, ponieważ może ono łatwo pomieszać Twoje wiadomości, jeżeli filtr nie zwróci wartościowych informacji lub zwróci dodatkowe wiersze.
Usunie z wiadomości wszystkie pola nagłówka o określonej nazwie. Jest to użyteczne do usuwania nagłówków „Reply-To:”.
Jeżeli pola takiego jeszcze nie ma, to do wiadomości zostanie dodane nowe pole nagłówka z określoną nazwą i wartością; Jeżeli istnieje już pole nagłówka z taką nazwą, to zostanie ono zastąpione podaną wartością; jeżeli już istnieje wiele nagłówków z podaną nazwą (na przykład „Odebrane:” nagłówki), to dowolny z nich zostanie zastąpiony, a pozostałe pozostaną niezmienione -- jest to znane ograniczenie. Możesz także połączyć ten filtr z usunięciem nagłówka, żeby upewnić się, że nie ma innych nagłówków w wiadomości o tej samej nazwie.
Przeskanuje dane pole nagłówka, zmieni jego zawartość i ponownie je zapisze. Wyszukiwany ciąg jest zawsze wrażliwy na wielkość liter. Zamieniany ciąg jest zawsze wstawiany dosłownie za wyjątkiem kombinacji \n
, $n
oraz ${nn}
, gdzie n
jest liczbą dodatnią (jednocyfrową, poza formą trzecią) lub 0
. Konstrukcje te są interpretowane jako wsteczne odniesienia (back references) do ciągów znaków objętych przez nawiasy w przeszukiwanym tekście.
Podobne ograniczenia, co w działaniu dodaj nagłówek mają zastosowanie także tutaj.
Zagra określony dźwięk.
Jestem zapisany do listy KDE, mogę stworzyć folder dla tej listy (Nazwę go KDE-General
) i użyć filtra, aby automatycznie przenosił nowe wiadomości z mojej skrzynki odbiorczej do mojego folderu KDE-General
, jeśli są z listy KDE. Oto jak to należy zrobić:
Procedura 3.1. Filtrowanie listy dyskusyjnej
Sprawdź, czy polecenie ->-> może wykryć listę dyskusyjną (nazwa listy pojawi się wtedy w poleceniu menu); w tym przypadku działa, i jest wyświetlany filtr z ustawieniem „List-Idzawierający <kde.kde.org>”. Wybierz żądany folder docelowy z rozwijanej listy folderów w części Działanie filtra i to już wszystko.
Jeśli to rozwiązanie nie działa, wymyśl unikalny sposób na identyfikację wiadomości, które chcesz filtrować. W naszym przypadku unikatowe jest to, że wszystkie wiadomości z listy KDE zawierają adres „kde@kde.org” w polu Do: lub DW:.
Wybierz ->.
Wciśnij przycisk , aby utworzyć pusty filtr. Pojawi się on jako <nieznany>.
W części Kryteria filtrowania, wybierz <adresaci> z pierwszej listy rozwijanej, zawiera z drugiej listy rozwijanej i wpisz kde@kde.org
w pole tekstowe.
Przejdź dalej do Działań filtra. Wybierz przenieś do folderu z pierwszej listy rozwijanej. Pojawi się nowa lista zawierająca foldery. Wybierz folder, do którego chcesz, aby wiadomości były przenoszone. Na przykład wybierz KDE-General.
Może się okazać, że będziesz musiał wykorzystać bardziej szczegółowe kryteria, aby lepiej filtrować swoje wiadomości; na przykład, możesz filtrować tylko te wiadomości listy KDE, które są napisane przez Twojego przyjaciela Freda Johnsona <fj@anywhere.com>
. Jest to moment, w którym pozostałe kryteria nabierają znaczenia:
Procedura 3.2. Rozszerzanie filtra
Otwórz okno Konfiguruj Filtry... i wybierz filtr, który właśnie utworzyłeś.
Ponieważ chcesz filtrować wszystkie wiadomości, które posiadają adres kde@kde.org
w polu Do: lub DW: oraz, które są od Freda, zaznacz pole .
Teraz przejdź do kolejnej reguły przeszukiwania i wybierz następujące ustawienia z list rozwijanych: From, zawiera. Teraz wpisz fj@anywhere.com
w polu tekstowym.
Posiadasz teraz filtr, który przenosi wszystkie wiadomości listy KDE, które są od fj@anywhere.com
.
Istotne jest wiedzieć, że na przykład kolejność filtrów ma wpływ na szybkość procesu filtrowania. Oto kilka wskazówek, które mogą Ci pomóc w usprawnieniu filtrowania:
Jeśli wiesz, że filtr przetwarza wiadomości określonego rodzaju, to upewnij się że, zaznaczyłeś dla filtru opcję Jeśli ten filtr pasuje, przerwij przetwarzanie. Pozwoli to uniknąć wykonywaniu niepotrzebnych reguł na wiadomościach już dopasowanych. (Zobacz opcje zaawansowane w Oknie filtrów).
Przykładem może być filtrowanie wiadomości z list dyskusyjnych przez nagłówek List-Id do różnych folderów. Jeżeli zostało sprawdzone, że wiadomość pochodzi z listy A, to można uniknąć sprawdzania, czy wiadomość pochodzi z listy B.
Czas potrzebny na ocenę reguły filtrowania zależy od sposobu w jaki reguła jest skonstruowana. W szczególności szukanie ciągu za pomocą polecenia zawiera jest szybsze niż wzorzec dopasowywania wykorzystujący wyrażenie pasuje do wyrażenia reg..
Inna zależność opiera się na ilości danych, jaka jest wykorzystywana do oceny reguły filtrowania. Jeżeli reguła opiera się na nagłówku wiadomości, to jej ocena powinna być dużo szybsza, niż ocena reguły opartej na całej wiadomości.
Powinieneś tworzyć możliwie proste reguły filtrowania.
Różne działania filtra mają różną złożoność. Najkosztowniejsze działania filtrów to za pośrednictwem programu oraz wykonaj polecenie, ponieważ obydwa potrzebują uruchomić zewnętrzne programy. Umieszczanie filtrów wykonujących te działania poniżej innych filtrów może zredukować liczbę użycia skomplikowanych działań.
Przykładem jest filtrowanie wiadomości z list dyskusyjnych i wykrywanie wiadomości będących spamem. Do wykrycia spamu prawdopodobnie będziesz używał zewnętrznego narzędzia poprzez działanie za pośrednictwem programu. Filtrowanie wiadomości z grup dyskusyjnych jest dokonywane za pomocą nagłówka List-Id. Jeżeli nie chcesz sprawdzać wiadomości z list dyskusyjnych jako spam, to lepiej jest użyć filtr dla list dyskusyjnych przed wykrywaniem spamu. W ten sposób unikniesz czasochłonnego sprawdzania spamu we wszystkich wiadomościach rozpoznanych jako wiadomości z list dyskusyjnych.
Jeżeli chcesz sprawdzić, czy Twoje filtry działają zgodnie z przewidywaniami, to możesz otworzyć przeglądarkę dziennika filtra poprzez menu ->.
W przeglądarce możesz konfigurować działania dziennika rejestrującego filtr. Możesz zmieniać poziom szczegółowości dziennika, czyścić dziennik, zapisywać go do pliku. Dziennik może dostarczyć wielu cennych informacji, jeżeli musisz debugować proces filtrowania.
Filtry pobierania mogą być wykorzystane do filtrowania poczty z serwera POP, zanim zostanie ona w pełni pobrana; Możesz ich użyć do powstrzymania programu Kmail od pobierania dużych wiadomości i w ten sposób zaoszczędzić czas.
W oknie konfiguracyjnym konta POP, możesz włączyć filtrowanie pobierania zaznaczając opcję Filtruj wiadomości większe niż; kiedy już to zrobisz, to możesz określić rozmiar graniczny: wiadomości o rozmiarze większym niż określony będą filtrowane -- jeżeli żadna z reguł nie będzie pasować, to zostaną one wyświetlone w oknie potwierdzenia, abyś to Ty zadecydował co z nimi zrobić. Domyślny rozmiar filtrowania to 50,000 bajtów. Jest to dobra wartość, bo nadmiarowa komunikacja jest ograniczony do minimum -- każda wiadomość, która jest przetwarzana przez ten filtr, powoduje wystąpienie dodatkowego ruchu na sieci, ponieważ nagłówek wiadomości jest pobierany dwukrotnie. Domyślną akcją jest Pobierz pocztę, żeby zabezpieczyć przed utratą wiadomości.
Bądź ostrożny, jeśli wybierasz opcję Usuwania poczty z serwera. Kiedy poczta zostanie usunięta z serwera, nie ma żadnej możliwości, aby ją odzyskać.
Bardzo dobry zestaw reguł filtrowania umożliwia dokładne zarządzanie wiadomościami, które nie zostały do końca pobrane, tak, że nie będziesz już musiał więcej decydować za pomocą okna potwierdzeń. Jednak uważaj, ponieważ kiedy wiadomość zostanie zaakceptowana' przez filtr, nie masz żadnej gwarancji na to, że zmienisz działanie jeszcze przed jego wykonaniem: okno potwierdzenia zostanie wyświetlone tylko wtedy, gdy pojawi się wiadomość nie pasująca do żadnego filtra.
Dodawanie reguł filtrowania działa podobnie jak w przypadku filtrów wiadomości. Po lewej stronie możesz zarządzać istniejącymi już filtrami. Użyj przycisku Nowy, aby dodać filtr. Po prawej stronie możesz skonfigurować na jakich warunkach ma działać bieżący filtr. Korzystając z Działań filtra określasz, co się stanie z wiadomością, która odpowiada zasadom określonym w regule. Oto dostępne opcje:
Pobrane zostaną wiadomości pasujące do filtra, tak jak każde inne wiadomości, które nie przekraczają rozmiaru granicznego.
Oznaczy wiadomości do późniejszego odebrania. Oznacza to, że wiadomości pozostaną na serwerze POP, aż zdecydujesz się je pobrać zmieniając działanie ręcznie.
Usunie wiadomość z serwera i nie pobierze jej. Kiedy wiadomość zostanie usunięta z serwera, to nie ma już możliwości odwrócenia tej sytuacji. Upewnij się, aby reguły pasowały do wiadomości, do których chcesz.
Opcja Zawsze potwierdź pominięcie wiadomości oznaczonych 'Odbierz później' spowoduje wyświetlenie okna potwierdzenia podczas sprawdzania poczty, jeśli co najmniej jedna wiadomość zostanie oznaczona do Pobrania później - nawet, jeśli wszystkie wiadomości przekraczające granice rozmiaru pasowały do reguły. Opcja ta jest użyteczna w przypadku, kiedy masz wiadomości dopasowane do reguły i oznaczone do Późniejszego pobrania, ale nie otrzymujesz żadnych wiadomości przekraczających granice od dłuższego już czasu. Bez tej opcji, okno potwierdzenia nigdy by się nie pojawiło i nigdy nie miał byś możliwości, aby pobrać skolejkowaną wiadomość poprzez ręczną zmianę działania.
To okno jest wyświetlane za każdym razem, gdy filtrowanie POP jest włączone, a wiadomości znalezione na serwerze wiadomości przekraczają określony poziom objętości. Teraz masz szansę na zdecydowanie co ma być zrobione z tą wiadomością. Masz następujące możliwości: Odebrać (zielony), Odebrać później (żółty) i Usunąć z serwera (czerwony „X”). Bądź ostrożny z wykorzystaniem opcji usuwania, ponieważ kiedy usuniesz wiadomość z serwera, nie będziesz miał możliwości jej przywrócenia.
W dziale Filtrowanych wiadomości możesz zaznaczyć opcje, jeżeli otrzymujesz wiadomości, które zostały automatycznie przeznaczone do konkretnego działania (odbierz, odbierz później, usuń) przez regułę filtra. Pole jest włączane tylko wtedy, gdy otrzymujesz wiadomości pasujące do reguły filtra; gdy je zaznaczysz, lista podobna do tych nie oznaczonych automatycznie wiadomości zostanie wyświetlona i będziesz mógł zmienić działanie dla każdej wiadomości.
Pamiętaj, że jeżeli jest wiadomość, która przekracza określony limit rozmiaru, a wszystkie wiadomości pasują do reguły filtra, to okno nie będzie wyświetlone. Jedyny wyjątek jest wtedy, gdy zaznaczysz opcję Zawsze potwierdź pominięcie wiadomości oznaczonych 'Odbierz później' w dziale Opcji ogólnych okna konfiguracji filtrów POP3; wtedy okno także będzie wyświetlane jeżeli tylko wiadomości zostały dopasowane, ale przynajmniej jedna była oznaczona do Odebrania później.
Wiele kont wykorzystuje się w celu sprawdzania wiadomości z więcej niż jednego adresu e-mail i/lub serwera poczty. Wybierz ->, następnie kliknij na Konta, aby dodać lub edytować ustawienia kont. Zobacz dział Rozpoczęcie pracy w celu uzyskania szerszych informacji na temat Konta.
Aby sprawdzić wiadomości z wybranego konta, wybierz menu -> i zaznacz konto na którym chcesz sprawdzić wiadomości. Możesz także kliknąć na ikonę Sprawdź pocztę na koncie i przytrzymać na niej wciśnięty klawisz myszy, a zostanie wyświetlona lista kont.
Zostały wprowadzone zasadnicze zmiany w sposobie w jaki Kmail obsługuje podpisy oraz szyfrowanie. Poniższy wstęp dotyczy poprzednich wersji programu Kmail. Możesz całkiem śmiało przeczytać ten wstęp, aby dowiedzieć się jak podpisywać oraz szyfrować wiadomości, jednakże szczegóły, zwłaszcza te dotyczące konfiguracji będą się różnić.
Oto krótki wstęp na temat przygotowania do pracy obsługi PGP (Pretty Good Privacy) w programie Kmail; można tu znaleźć także kilka wskazówek na temat wykorzystania PGP. Opis jest stworzony dla ludzi, którzy są początkujący w tym temacie; jeżeli znasz już zasady użytkowania PGP, możesz pominąć większość z tych kroków. Niniejsza dokumentacja i interfejs użytkownika Kmaila odnoszą się głównie tylko do „PGP”, ale dotyczą zarówno PGP jak i GnuPG (GNU Privacy Guard), (jakkolwiek niektóre polecenia wiersza poleceń mogą się różnić w GnuPG.)
Sprawdź także zagadnienia dotyczące PGP w dziale FAQ PGP.
Załączniki nie będą podpisane/zaszyfrowane jeśli używasz inline OpenPGP do podpisywania/szyfrowania załączników. Musisz zainstalować GnuPG oraz kilka potrzebnych bibliotek; wtedy możesz określić dla każdego z załączników, czy powinien zostać podpisany/zaszyfrowany, czy nie.
Kmail działa w oparciu o wynik PGP; wynik ten jest często różny w różnych wersjach PGP, należy więc sprawdzić, czy szyfrowanie rzeczywiście działa z Twoją konfiguracją zanim zaczniesz je stosować w rzeczywistości. Kmail może Cię nie ostrzec jeśli coś się nie powiedzie -- włącz opcję Pokaż podpisany/zaszyfrowany tekst po edycji.
Aby skonfigurować i użytkować obsługę PGP w programie Kmail, musisz mieć zainstalowane i poprawnie ustawione PGP; oczywiście nie możemy tutaj umieścić pełnego opisu PGP. Wspomnimy tylko o krokach, jakie musisz podjąć, aby uruchomić PGP. Aby uzyskać szczegóły, powinieneś sprawdzić dokumentację PGP lub Podręcznik GNU Privacy.
Doskonałym pomysłem jest przestudiowanie niniejszej dokumentacji jak i wprowadzenia do kryptografii kluczami publicznymi (np. z pakietu PGP 6.5.x):możesz stąd dowiedzieć się o podstawowych regułach, które pozwolą Ci zrozumieć o co chodzi; omówionych jest tutaj także wiele kwestii dotyczących bezpieczeństwa, które powinieneś znać.
Rozpoczynamy.
Kmail oczekuje, że Twoje binaria PGP są zwane pgp; w przypadku GnuPG, oczekuje, że binaria będą zwane gpg. Jeśli tak nie jest w Twoim przypadku, to zrób po prostu dowiązanie symboliczne.
Jeżeli jeszcze tego nie zrobiłeś, musisz wygenerować parę kluczy (tajny i publiczny) dla swojej tożsamości. Musisz tego dokonać w wierszu poleceń za pomocą komend pgp
lub -kg
gpg
: Kmail nie posiada jeszcze wewnętrznej obsługi generowania kluczy pgp. Tożsamość (zwykle Twoje imię oraz adres e-mail umieszczony w klamrach, na przykład --gen-key
Jan Kowalski <jan@przyklad.pl>
) i Twoje hasło są istotne we współpracy pomiędzy Kmailem i PGP.
Wybierz kartę OpenPGP w ustawieniach w dzialeBezpieczeństwa; znajdziesz tam następujące opcje:
Tutaj możesz wybrać, czy chcesz korzystać z szyfrowania programem PGP, GnuPG lub nie chcesz korzystać z jakiegokolwiek programu szyfrującego; oczywiście program, który wybierzesz, musi być zainstalowany w Twoim systemie (ważne jest także, aby wybrać odpowiednią wersję.)
Kiedy opcja ta jest wyłączona, Kmail będzie pytał o Twoje hasło za każdym razem przy podpisie wiadomości (przed wysłaniem) lub przy wybraniu wiadomości szyfrowanej; jeśli włączysz tę opcję, to Kmail zapamięta Twoje hasło z pierwszego udanego jego wprowadzenia aż do końca Twojej pracy z programem. Hasło jest przechowywane w pamięci i niezapisywane na twardy dysk. Jeśli używasz jednej z wtyczek szyfrowania lub programu GnuPG z agentem gpg, to zewnętrzny program zapyta o Twoje hasło i ewentualnie zapamięta je przez pewien czas.
Jeśli opcja ta jest wyłączona, a chcesz wysłać do kogoś zaszyfrowaną wiadomość, to nie możesz jej przeczytać od momentu zaszyfrowania. Włącz tę opcję, aby umożliwić sobie odczyt po zaszyfrowaniu wiadomości.
Spowoduje wyświetlenie wyniku szyfrowania i podpisywania zanim wiadomość zostanie wysłana; w ten sposób możesz anulować wysyłanie, jeżeli szyfrowanie się nie powiodło. Szczególnie zalecamy włączenie tej opcji.
To zawsze spowoduje wyświetlenie okna, które umożliwia Ci wybranie kluczy wykorzystywanych dla każdego adresata kiedy wysyłasz szyfrowaną wiadomość; jeśli opcja ta jest wyłączona, to Kmail pokaże okno wyboru tylko wtedy, gdy nie może odnaleźć klucza dla adresata lub gdy istnieje konflikt albo brak ustawień preferencji szyfrowania.
Pozwala na włączenie/wyłączenie domyślnego automatycznego podpisywania wiadomości; oczywiście w dalszym ciągu możliwe jest wysyłanie niepodpisanych wiadomości poprzez odznaczenie ikony w oknie edytora.
Jeśli opcja ta jest włączona, to Kmail automatycznie szyfruje wiadomości za pomocą wbudowanej obsługi OpenPGP lub wtyczki PGP/MIME, pod warunkiem, że dla każdego adresata w Twoim zestawie kluczy, odnaleziony został zaufany klucz PGP i nie wydałeś polecenia, aby Kmail nie szyfrował wiadomości wysyłanych do określonych adresatów. Jeżeli istnieją wątpliwości, Kmail zapyta Cię, czy wiadomości powinny być szyfrowane, czy nie.
Teraz, gdy skonfigurowałeś narzędzie szyfrujące, musisz zdefiniować, który klucz OpenPGP chcesz, aby był wykorzystywany do szyfrowania wiadomości; aby to zrobić przejdź do konfiguracji tożsamości i ustaw klucz, który powinien być wykorzystywany na karcie Zaawansowane.
Masz już teraz możliwość podpisu wiadomości; umożliwienia innym wysyłania do Ciebie wiadomości zaszyfrowanych, natomiast do weryfikacji Twojego podpisu musisz im wysłać swój klucz publiczny lub umieścić go na publicznym serwerze kluczy PGP, z którego będą mogli go pobrać. Aby wysyłać zaszyfrowane wiadomości do innych ludzi albo weryfikować ich podpisane wiadomości będziesz musiał posiadać ich klucze publiczne; możesz przechowywać swoje klucze publiczne na serwerze kluczy PGP takim jak http://www.cam.ac.uk.pgp.net/pgpnet/.
Możesz tworzyć swoje wiadomości jak zwykle w oknie edytora Kmaila. Przed wysłaniem wiadomości sprawdź ikonę Podpisz wiadomość znajdującą się na pasku narzędzi okna edytora; teraz możesz wysłać wiadomość. Tożsamość wykorzystywana do pisania bieżącej wiadomości musi być podłączona do Klucza OpenPGP w dziale Tożsamości w oknie Konfiguracji. Aby podpisać wiadomość, Kmail musi znać Twoje hasło PGP: Jeśli nie zaznaczyłeś opcji Przechowuj hasło w pamięci w dziale Bezpieczeństwo, Kmail poprosi Cię o jego wprowadzenie; w innym przypadku, jeśli już wprowadziłeś hasło do programu, wiadomość zostanie podpisana bez kolejnych powiadomień.
Aby wysłać zaszyfrowaną wiadomość do kogoś, kogo klucz publiczny się posiada, po prostu utwórz wiadomość w oknie edytora. Przed wysłaniem wiadomości kliknij na przycisk w pasku narzędzi o nazwie ; pamiętaj, że nie musisz klikać na ten przycisk, jeżeli została zaznaczona opcja Automatycznie szyfruj wiadomości, jeśli to możliwe w konfiguracji Kmaila (zobacz powyżej). Teraz wyślij wiadomość.
Jeśli wydałeś polecenie Szyfruj wiadomość, a Kmail nie może znaleźć pasującego klucza dla adresata, to wyświetlone zostanie okno z listą kluczy dostępnych o nazwie Wybór kluczy szyfrowania; Jeśli Kmail znajdzie więcej niż jeden zaufany klucz dla adresata, to wyświetli listę wszystkich pasujących kluczy dla tego adresata. W obydwu przypadkach możesz wybrać klucz, który ma być wykorzystany do zaszyfrowania bieżącej wiadomości. Za pomocą pola Zapamiętaj wybór możesz zapisać swoje preferencje dla przyszłych wiadomości.
Jeśli korzystasz z klucza po raz pierwszy, istnieje konflikt w preferencjach szyfrowania lub pole Zawsze pokaż klucze szyfrujące do potwierdzenia jest zaznaczone w dziale Bezpieczeństwo okna konfiguracyjnego Kmaila, to okno Potwierdzenia klucza szyfrowania zostanie wyświetlone; tutaj możesz wybrać różne klucze dla adresatów i ustawić Preferencje szyfrowania dla każdego odbiorcy. Opcja domyślna, Automatycznie szyfruj wiadomości, jeśli to możliwe, spowoduje automatyczne szyfrowanie wiadomości, jeśli istnieje zaufany klucz dla każdego adresata.
Jak zostało wspomniane powyżej, nie będziesz w stanie przeczytać zaszyfrowanych przez siebie wiadomości, jeśli nie zaznaczysz pola Zawsze szyfruj do siebie w ustawieniach w dziale Bezpieczeństwa.
Przygotuj wiadomość do osoby, do której chcesz wysłać klucz publiczny; następnie wybierz z menu edytora wiadomości, ->: spowoduje to dołączenie klucza publicznego, który zdefiniowałeś w bieżącej wiadomości. Teraz możesz wysłać wiadomość.
Pamiętaj, że wcale nie jest bezpieczne podpisanie wiadomości w celu upewnienia się, że adresat odebrał poprawny klucz: może wystąpić atak pośredni, jeśli ktoś zmieni klucz i podpisze wiadomość innym kluczem. Dlatego właśnie adresat powinien weryfikować załączony klucz z kluczem otrzymanym od Ciebie w sposób bezpieczny; sprawdź dokumentację PGP, aby otrzymać szczegółowe informacje.
Wszystko co musisz zrobić, to wybrać wiadomość w Kmailu. Będziesz poproszony o podanie hasła; wtedy Kmail spróbuje odszyfrować wiadomość i pokazać czysty tekst wiadomości jeśli została ona zaszyfrowana Twoim kluczem publicznym: jeśli nie, to nie będziesz miał możliwości, aby ją odczytać. Kmail przechowuje wiadomości zaszyfrowane, więc nikt nie może ich czytać bez znajomości Twojego hasła.
Możesz otrzymać klucz publiczny jako załącznik lub przez http, ftp lub na dyskietce. Przed użyciem tego klucza do szyfrowania wiadomości dla jego właściciela, powinieneś zweryfikować klucz; wtedy dopiero możesz dodać ten klucz do swojego zestawu kluczy publicznych wpisując w wierszu poleceń polecenie pgp
(jeśli korzystasz z PGP) lub polecenie -ka
nazwa_pliku
gpg
(jeśli korzystasz z GnuPG). Jeżeli klucz nie jest podpisany zaufanym podpisem, nie możesz go użyć do szyfrowania wiadomości, chyba, że podpisałeś go swoim własnym kluczem. --import
nazwa_pliku
Kmail nie posiada wbudowanej usługi wykrywania spamu: deweloperzy uważają, że używanie zewnętrznych, ale wyspecjalizowanych narzędzi, jest lepszym rozwiązaniem. Kmail wykorzystuje te narzędzia w swojej elastycznej architekturze filtrowania. Asystent antyspamowy pomaga we wstępnej konfiguracji filtra.
Da Ci pewien wybór odnośnie konfiguracji filtrowania spamu. Po wszystkim automatycznie stworzy reguły filtrowania.
Może tylko wstępnie skonfigurować filtrowanie, a on dostarczy Ci standardowych ustawień. Ręczna zmiana istniejących filtrów nie jest możliwa. W zamian, istniejące filtry są zastępowane przez asystenta.
Asystenta możesz włączyć za pomocą menu ->.
Asystent poszukuje znanych narzędzi antyspamowych zainstalowanych na Twoim komputerze. Dobrze jest wykorzystywać wyniki wykrywania spamu dokonane przez Twojego dostawcę poprzez ocenę informacji znajdujących się w nagłówku Twojej wiadomości. Możesz pozwolić asystentowi na przygotowanie programu Kmail do wykorzystania jednego lub więcej specjalistycznych programów jednocześnie. Jednakże pamiętaj, że wykrywanie spamu jest często bardzo czasochłonne. Kmail może wydawać się zawieszony podczas sprawdzania wiadomości i możesz mieć problemy z odpowiedzią programu. Rozważ możliwość skasowania reguł filtrowania stworzonych przez asystenta, jeżeli filtrowanie będzie zbyt powolne. Oto kilka zaleceń dotyczących obsługiwanych narzędzi:
Bogofilter jest filtrem typu bayesian, oznacza to, że wykrywanie spamu odbywa się już we wstępnej fazie przygotowawczej. Z tego powodu jest to dość szybkie narzędzie. Dlatego polecamy go ludziom, którzy przede wszystkim potrzebują szybkiego wykrywania spamu, i którzy się nie martwią niewielkim testowaniem, zanim tempo sprawdzania szybko wzrośnie.
SpamAssassin to narzędzie dość skomplikowane w walce ze spamem. Jakkolwiek jego zachowanie zależy w dużym stopniu od konfiguracji, narzędzie to wykrywa spam dość dobrze nie potrzebując fazy testowania. Wadą jest to, że sprawdzanie wiadomości trwa dłużej w porównaniu z omówionym powyżej narzędziem. Mówiąc wprost, nie jest to narzędzie przeznaczone dla ludzi nie posiadających umiejętności obsługiwania się tym programem.
Nie tak często używany. Narzędzie przede wszystkim dla specjalistów.
Jeżeli swoją pocztę otrzymujesz od dostawcy GMX freemail, to Twoje wiadomości są sprawdzane pod kątem spamu. Wynik tego procesu jest wpisywane w odpowiednie pole nagłówka każdej wiadomości. Umożliwia to użycie zawartości pola tego nagłówka, aby wydzielić spam. Nie ma opóźnienia w filtrowaniu jeśli narzędzie to jest używane w momencie, gdy wszystkie wiadomości zostały już przetworzone.
Oto szczegóły działania filtra: Kmail może wykorzystywać kilka zewnętrznych narzędzi do wykrywania spamu; sam będzie starał się wyszukać, które narzędzia są zainstalowane na Twoim komputerze i wyświetli wyniki wyszukiwania dla każdego z nich. Kolejność listy jest uzależniona od przeciętnej prędkości filtrowania narzędzi. Możesz oznaczyć narzędzia, które chcesz, aby były wykorzystywane przez Kmaila do wykrywania spamu; oznaczenie narzędzi, które nie zostały wykryte jest niemożliwe ponieważ odpowiednie pola wyboru są nieaktywne. Oczywiście możesz zamknąć asystenta, zainstalować narzędzie i uruchomić asystenta ponownie.
Jeżeli zaznaczyłeś przynajmniej jedno narzędzie, KMail ma możliwość udostępnienia filtrów, które sklasyfikują wiadomości jako spam lub nie-spam. Udostępni również akcje do ręcznej klasyfikacji wiadomości. Akcje te będą dostępne z menu i poprzez ikonki paska narzędziowego. Jeśli którekolwiek z narzędzi wspiera filtrowanie Bayesa (to znaczy metodę wykrywania spamu na podstawie statystycznej analizy wiadomości), wtedy wiadomości te są nie tylko oznaczane, ale dodatkowo przesyłane do narzędzi w celu ich nauki i poprawienia współczynnika wykrywalności.
Na drugiej stronie będziesz mógł wybrać dodatkowe działania, które powinny być wykonane przez Kmaila w stosunku do wiadomości spam; jeśli chcesz, żeby wiadomości takie były przenoszone do określonego folderu, wybierz odpowiedni folder i zaznacz opcję Przenoś znany spam do:; jeśli wiadomości te powinny dodatkowo być oznaczane jako przeczytane, zaznacz opcję Oznaczaj znany spam jako przeczytany.
Zaznaczenie co najmniej jednego z dostępnych narzędzi umożliwi Ci zakończenie pracy asystenta. Asystent nie będzie brał pod uwagę żadnych istniejących reguł filtrowania, ale dołączy nowe reguły lub zastąpi istniejące w każdym przypadku; możesz sprawdzić sam proces jego w działania Oknie filtra. Asystent utworzy również przyciski paska narzędzi do oznaczania wiadomości jako spam albo nie-spam (ham); zapamiętaj, że oznaczanie wiadomości jako spam przeniesie je również do folderu, który przypisałeś spamowi, jeżeli nie wyłączyłeś odpowiedniej opcji.
Asystent wykorzystuje informacje przechowywane w specjalnym pliku konfiguracyjnym o nazwie kmail.antispamrc
(przechowywanym w katalogu konfiguracyjnym KDE). Najpierw zostanie sprawdzony globalny plik konfiguracyjny, a dopiero potem lokalny: jeśli plik lokalny zawiera wpisy o wyższym (nowszym) numerze wersji dla narzędzia, to dane konfiguracyjne z tego pliku lokalnego są wykorzystywane; w ten sposób zarówno administratorzy, jak i użytkownicy mogą aktualizować konfigurację.
Wykrywanie spamu jest przeprowadzane poprzez tworzenie działań za pośrednictwem programu dla narzędzia w ramach specjalnego filtra. Inny filtr zawiera reguły do sprawdzania spamu oraz procedury jego oznaczania oraz (opcjonalnie, w zależności od wyboru w asystencie) do przenoszenia spamu do folderu. Obydwa filtry są skonfigurowane do zastosowania na przychodzących wiadomościach oraz przy ręcznym filtrowaniu.
Do klasyfikacji spamu/nie spamu wymagane są dwa filtry. Zawierają one działania do poprawnego oznaczania wiadomości. Jak zostało wspomniane powyżej, filtr do klasyfikacji spamu posiada inne działanie w postaci przenoszenia wiadomości do wcześniej zdefiniowanego folderu. Jeśli wybrane narzędzia obsługują filtrowanie Bayesian, asystent utworzy dodatkowe działania filtra, aby przekazać wiadomości do tych narzędzi (przez wykonaj polecenie) w odpowiednim trybie uczenia się.
Jeśli chcesz odpowiednio ustawić proces filtrowania, możesz przeczytać rozdział na temat Optymalizacji filtrów.
Kmail nie posiada wbudowanej usługi wykrywania wirusów: deweloperzy uważają, że używanie zewnętrznych, ale wyspecjalizowanych narzędzi, jest lepszym rozwiązaniem. Kmail wykorzystuje te narzędzia w swojej elastycznej architekturze. Asystent antywirusowy pomaga we wstępnej konfiguracji filtra.
Będziesz miał możliwość dostosowania filtrowania wirusowego. Następnie, automatycznie utworzone zostaną odpowiednie reguły filtrowania.
Może tylko wstępnie skonfigurować filtrowanie i dostarczyć standardowych ustawień. Zmiana istniejących filtrów nie jest jeszcze możliwa.
Możesz aktywować asystenta poprzez ->.
Asystent antywirusowy głównie pracuje podobnie do Asystenta antyspamowego. Oto szczegóły jak pracuje asystent: Kmail może wykorzystywać kilka zewnętrznych narzędzi do wykrywania wiadomości zawierających wirusy; spróbuje automatycznie określić, które z tych wiadomości są zainstalowane na Twoim komputerze i pokaże wyniki dla każdego z nich. Możesz zaznaczyć narzędzia, które chcesz, aby były wykorzystywane przez Kmaila do wykrywania wirusów; niemożliwe jest zaznaczenie narzędzi, które nie zostały odnalezione. Oczywiście można zamknąć asystenta, zainstalować narzędzie i uruchomić go ponownie.
Jeżeli zaznaczyłeś przynajmniej jedno narzędzie, to będziesz miał możliwość wyboru działań Kmaila dotyczących wiadomości zawierających wirusy: aby umożliwić programowi Kmail wykrywanie wiadomości zawierających wirusy zaznacz opcję Sprawdź wiadomości używając narzędzi antywirusowych; jeżeli chcesz, aby wiadomości z wykrytymi wirusami były przenoszone do odpowiedniego folderu, wybierz ten folder i zaznacz opcję Przenieś wszystkie zawirusowane wiadomości do folderu; jeśli wiadomości zainfekowane powinny być dodatkowo oznaczone jako przeczytane, to zaznacz opcję Dodatkowo zaznacz zawirusowane wiadomości jako przeczytane.
Zaznaczając co najmniej jedną z tych ostatnich opcji będziesz miał możliwość skutecznego zakończenia pracy asystenta. Asystent nie będzie brał pod uwagę żadnych istniejących reguł filtrowania, ale będzie stosował nowe reguły w każdym przypadku; możesz sprawdzić sam proces jego w działania Oknie Filtra.
Asystent wykorzystuje informacje przechowywane w specjalnym pliku konfiguracyjnym o nazwie kmail.antivirusrc
(przechowywanym w katalogu konfiguracyjnym KDE). Najpierw zostanie sprawdzony globalny plik konfiguracyjny, a dopiero potem lokalny: jeśli plik lokalny zawiera wpisy o wyższym (nowszym) numerze wersji dla narzędzia, to dane konfiguracyjne z tego pliku lokalnego są wykorzystywane; w ten sposób zarówno administratorzy, jak i użytkownicy mogą aktualizować konfigurację.
Wykrywanie wirusów jest przeprowadzane poprzez tworzenie działań za pośrednictwem programu dla narzędzia w ramach specjalnego filtra. Inny filtr zawiera reguły do szukania wirusów oraz procedury jego oznaczania oraz (opcjonalnie, w zależności od wyboru w asystencie) do przenoszenia zawirusowanych wiadomości do folderu. Obydwa filtry są skonfigurowane do zastosowania na przychodzących wiadomościach oraz przy ręcznym filtrowaniu.
Okno konfiguracji Kmaila umożliwia konfigurację programu Kmail na wiele różnych sposobów. Możesz je wywołać z menu ->.
Jest ono podzielone na sześć działów, każdy reprezentowany jest przez jedną ikonę na liście po lewej stronie okna. Poniżej znajduje się opis poszczególnych działów.
Okno dialogowe ma kilka przycisków:
Otwiera podręcznik na odpowiedniej stronie.
Spowoduje przywrócenie konfiguracji w bieżącym dziale do wartości domyślnych.
Otwiera okno dialogowe, które zawiera kilka profili konfiguracyjnych. Możesz ich użyć jako punktów wyjściowych dla Twojej własnej konfiguracji.
Powoduje skasowanie wszystkich zmian, które zostały wprowadzone po ostatnim zapisie ustawień.
Zapisuje zmiany i zamyka okno konfiguracji.
Zapisuje zmiany bez zamykania okna konfiguracji.
Zamyka okno konfiguracji bez zapisywania wprowadzonych zmian.
Możesz znaleźć krótkie wprowadzenie do działu Tożsamości w części Rozpoczęcie pracy.
Ten dział pozwala na stworzenie jednej lub więcej Tożsamości, innymi słowy kombinacji nazwy, adresu e-mail i innych ustawień. Na przykład, możesz stworzysz jedną tożsamość dla celów biznesowych i jedną na potrzeby osobiste. Jeżeli posiadasz więcej niż jeden adres e-mail, możesz stworzyć jedną tożsamość dla jednego adresu.
Strona składa się z listy tożsamości i przycisków, służących do zarządzania nimi. Lista tożsamości zawsze będzie pokazywać co najmniej jedną tożsamość, która jest wtedy tożsamością Domyślną.
Aby dodać nową tożsamość do listy tożsamości, kliknij przycisk . Otwarte zostanie okno Nowa tożsamość.
Musisz wprowadzić nazwę nowej tożsamości w pole Nowa tożsamość. Będzie to nazwa wyświetlana na liście tożsamości.
Możesz wybrać, jak nowa tożsamość powinna zostać stworzona, wybierając jedną z trzech opcji:
Wszystkie pola nowej tożsamości są puste lub posiadają wartości standardowe.
Wykorzystuje ustawienia domyślnego profilu e-mail Centrum sterowania (możesz go edytować w dziale -> w Centrum sterowania).
Kopiuje wszystkie pola z istniejącej tożsamości. Możesz wybrać, którą tożsamość skopiować poprzez wybranie odpowiedniego wpisu z listy Dostępnych tożsamości.
Zakładka Zmień pozwala na określenie kilku podstawowych ustawień dla aktualnie wybranej tożsamości.
Wpisz w to pole swoje pełne imię i nazwisko (czasami także nazywane nazwą wyświetlaną). Jakkolwiek pole to nie jest obowiązkowe, jest zalecane, aby wypełnić je poprawnymi wartościami.
Wprowadź nazwę swojej organizacji. To pole jest opcjonalne.
Wprowadź w to pole swój adres e-mail innymi słowy adres w rodzaju jan@kowalski.com
.
Zakładka Kryptografia pozwala na określenie kluczy OpenPGP oraz S/MIME powiązanych z tą tożsamością jak i wybranie preferowanego (kryptograficznego) formatu wiadomości.
Tutaj możesz wybrać klucz OpenPGP wykorzystywany przy podpisywaniu wiadomości.
Wyświetlany jest tylko krótki identyfikator wybranego klucza. Po zatrzymaniu wskaźnika myszy nad listą kluczy pokazane będą dodatkowe informacje.
Aby wyczyścić pole kliknij na przycisk .
Aby zmienić wybrany klucz, kliknij przycisk . Okno dialogowe wyświetlające wszystkie tajne klucze OpenPGP zostanie wyświetlone pozwalając Ci na wybranie jednego z nich.
Tutaj możesz wybrać klucz służący do szyfrowania wiadomości przypisany do edytowanej tożsamości. Klucz ten jest także wykorzystywany -> na potrzeby Edytora wiadomości.
Aby zmienić zaznaczony klucz kliknij przycisk . Okno zawierające wszystkie znalezione klucze OpenPGP zostanie wyświetlone pozwalając na wybór jednego z nich do użytku.
Możesz wyczyścić listę kluczy i uzyskać na ich temat więcej informacji w ten sam sposób jak opisano w Klucz podpisu OpenPGP .
Tutaj możesz wybrać certyfikat służący do podpisywania wiadomości, gdy aktywna jest bieżąca tożsamość.
Aby zmienić wybrany certyfikat, wciśnij przycisk . Okno zawierające wszystkie tajne certyfikaty podpisu S/MIME zostanie wyświetlone, pozwalając na wybór jednego z nich.
Możesz wyczyścić listę certyfikatów i zdobyć więcej informacji w taki sam sposób jak opisano w Klucz podpisu OpenPGP .
Tutaj możesz wybrać certyfikat szyfrowania S/MIME dla bieżącej tożsamości kiedy aktywne jest Zawsze szyfruj do siebie .
Aby zmienić wybrany certyfikat, kliknij przycisk. Okno zawierające listę znalezionych certyfikatów szyfrowania S/MIME zostanie wyświetlone pozwalając na wybór jednego z nich.
Możesz wyczyścić listę certyfikatów i zdobyć więcej informacji w taki sam sposób jak opisano w Klucz podpisu OpenPGP .
Tutaj możesz wybrać, który kryptograficzny format wiadomości ma być domyślnie używany przez tą tożsamość.
Możesz albo wybrać jeden z czterech obsługiwanych formatów, albo zostawić to pole z wartością domyślną Jakikolwiek. Wtedy zostanie wybrany odpowiedni format w oparciu o odbiorcę wiadomości lub mogą nawet zostać utworzone dwie kopie wiadomości, jedna podpisana lub/i zaszyfrowana za pomocą S/MIME, a druga podpisana lub/i zaszyfrowana za pomocą OpenPGP.
Zakładka Zaawansowane pozwala na określenie kilku rzadziej stosowanych lub specjalnych ustawień dla aktualnie wybranej tożsamości.
Wprowadź adres, na który mają być wysyłane odpowiedzi na Twoje wiadomości. Wypełnij to pole tylko w przypadku, gdy adres ten jest inny od zwykłego adresu e-mail (określony w Twoje imię i Adres e-mail w zakładce Ogólne), ponieważ odpowiedzi są domyślnie dostarczane na ten adres.
Pole to jest użyteczne tylko wtedy, gdy chcesz, aby odpowiedzi na Twoje wiadomości przychodziły na inny adres e-mail niż ten, z którego zostały wysłane, na przykład jeżeli korzystasz z tej tożsamości w celu wysyłania wiadomości z adresu e-mail, który nie może odbierać wiadomości. Pamiętaj, że niektóre listy dyskusyjne nadpisują to pole nagłówka swoim adresem listy, aby mieć pewność, że odpowiedzi zostaną wysłane na listę, a nie do osób indywidualnych. Tak więc użyteczność tego pola jest ograniczona i powinno ono być wykorzystane tylko w szczególnych przypadkach.
Opcjonalnie można określić adres, na który będą przesyłane ukryte kopie Twoich wysłanych wiadomości. Pamiętaj, że ukryta kopia wiadomości jest wysyłana na ten adres tylko, gdy -> jest aktywowane podczas pisania wiadomości. Jeżeli pomimo tych ustawień chcesz wysyłać ukryte kopie Twoich wiadomości, powinieneś sprawdzić zakładkę Nagłówki w dziale Edytora.
Wybierz folder, do którego powinny być przenoszone wiadomości po ich wysłaniu przy użyciu tej tożsamości. Użytkownicy IMAP powinni rozważyć zmianę na folder IMAP tak, aby ich poczta wysłana była przechowywane na serwerze zamiast w folderze lokalnym. W ten sposób będą mogli oni uzyskać dostęp do swoich wiadomości z różnych lokalizacji.
Możesz ustawić dokładniejszą kontrolę dotyczącą wysyłanych plików poprzez ustanowienie filtra wiadomości zastosowanego na pocztę wychodzącą.
Wybierz folder, do którego powinny być przeniesione wersje robocze wiadomości przy korzystaniu z tej tożsamości. Użytkownicy IMAP powinni rozważyć zmianę na folder IMAP tak, aby ich wersje robocze były przechowywane na serwerze zamiast w folderze lokalnym. W ten sposób będą mogli oni uzyskać dostęp do swoich wiadomości z różnych lokalizacji.
Wybierz lub wpisz alternatywny serwer SMTP, który ma być wykorzystany przy wysyłaniu wiadomości z bieżącej tożsamości.
Na początku musisz skonfigurować serwery poczty wychodzącej, zanim wybierzesz je z listy. Możesz to zrobić w zakładce Wysyłanie w dziale Ustawień sieci.
Ta zakładka pozwala na zdefiniowanie podpisu (czasami nazywanego „stopką”), który ma być załączony do każdej wiadomości wysłanej za pomocą tej tożsamości.
Ten rodzaj podpisu nie ma nic wspólnego z podpisami (cyfrowymi) dla których można wybierać klucze oznaczonych w zakładce Kryptografia. Jest to po prostu niefortunne oznaczenie, jednak ze względu, że tak się wszędzie przyjęło, nazwa ta została zachowana. Należy pamiętać, że te podpisy oraz podpisy cyfrowe, to dwa kompletnie odmienne zagadnienia.
Zaznacz opcję Włącz podpis, jeżeli chcesz mieć możliwość dołączania podpisu do wiadomości przy wykorzystaniu bieżącej tożsamości. Aby dodawać podpis automatycznie do każdej nowej wiadomości, należy także zaznaczyć pole Automatycznie dołączaj podpis w dziale Edytora w oknie konfiguracji.
Kmail może pobierać treść podpisu z różnych źródeł. Tradycyjną metodą w Uniksie jest pobranie treści z pliku o nazwie .signature
znajdującego się w katalogu domowym. Ten plik może być dzielony pomiędzy kilkoma programami, więc będziesz mógł w każdym programie uzyskać ten sam podpis.
Aby pobierać treść z pliku wybierz Pobierz tekst podpisu z pliku. Wprowadź nazwę pliku w pole Podaj plik lub kliknij przycisk po prawej stronie, aby przeglądać system plików. Jeżeli chcesz edytować plik, kliknij na przycisk Edytuj plik.
Kmail może także odczytać treść podpisu z wyniku polecenia. W ten sposób możesz korzystać z programów takich jak fortune do tworzenia nowych podpisów do każdej wiadomości. Wszystko co program wypisze na wyjście standardowe (stdout) jest przechwytywane i wykorzystywane jako treść podpisu.
Aby odczytać treść z wyniku polecenia wybierz Pobierz tekst podpisu z wyniku polecenia. Wprowadź polecenie (pełną scieżkę) w polu Podaj polecenie.
Po trzecie, możesz wprowadzić tekst podpisu bezpośrednio w oknie konfiguracyjnym Kmaila. Aby to zrobić, wybierz Pobierz tekst podpisu z pola poniżej i wprowadź tekst do pola wyświetlonego u dołu okna.
W Internecie, podpisy są zwykle oddzielone od treści za pomocą wiersza zawierającego trzy znaki „-- ” (myślnik, myślnik, spacja). Kmail automatycznie oddzieli podpis od reszty wiadomości, jeżeli jeszcze nie zostało to zrobione.
Jeżeli nie chcesz, aby separator był automatycznie dodawany przez Kmaila, po prostu dodaj go do treści podpisu samemu.
Krótkie wprowadzenie do działu Kont możesz odnaleźć w części Tworzenie kont pocztowych.
Ten dział pozwala na stworzenie jednego lub więcej kont (wysyłania oraz odbierania), innymi słowy zestawień serwerów pocztowych, informacji logowania i innych ustawień. Zwykle tworzy się jedno konto wysyłania i jedno odbierania wiadomości. Możesz tworzyć jednak tak wiele kont, jak tylko chcesz, i dołączać każde z nich do różnych tożsamości. Możesz to zdefiniować w Tożsamościach lub decydować o tym w momencie pisania wiadomości.
Zakładka Wysyłanie pozwala na zdefiniowanie serwerów pocztowych wysyłania wiadomości i ustawienie kilku innych opcji.
Aby uzyskać podstawowe informacje zobacz Tworzenie kont pocztowych: Wysyłanie.
Kiedy klikniesz na przycisk lub , okno Dodaj sposób wysyłania lub Zmień sposób wysyłania zostanie otwarte. W celu wysyłania przez sendmail lub podobne programy, możesz określić nazwę i lokalizację programu sendmail. W przypadku SMTP możesz określić Nazwę, Serwer, oraz Port serwera. Serwer wymaga uwierzytelniania włączy pola Użytkownik i Hasło oraz dział Metoda uwierzytelniania w zakładce Bezpieczeństwo. Jeżeli nie jesteś pewien ustawień bezpieczeństwa możesz spowodować, aby Kmail sprawdził najlepsze ustawienia stosując przycisk .
Opcja Potwierdź przed wysłaniem wyświetli okno z prośbą o potwierdzenie przed każdym wysłaniem wiadomości.
Wyślij wiadomości z 'folderu do wysłania' pozwala na określenie, kiedy zakolejkowane wiadomości, innymi słowy wiadomości w skrzynce nadawczej mające być wysłane faktycznie. Możesz wybrać kilka możliwości:
Zakolejkowane wiadomości będą wysłane tylko, gdy wybierzesz ->.
Zakolejkowane wiadomości zostaną wysłane po ręcznym uruchomieniu sprawdzania poczty, na przykład za pomocą ->. Oczywiście możesz także wysłać wiadomości ręcznie za pomocą ->.
Zakolejkowane wiadomości zostaną wysłane po każdym sprawdzeniu poczty, innymi słowy po automatycznym sprawdzaniu poczty jak i po ręcznym sprawdzaniu poczty. Oczywiście możesz także wysłać wiadomości ręcznie za pomocą ->.
Domyślna metoda wysyłania pozwala na zdefiniowanie co się dzieje, gdy wiadomość jest wysyłana. Jeżeli zaznaczona jest opcja Wyślij teraz, to wiadomość jest wysyłana na serwer automatycznie, podczas gdy kiedy wybrana jest opcja Wyślij później wiadomość jest zakolejkowana w folderze 'do wysłania', aby ją wysłać później za pomocą -> lub automatycznie przy sprawdzaniu poczty, w zależności od ustawień w polu Wyślij wiadomości z folderu do wysłania.
Format wiadomości pozwala na wybranie trybu kodowania wiadomości gdy jest ona wysyłana. Dopuść 8 bitów oznacza, że Kmail wyśle Twoją wiadomość w 8 bitowym ASCII, co oznacza, że wszystkie znaki specjalne, takie jak znaki narodowe nie zostaną wysłane. Jeżeli wybrana jest opcja Zgodny z MIME (Quoted Printable), to znaki specjalne zostaną zakodowane przy użyciu standardowego kodowania MIME, które może być lepsze dla systemów pocztowych innych niż 8-bitowy ASCII. Zalecamy skorzystanie z tej drugiej opcji.
Nawet przy włączonej opcji Dopuść 8 bitów, Kmail użyje kodowania Zgodnego z MIME w niektórych przypadkach, na przykład przy wysyłaniu kryptograficznie podpisanych wiadomości.
Domyślna domena pozwala na określenie, która nazwa domeny powinna być wykorzystana do uzupełnienia adresów e-mail, składających się tylko z nazwy odbiorcy. Na przykład, jeśli ustawisz domyślną domenę na kde.org
, to wiadomości wysyłane do johndoe
będą wysyłane do johndoe@kde.org
.
W celu uzyskania podstawowych informacji, zobacz Tworzenie konta: Odbieranie.
Sprawdź pocztę po uruchomieniu pozwala na określenie, czy KMail powinien sprawdzać pocztę zaraz po tym jak zostanie uruchomiony.
Za pomocą Powiadamiania o nowej poczcie możesz ustawić sposób w jaki Kmail będzie Cię informował o nowych wiadomościach jakie zostały odebrane: Brzęczyk oznacza krótki, prosty sygnał; Jeżeli zaznaczone jest Szczegółowe powiadamianie o nowej poczcie, to Kmail pokaże liczbę nowych wiadomości dla każdego folderu pod warunkiem, że wybrałeś powiadamianie za pomocą okna. Bardziej zaawansowane ustawienia powiadamiania, jak pokazanie okna, czy uruchomienie określonego polecenia, są dostępne po kliknięciu przycisku .
W tej zakładce masz możliwość zmiany rodzaju, rozmiaru i stylu wyświetlanych czcionek. Tekst wiadomości ustawia czcionki dla panelu odczytu, Edytora wiadomości i wiadomości pisanych za jego pomocą. Istnieje oddzielny wpis dla Listy wiadomości - pole daty, więc możesz wybrać czcionkę do wyświetlania daty, aby uzyskać większą przejrzystość.
Zakładka ta pozwala na zmianę koloru tekstu. Powtarzaj kolory przy wielokrotnym cytowaniu oznacza, że nawet tekst, który cytowany jest ponad trzykrotnie będzie oznaczony kolorem. Pamiętaj, że kolory Cytowanego tekstu działają tylko przy odczycie wiadomości, nie w edytorze.
Pokaż pasek stanu HTML aktywuje pasek po lewej stronie panelu odczytu, który mówi, czy wiadomość jest HTML czy nie. Jest to istotne, ponieważ wiadomości HTML mogą wyglądać bardzo podobnie do podpisanych i szyfrowanych wiadomości tekstowych, więc powinieneś być poinformowany czy czytasz wiadomość HTML, czy nie. Pasek stanu HTML nie może zostać zmieniony przez sam kod HTML wiadomości.
Dział Wygląd pozwala na zdefiniowanie wyglądu głównego okna. Możesz wybrać, gdzie chcesz, aby był wyświetlany Widok podglądu wiadomości lub całkowicie wyłączyć jego wyświetlanie.
Dział Widok struktury wiadomości pozwala wybrać, kiedy struktura wiadomości ma być pokazywana: podgląd struktury wiadomości jest częścią okna głównego, która umożliwia dostęp do wszystkich części wiadomości. Nigdy nie pokazuj wyłączy podgląd wiadomości (pamiętaj, że w dalszym ciągu będziesz posiadać dostęp do załączników w formie ikon), Zawsze pokazuj podgląd struktury będzie pokazany zawsze, nawet w przypadku zwykłego tekstu. Pokazuj dla wiadomości nietekstowych pokaże podgląd struktury tylko, jeśli zaistnieje taka potrzeba, to znaczy jeżeli bieżąca wiadomość ma załączniki lub części HTML.
Przy zaznaczonej opcji Pokaż rozmiary wiadomości zostanie utworzona dodatkowa kolumna w panelu nagłówków, w której znajdzie się rozmiar wiadomości.
Pokaż ikony szyfrowania doda więcej informacji na temat statusu do kolumny Temat w panelu nagłówków: każda wiadomość, która zostanie podpisana będzie posiadała małą ikonę Podpisu przed tematem, każda wiadomość, która została zaszyfrowana będzie miała małą ikonę Zaszyfrowania przed tematem. Pamiętaj, że musisz raz wybrać wiadomość zanim te ikony się pojawią, do tego czasu wyświetlone będą tylko znaki zapytania.
Lista wątków spowoduje wyświetlenie wszystkich wiadomości w panelu nagłówków w postaci drzewa, tak, że każda odpowiedź do wiadomości znajdzie się bezpośrednio pod nią.
Za pomocą Ustawień listy wątków możesz wybrać, czy chcesz, aby wątki były domyślnie rozwinięte (otwarte) lub zwinięte (zamknięte). Możesz oczywiście je zamykać i otwierać za pomocą przycisków +/-.
W dziale Wyświetlanie dat możesz wybrać pomiędzy wieloma formatami dat. Zgodny z ustawieniami lokalnymi jest formatem, który został określony w dziale Kraj - region i język w KControl. Można także wybrać Własny format, informacje na temat możliwych do wpisania wartości możesz uzyskać wciskając kombinację klawiszy Shift+F1 i klikając na opcję Własny format.
Jeśli włączysz ikonę tacki systemowej, wtedy mała ikona Kmaila z liczbą nieprzeczytanych wiadomości będzie pokazywana na tacce systemowej. Możesz włączyć tę ikonę zaznaczając pole Włącz ikonę na tacce systemowej, a w Trybie tacki systemowej możesz określić, czy ikona powinna być pokazywana zawsze, czy tylko w przypadku nieprzeczytanych wiadomości.
Jeżeli ikona jest widoczna, to możesz ukryć główne okno Kmaila klikając na tą ikonę lub klikając przycisk zamknięcia okna. Po ponownym kliknięciu na ikonę, okno Kmaila ponownie zostanie wyświetlone. Jeżeli klikniesz na ikonę przyciskiem myszy, to wyświetlone zostanie menu z kilkoma użytecznymi poleceniami. Możesz sprawdzić nową pocztę, utworzyć nową wiadomość lub zamknąć Kmaila. Dodatkowo znajduje się tam wpis Nowe wiadomości w, który zawiera listę folderów zawierających nowe wiadomości. Jeżeli wybierzesz jeden z proponowanych folderów, to zostanie on wyświetlony w głównym oknie Kmaila.
Jeżeli jest zaznaczone, Twój podpis, zdefiniowany w Dziale tożsamości będzie automatycznie dołączany na końcu wszystkich wiadomości, które tworzysz (to znaczy nowych wiadomości, odpowiedzi, itd.).
Jeżeli jest zaznaczone, to Kmail będzie dzielił długie wiersze, jednocześnie próbując zachować poprawne cytowanie (np. znak „> ” będzie zawsze na początku każdego wiersza).
Jeżeli jest zaznaczone, -> będzie domyślnie włączone. Zaznacz tą opcję tylko, gdy wiesz dokładnie co robisz. Potwierdzenia doręczeń wiadomości są źle postrzegane przez wielu ludzi (lub po prostu ignorowane). Lepiej jest w tym przypadku podejmować decyzję przy każdej wiadomości.
Pozwala na włączenie lub wyłączenie zawijania wierszy w oknie edytora i na określenie kolumny, po której słowa będą zawijane (prawdopodobnie nie będziesz musiał zmieniać wartości domyślnej, którą jest 78
).
Kopia zapasowa tekstu z okna edytora może być tworzona systematycznie. Opcja ta pozwala na określenie okresu czasu, co ma być zapisywane i jak ma być tworzona kopia. Możesz wyłączyć autozapis określając wartość pola na 0
.
Jeśli nie podoba Ci się Edytor wiadomości KMail możesz użyć innego edytora. Pamiętaj, że okno edytora w dalszym ciągu będzie się otwierać, a edytor zewnętrzny zostanie uruchomiony jak tylko zaczniesz wpisywać tekst wiadomości. Gdy skończysz, zapisz wiadomość i opuść edytor. Tekst pojawi się teraz w oknie Edytora KMail skąd możesz go wysłać. Pamiętaj, że Twój edytor może nie być dostępny natychmiastowo, należy wtedy użyć na przykład gvim
dla gvim. -f
%f
Zakładka Frazy pozwala na zdefiniowanie automatycznie generowanych wierszy, które są dodawane do odpowiedzi na wiadomości, wiadomości przesłanych dalej, i znaku, który jest dodawany przed cytowanym tekstem. Są to specjalne kombinacje znaków i znaku % które spowodują wyświetlenie określonych wartości pokazanych także u góry zakładki Frazy. Możesz dodać frazy odpowiedzi w innym języku niż Twój domyślny język KDE za pomocą przycisku . Następnie możesz wybrać pomiędzy językami na liście rozwijanej Język. Będzie to działąć tylko dla języków, dla których zainstalowałeś pakiet i18n.
Ten dział zawiera listę przedrostków wiadomości oznaczających „Odpowiedź” oraz „Przekazanie dalej”. Jeżeli otrzymujesz wiadomości, które posiadają inne przedrostki niż te standardowe, możesz dodać je tutaj tak, aby Kmail je rozpoznawał. W ten sposób Kmail będzie mógł je ignorować przy sortowaniu wiadomości i przy określaniu tematu wiadomości będącej odpowiedzią, czy przesłaniem dalej, a opcjonalnie może je zastąpić odpowiednio wyrażeniami „Re:” lub „Fwd:”.
Tutaj możesz zarządzać domyślnym zestawem znaków używanym w Twoich wiadomościach. Każda wysyłana wiadomość będzie sprawdzana, czy została stworzona w jednym z wymienionych zestawów, rozpoczynając od góry listy. Jeżeli tak jest, to użyty zostanie ten zestaw znaków. Jeżeli nie, pojawi się okno dialogowe mówiące o tym, że należy wybrać zestaw znaków ręcznie z menu ->.
Jeżeli wybierzesz Zachowaj oryginalny zestaw znaków przy odpowiedzi lub przekazywaniu, to pierwotny zestaw znaków zostanie zachowany, chyba, że teraz istnieją znaki, które nie mogą być wyświetlone za pomocą tego zestawu.
Zaznacz pole Używaj własnego przyrostka Message-id jeżeli chcesz, aby Kmail generował Message-Id z wybranym przyrostkiem. Wprowadź własny przyrostek w polu Własny przyrostek Message-id. Sprawdź, czy przyrostek, który wprowadziłeś jest unikalny na świecie. Najlepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie nazwy domeny, której jesteś właścicielem. Jeśli nie zaznaczysz Używaj własnego przyrostka Message-Id, to Kmail automatycznie wygeneruje pełny Message-Id. Jeżeli nie wiesz, co to wszystko znaczy, nie zaznaczaj tej opcji.
Lista Zdefiniuj własne pola MIME zawiera listę nagłówków, które Kmail będzie używał dla wychodzących wiadomości. Możesz zarówno tworzyć nowe pola jak i zmieniać już istniejące. Ta możliwość jest użyteczna tylko dla zaawansowanych użytkowników.
Jeżeli musisz wysłać załączniki z nazwami plików, które posiadają nie-angielskie znaki, do użytkowników programu Outlook(TM) lub Outlook Express(TM), to należy zaznaczyć opcję Nazwy załączników zgodne z Outlookiem. Kmail wtedy zakoduje nazwy załączników w sposób niestandardowy, który będzie zrozumiały dla Outlooka(TM).
Pamiętaj, że Kmail stworzy niestandardowe wiadomości i w konsekwencji możliwe jest, że Twoje wiadomości będą niezrozumiałe dla standardowych klientów pocztowych. Więc zaznaczaj tą opcję tylko wtedy, gdy nie masz innego wyjścia.
Zaznacz pole Włącz wykrywanie brakujących załączników, jeżeli chcesz, aby Kmail ostrzegał Cię za każdym razem, gdy chcesz wysłać pocztę bez załączników, w przypadku gdy wiadomość zawiera określone słowa oznaczające, że chciałeś wysłać załącznik. Lista słów kluczowych może być zmieniana.
W tej zakładce możesz konfigurować istotne ze względu bezpieczeństwa opcje odczytu wiadomości.
Jeżeli jest to zaznaczone, Kmail pokaże wiadomości HTML z formatowaniem i wyglądem HTML. Zalecamy, aby pozostawić tą opcję wyłączoną ponieważ mogą pojawić się problemy bezpieczeństwa związane z HTML. Kiedy opcja ta jest wyłączona, możesz w dalszym ciągu odczytać wiadomości HTML, ale tylko jako zwykły tekst.
Jeżeli jest to zaznaczone, to Kmail może pobierać zewnętrzne obrazy, arkusze stylów itd. z Internetu, gdy przeglądasz wiadomości HTML. Zalecamy, aby zostawić tą opcję wyłączoną (nie ma to najmniejszego znaczenia, gdy przeglądasz zwykły tekst). Poprzez dodawanie zewnętrznych odnośników do swoich wiadomości, ludzie wysyłający spam mogą sprawdzić kiedy odczytywałeś ich wiadomość. Pamiętaj, że ta opcja nie ma znaczenia dla Java™, JavaScript i Wtyczek - one są zawsze wyłączone i nie można ich włączyć.
Powiadomienia o doręczeniu wiadomości są uogólnieniem tego, co zwykle jest nazywane „potwierdzeniem odczytu”. Autor wiadomości żąda wysłania powiadomienia, a program pocztowy odbiorcy generuje odpowiedź, z której autor może się dowiedzieć co stało się z jego wiadomością. Spotykane zwykle określenia obejmują „wyświetlono” (innymi słowy przeczytano), „skasowano” i „przekazano dalej”.
Poniższe opcje (wymienione jako Polityka wysyłania) są dostępne w stosunku do potwierdzeń, które wysyła Kmail:
Ignoruje każde żądanie powiadomienia. Żaden MDN nie zostanie wysłany automatycznie.
Odpowiada na żądanie tylko po zapytaniu użytkownika o pozwolenie. W ten sposób możesz wysyłać MDNy do wybranych wiadomości i ignorować je w przypadku innych.
Zawsze wysyła powiadomienie „odrzucono”. Jest to jedynie trochę lepsze niż wysyłanie MDNów zawsze. Autor będzie w dalszym ciągu wiedział, że wiadomości zostały zauważone. Nie będzie tylko wiedział, czy zostały przeczytane, czy skasowane itd.
Zawsze wysyła żądane powiadomienie. Oznacza to, że autor wiadomości dowiaduje się kiedy wiadomość została zauważona i co się z nią stało (czy została wyświetlona, skasowana, itd.). Ta opcja nie jest przez nas rekomendowana, ale jeżeli prywatność nie gra tutaj roli, na przykład w stosunkach klient-firma, to można ją włączyć.
Jeżeli nie jesteś pewien, to możesz popróbować z opcją Pytaj, a jeżeli będzie Ci to przeszkadzać to zmień po prostu na Ignoruj.
Następujące opcje (wymienione w Cytuj oryginalną wiadomość) są dostępne w celu kontrolowania ile oryginalnej wiadomości Kmail odsyła w MDNach.
Żadna część wiadomości poza obowiązkowym message-id oraz odbiorcą nie jest załączana do odpowiedzi MDN.
Dołącza całą wiadomość do powiadomienia. Nie dodaje to żadnych istotnych informacji, które nie mogłyby być wyczytane z samych nagłówków, jednakże ludzie czasami na to nalegają, gdyż jest dużo prościej na powiązanie treści wiadomości niż samych nagłówków z tym, co wysyłali wcześniej.
Dołącza do powiadomienia tylko nagłówki. Jest to zazwyczaj wystarczające, aby umożliwić zarówno ludziom (poprzez temat) jak i komputerom (poprzez message-id) łatwe powiązanie MDNu z orginalną wiadomością.
Jeżeli nie jesteś pewien pozostaw opcję w pozycji domyślnej.
Ta opcja wyklucza wysyłanie MDNów jeżeli wiadomość jest zaszyfrowana (w całości lub częściowo). Pozwala to uniknąć próby uzyskania informacji, czy byłeś w stanie odszyfrować wiadomość, czy nie.
Szczerze mówiąc, to opcja ta nie jest potrzebna ponieważ Kmail wysyła MDNy bez względu na to, czy wiadomości udało się odszyfrować, czy nie (żądanie powiadomienia znajduje się w niezaszyfrowanej części wiadomości), jednakże daje świadomość bezpieczeństwa, czy wysyłać je przy każdym żądaniu (opcja niezaznaczona), czy nigdy (opcja zaznaczona).
Jeśli nie jesteś pewien, to pozostaw tą opcję zaznaczoną.
Jeżeli ta opcja jest zaznaczona, Kmail automatycznie importuje wszystkie załączniki zawierające klucze OpenPGP i klucze S/MIME do Twojego lokalnego zestawu kluczy.
Weryfikacja podpisów S/MIME zawiera import załączonych certyfikatów. Jednak ta opcja tego nie dotyczy. Nie jest także powiązana z funkcją automatycznego-poboru-kluczy
GPG, w której GPG próbuje pobrać nieznane klucze z serwera kluczy.
W tej zakładce można konfigurować opcje bezpieczeństwa istotne podczas pisania wiadomości.
Jeśli zaznaczona, to opcja -> w edytorze będzie domyślnie włączona.
Jednakże przy każdej wiadomości możesz ją włączyć lub wyłączyć.
Jeżeli jest zaznaczona ta opcja, to każda wiadomość, która jest szyfrowana do odbiorców, będzie szyfrowana także do siebie.
Jeżeli odznaczysz tę opcję, możesz nie być w stanie odszyfrować wiadomości napisanych przez siebie i zaszyfrowanych dla innych.
Jeśli jest zaznaczona, wiadomości są przechowywane w folderze wysłane zaraz po ich wysłaniu (to znaczy jeżeli były szyfrowane, to przechowywane są w ten sam sposób).
Jeśli opcja nie jest zaznaczona, wiadomości będą zawsze przechowywane jako niezaszyfrowane w Twoim folderze wysłane, nawet, jeśli zostały wysłane zaszyfrowane.
Jeśli jest zaznaczona, za każdym razem gdy szyfrujesz wiadomość pojawi się okno dialogowe, które przedstawia klucze, jakie będą wykorzystane. Możesz zatem przejrzeć wybór kluczy i je zmienić oraz zatwierdzić, albo też anulować operację szyfrowania. Zalecamy, aby pozostawić tą opcję zaznaczoną, ponieważ proces szyfrowania staje się wtedy bardziej przejrzysty.
Zwana także „oportunistycznym szyfrowaniem”. Jeśli jest zaznaczona, Kmail będzie automatycznie próbował połączyć odbiorcę z kluczem (OpenPGP lub S/MIME), nawet jeśli tego nie żądałeś. Jeżeli znalezione zostaną odpowiednie klucze dla wszystkich odbiorców, Kmail zapyta czy chcesz, czy nie szyfrować wiadomość.
Bardzo zachęcamy do włączenia tej opcji, gdyż ułatwia ona znacznie szyfrowanie wiadomości.
Jeśli jest zaznaczona, Kmail nie będzie próbował podpisać i/lub zaszyfrować wiadomości, które są zapisywane do folderu robocze. Jest to wygodniejsze i nie ma wpływu na poziom bezpieczeństwa, zakładając że folder 'robocze' jest bezpieczny. Użytkownicy IMAP mogą chcieć wyłączyć tę opcję, jeśli ich folder robocze znajduje się na serwerze.
Na tej zakładce możesz włączać i wyłączać ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa.
Jeśli zaznaczone, Kmail wyświetli ostrzeżenie, jeżeli z jakiegokolwiek powodu wiadomość ma zostać wysłana bez podpisu cyfrowego.
Jeśli zaznaczona, to Kmail wyświetli ostrzeżenie, jeżeli z jakiegokolwiek powodu wysyłana wiadomość nie została zaszyfrowana.
Powszechne jest podpisywanie wszystkich wychodzących wiadomości, a nie ich szyfrowanie. Więc jeżeli Twoja firma prowadzi politykę nie wysyłania niezaszyfrowanych wiadomości, to wyłączenie tej opcji i poleganiu na oportunistycznym szyfrowaniu jest korzystne, ponieważ będziesz poinformowany, że możesz wysłać zaszyfrowaną wiadomość, ale nie jest to wymagane.
Jeśli zaznaczona, Kmail pokaże ostrzeżenie, jeżeli certyfikat S/MIME lub klucz OpenPGP będzie wykorzystany dla odbiorcy, którego adres e-mail nie jest przechowywany w certyfikacie.
Sytuacje, w których to ostrzeżenie będzie się pojawiać obejmują konfigurację kluczy OpenPGP lub certyfikatów S/MIME dla tożsamości, szyfrowanie oraz weryfikację podpisów, jeśli podpis został stworzony z certyfikatem, który nie zawiera adresu e-mail nadawcy.
Jeśli zaznaczona, Kmail ostrzeże jeśli certyfikat S/MIME lub klucz OpenPGP utraci ważność w najbliższej przyszłości.
Okres w jakim ma być wyświetlone powiadomienie przed wygaśnięciem klucza/certyfikatu może być skonfigurowany oddzielnie dla kluczy podpisów i szyfrowania, jak i (w przypadku S/MIME), dla certyfikatów użytkowników końcowych, pośrednich certyfikatów CA oraz certyfikatów root.
Poza głównymi ostrzeżeniami opisanymi powyżej, istnieje więcej ostrzeżeń i wiadomości informacyjnych, które zawierają opcję, aby ich więcej nie pokazywać. Jeżeli chcesz je ponownie włączyć po zaznaczeniu nie pokazuj więcej, możesz to zrobić klikając na ten przycisk. [4]
Zakładka ta zawiera wybrane wpisy z okna dialogowego GpgSM. Sprawdź podręcznik GpgSM w celu znalezienia opisu tych opcji.
Jeśli zaznaczona, certyfikaty są sprawdzane za pomocą CRL (Certificate Revocation Lists).
Jeśli opcja ta jest zaznaczona, to certyfikaty S/MIME są sprawdzane za pomocą OCSP (Online Certificates Status Protocol).
Wprowadź adres URL dostawcy OCSP w przeznaczonym na to polu.
Wprowadź adres serwera sprawdzania certyfikatów w sieci. Adres przeważnie rozpoczyna się od http://.
Wybierz lub zmień i wprowadź wykorzystywany klucz S/MIME.
Zaznacz tą opcję, aby pominąć sprawdzanie w sieci za pomocą OCSP. Ta opcja wymaga dirmngr >= 0.9.0.
Domyślnie, GnuPG wykorzystuje plik ~/.gnupg/policies.txt do sprawdzenia, czy polityka certyfikatów jest dozwolona. Jeśli opcja ta jest zaznaczona, polityki nie są sprawdzane.
Jeśli opcja ta jest zaznaczona, to metoda CRL nigdy nie jest używana do sprawdzania certyfikatów S/MIME.
Zaznacz tą opcję, jeżeli chcesz, aby brakujące informacje o wystawcy certyfikatu zostały pobrane. Ma to zastosowanie do obu metod sprawdzania, CRL i OCSP.
Całkowicie wyłącza korzystanie z HTTP w przypadku S/MIME.
Jeśli szukana jest lokalizacja certyfikatu CRL, „przeznaczonego do sprawdzania”, certyfikat zwykle zawiera wpis zwany punktem dystrybucji CRL (DP), który oznacza adres URL opisujący sposób na dotarcie do adresu URL. Wykorzystywany jest pierwszy odnaleziony wpis DP. Za pomocą tej opcji, wszystkie wpisy korzystające ze schematu HTTP są ignorowane podczas szukania odpowiedniego DP.
Jeśli opcja ta jest zaznaczona, wartość proxy HTTP pokazana po prawej stronie (która pochodzi ze zmiennej środowiskowej http_proxy) będzie wykorzystywana do każdego żądania HTTP.
Wprowadź lokalizację swojego Proxy HTTP, który będzie wykorzystywany dla wszystkich żądań HTTP odnoszących się do S/MIME. Przykładowa składnia to „"host:port"”, myproxy.nowhere.com:3128.
Całkowicie wyłącza wykorzystanie LDAP dla S/MIME.
Podczas szukania lokalizacji certyfikatu CRL, „przeznaczonego do sprawdzania”, certyfikat zwykle zawiera wpis zwany Punktem Dystrybucji CRL (DP), który oznacza adres URL opisujący sposób na dotarcie do adresu URL. Wykorzystywany jest pierwszy odnaleziony wpis DP. Za pomocą tej opcji, wszystkie wpisy korzystające ze schematu LDAP są ignorowane podczas szukania odpowiedniego DP.
Wprowadzenie tutaj serwera LDAP spowoduje, że wszystkie żądania LDAP zostaną przekazane do tego serwera.
W tej zakładce możesz skonfigurować narzędzia służące do działań kryptograficznych OpenPGP i S/MIME (takich jak podpisywanie, czy szyfrowanie).
Po prawej stronie widać listę dostępnych narzędzi. Pod każdym z nich znajdują się protokoły (OpenPGP i/lub S/MIME), które są przez to narzędzie obsługiwane. Jeżeli protokół nie jest wyświetlony, narzędzie go nie obsługuje. Jeżeli jest wyświetlony na szaro, oznacza to, że narzędzie obsługuje protokół, ale niektóre wymagane programy nie zostały znalezione lub pojawiły się inne błędy podczas uruchamiania. Jeśli klikniesz na przycisk , pojawi się okno dialogowe z wyświetlonym komunikatem o błędzie.
Aby skonfigurować narzędzie, wybierz je z listy dostępnych narzędzi i kliknij przycisk . Okno konfiguracji jest tworzone dynamicznie z informacji uzyskanych od narzędzia. Może się więc zmieniać po aktualizacji narzędzi, jakkolwiek sam Kmail pozostaje niezmieniony. Jeżeli przycisk jest wyłączony, oznacza to, że narzędzie nie obsługuje okna konfiguracji.
Aby otrzymać informacje na temat opcji wyświetlonych w oknie konfiguracyjnym każdego narzędzia, należy się odnieść do podręcznika tego programu.
Przed każdym obsługiwanym protokołem narzędzia, znajduje się pole za pomocą którego możemy ustawić, czy dany protokół ma być wykorzystywany. Pola te mają charakter wyłączny na protokół, co oznacza, że jeżeli wybierzesz narzędzie do działań OpenPGP, to każde wcześniej zaznaczone narzędzie OpenPGP zostanie odznaczone, lecz wybór narzędzia S/MIME pozostanie bez zmian. Jeśli żadne narzędzie nie jest wybrane dla danego protokołu, zostaje on wyłączony z użytkowania w Kmailu.
[3] Opcja ta włącza tryb korzystania z szyfrowania poczty, często mylnie zwanego szyfrowaniem „tylko-transport”. W tym trybie, szyfrowanie jest usuwane, jak tylko wiadomość dotrze do celu. Szyfrowanie trwa tylko w czasie transportu wiadomości.
Kmail obsługuje tę funkcję tylko połowicznie, ponieważ powinna być ona umieszczona raczej po stronie serwera pocztowego (MTA), niż na poziomie klienta pocztowego (MUA). Z tego powodu nowsze wersje Kmaila mogą być pozbawione tej opcji.
[4] Włączy to ponownie wszystkie takie komunikaty dla Kmaila.Nie robi większego sensu umieszczenie bardziej szczegółowych możliwości wyboru komunikatów ostrzeżeń, gdyż zawsze możesz włączyć opcję nie pokazywania ich w przyszłości, gdy się one pokażą.
Włącz tą opcję, jeśli chcesz być pytany o potwierdzenie za każdym razem, gdy skorzystasz z menu ->.
Włącz tą opcję, jeśli ważne wiadomości nie powinny zostać nigdy usunięte podczas kasowania wiadomości, to znaczy podczas automatycznego kasowania starych wiadomości.
Ta opcja definiuje co się dzieje podczas przejścia do następnej lub poprzedniej nieprzeczytanej wiadomości (na przykład po wciśnięciu Spacji). Jeśli każesz przejść Kmailowi do kolejnej nieprzeczytanej wiadomości, a nie ma żadnej nieprzeczytanej wiadomości pod obecnie zaznaczoną masz następujący wybór:
Jeśli zaznaczono Nie zaczynaj od początku, to nic się nie stanie.
Jeśli zaznaczono Zacznij od początku aktualnego folderu, to Kmail będzie szukał nieprzeczytanych wiadomości od początku bieżącego folderu. Jeśli żadnej nie znajdzie, nic się nie stanie.
Jeśli zaznaczono Zacznij od początku pierwszego folderu , to Kmail najpierw przeszuka bieżący folder w poszukiwaniu innej nieprzeczytanej wiadomości. Jeżeli żadnej nie znajdzie, to rozpocznie szukanie w kolejnym folderze.
Jeśli ta opcja jest zaznaczona, to Kmail przejdzie do pierwszej nieprzeczytanej wiadomości przy wejściu do folderu; jeśli opcja jest wyłączona, to Kmail przejdzie do pierwszej nowej wiadomości lub gdy jej nie ma, do wiadomości, która była ostatnio zaznaczona przy opuszczaniu folderu.
Kiedy zaznaczysz nową lub nieprzeczytaną wiadomość, Kmail zmieni status wiadomości na przeczytana po wybranej przez Ciebie liczbie sekund. Jeśli wyłączysz tą opcję, wiadomości utrzymają swój status jako nowa lub nieprzeczytana.
Kiedy przeciągasz wiadomość do innego folderu, pojawia się niewielkie menu z pytaniem, czy chcesz skopiować, czy przenieść wiadomość. Jeżeli wyłączysz tę opcję, wiadomość będzie przenoszona bez uprzedniego zapytania.
Tutaj, możesz określić domyślny format folderu, który jest wykorzystywany przy tworzeniu nowego folderu.
Tutaj możesz określić folder, który powinien być domyślnie otwarty po uruchomieniu Kmaila. Jeżeli korzystasz tylko z folderów IMAP, to możesz ustawić tutaj folder IMAP. Jeśli to zrobisz, to możesz zamknąć listę folderów lokalnych i pozostaną one zamknięte przy kolejnym uruchomieniu Kmaila.
Folder śmietnika jest opróżniany, gdy Kmail kończy pracę, jeśli opcja ta jest zaznaczona.
Umożliwia przechowywanie wpisów z aplikacji Kontact (KOrganizer, KAddressBook oraz KNotes). Opcja ta musi być ustawiana za każdym razem, gdy konfigurujesz Kontact jako klienta Kolab KDE. Po włączeniu tej opcji będziesz także musiał dodać odpowiednie źródła danych z Centrum Sterowania KDE (kcontrol) w dziale Konfiguracji źródeł danych KDE . Źródła danych Kolab muszą zostać dodane w przypadku, gdy funkcjonalność źródeł danych dotyczy konfiguracji klienta Kolab KDE.
Wybierz format folderów dla pracy grupowej
Domyślnym formatem jest Standard (Ical/Vcard) dla folderów kalendarza (Ical) i książki adresowej (Vcard). Umożliwia on skorzystanie z wszystkich funkcji programu Kontact.
Użytkownicy Kolab powinni wybrać Kolab XML. Format ten jest bardziej zbliżony do formatu wykorzystywanego w Microsoft Outlook(tm) i jest bardziej kompatybilny.
Wybierz spośród dostępnych języków Twój język lokalny w celu określania nazw folderów IMAP. Pamiętaj, że opcja ta służy tylko kompatybilności z programem Microsoft Outlook(tm). Nie jest zalecana jej zmiana, chyba że istnieje taka konieczność, ponieważ uniemożliwia ona zmiany języków.
Wybierz folder nadrzędny dla folderów źródeł danych IMAP. Powinieneś wybrać nazwę swojego folderu IMAP/DIMAP. Domyślnie, serwer Kolab ustanawia skrzynkę odbiorczą IMAP jako katalog nadrzędny.
Nie powinieneś mieć potrzeby, aby widzieć foldery, które przechowują źródła danych IMAP. Jakkolwiek, jeśli chcesz je widzieć, włącz tę opcję.
Włącz tę opcję, aby Microsoft Outlook(tm) rozpoznawał Twoje odpowiedzi na zaproszenia.
Zaproszenia są wysyłane w formie załączników. Poprzez włączenie tej opcji, pozwalasz, aby zaproszenia wysyłane były w treści wiadomości, co jest konieczne w przypadku wysyłania zaproszeń i odpowiedzi do programu Microsoft Outlook(tm).
Każdy wpis menu jest poniżej opisany. Jeżeli dla polecenia istnieje skrót klawiszowy, jest on również przytoczony.
Tworzy nowe okno główne.
Pozwala na na otwieranie plików, które zawierają wiadomości e-mail.
Zapisuje bieżąco wyświetlaną wiadomość do pliku tekstowego, włączając wszystkie nagłówki i załączniki.
Wyświetla okno, które umożliwia wydrukowanie bieżąco wyświetlanej wiadomości.
Kompaktuje wszystkie foldery, co oznacza przeniesienie i usunięcie wiadomości na dysku w zależności od tego jak przeniosłeś je i usunąłeś w Kmaila.
Usuwa stare wiadomości ze wszystkich folderów, zgodnie z regułami określonymi dla poszczególnych folderów w oknie właściwości (domyślnym ustawieniem jest niekasowanie starych wiadomości wcale).
Usunie wszystkie zmiany, jakie zostały dokonane lokalnie na folderach IMAP i ponownie pobiera wszystko z serwera. Należy z tego korzystać, gdy wystąpił błąd lokalnego bufora.
Skorzystaj z tego polecenia, aby usunąć wszystkie foldery śmietnika, np. lokalny folder śmietnika i wszystkie foldery śmietnika, które posiadasz na serwerach IMAP.
Sprawdza, czy są nowe wiadomości na wszystkich Twoich kontach, poza tymi, które zostały wyłączone ze sprawdzania.
Podmenu, które pozwala na sprawdzenie nowych wiadomości na określonym koncie.
Wysyła wiadomości znajdujące się w folderze 'do wysłania'.
Zamyka bieżące okno główne lub kończy pracę Kmaila, jeżeli otwarte jest tylko jedno okno.
Cofa Twój ostatni ruch lub usuwa działanie. Pamiętaj, że nie możesz cofnąć kasowania z kosza.
Kopiuje zaznaczony tekst do schowka.
Edytuje zaznaczoną wiadomość, jeśli można ją edytować. Tylko wiadomości umieszczone w folderach do wysłania i robocze mogą być edytowane.
Przenosi zaznaczone wiadomości do śmietnika. Jeśli zaznaczone wiadomości znajdują się w śmietniku, to zostaną usunięte w rzeczywistości.
Usuwa wybrane wiadomości. Nie ma możliwości przywrócenia wiadomości, które zostaną usunięte tym poleceniem.
Pozwala na wyszukanie tekstu w bieżącej wiadomości.
Zaznacza wszystkie wiadomości w bieżącym folderze.
Zaznacza tekst wyświetlanej wiadomości.
Zmienia format nagłówka wiadomości w panelu wiadomości.
Zmienia sposób w jaki załączniki są wyświetlane w panelu wiadomości (niezależnie od drzewa MIME). Przy wyborze wszystkie załączniki wyświetlane będą jako ikony u dołu wiadomości. - załączniki pokazane będą jako ikony, chyba, że wiadomość zasugeruje ich otwarcie wewnątrz. Możesz zdecydować, aby określone załączniki były pokazywane wewnątrz swoich wiadomości, jeżeli wybierzesz Sugeruj automatyczne wyświetlanie w oknie właściwości załączników. pokazuje zawartość załączników u dołu wiadomości. Załączniki, które nie mogą zostać wyświetlone, np. skompresowane pliki, ciągle będą pokazywane jako ikony. - załączniki nie będą pokazywane.
Pozwala na określenie, czy liczba nieprzeczytanych wiadomości powinna być pokazywana obok nazwy folderu (Pokaż po nazwie folderu) lub w oddzielnej kolumnie (Pokaż w oddzielnej kolumnie)
Wyświetla kolumnę na liście folderów, która pokazuje liczbę wiadomości w folderze.
Jeśli funkcja -> jest aktywna, zostaną pokazane wątki bieżącej wiadomości, np. wszystkie wiadomości, będące odpowiedziami do bieżącej wiadomości.
Jeżeli aktywowana jest opcja z menu ->, to wątki bieżącej wiadomości zostaną ukryte, np. ukryte zostaną wszystkie wiadomości, będące odpowiedziami do wiadomości bieżącej.
Rozwija wszystkie wątki w bieżącym folderze.
Zwija wszystkie wątki w bieżącym folderze.
Pokazuje wiadomość, wraz z jej wszystkimi nagłówkami, w formie tekstowej, w nowym oknie. Może być to użyteczne przy szukaniu pochodzenia wiadomości. Musisz wiedzieć, że bardzo łatwo jest podrobić nagłówek wiadomości Od
, ale w dalszym ciągu można sprawdzić, jakie serwery były wykorzystane do wysłania wiadomości, patrząc na wiersze nagłówka Received:
(Odebrano).
Używa czcionki o stałej szerokości (pojedyncze spacjowanie) w celu wyświetlania wiadomości w bieżącym folderze. Wykorzystywana czcionka może być skonfigurowana w dzialeWygląd w konfiguracji Kmaila.
Pozwala na wybranie kodowania znaków, wykorzystywanego w panelu wiadomości. Wartość domyślna, Automatycznie, powinna być odpowiednia dla większości przypadków.
Zaznacza następną wiadomość na liście wiadomości. Skrót klawiszowy strzałka w prawo powoduje to samo działanie.
Zaznacza następną nieprzeczytaną wiadomość na liście wiadomości. Jeżeli pod bieżącą wiadomością nie znajduje się żadna nieprzeczytana wiadomość, to działanie polecenia zależy od ustawień opcji Wyszukiwanie nieprzeczytanych wiadomości.
Zaznacza poprzednią wiadomość na liście wiadomości.
Zaznacza poprzednią nieprzeczytaną wiadomość na liście wiadomości. Jeżeli ponad wiadomością, zaznaczoną bieżąco, nie znajduje się żadna nieprzeczytana wiadomość, to działanie polecenia zależy od ustawień Wyszukiwanie nieprzeczytanych wiadomości.
Przechodzi do następnego folderu z nieprzeczytanymi wiadomościami.
Przechodzi do poprzedniego folderu z nieprzeczytanymi wiadomościami.
Przewija w dół, jeśli nie jesteś jeszcze na dole wiadomości, w innym razie przechodzi do następnej nieprzeczytanej wiadomości.
Otwiera okno Właściwości folderu, które pozwala na stworzenie nowego folderu.
Zmienia status wszystkich nowych i nieprzeczytanych wiadomości w bieżącym folderze na przeczytane.
Kompresuje plik folderu, aby zaoszczędzić miejsce na dysku. Zwykle Kmail kompresuje wszystkie foldery automatycznie, ale w pewnych przypadkach możesz chcieć wymusić kompresję.
Usuwa stare wiadomości z bieżącego folderu lub przenosi je do innego folderu, zgodnie z regułami wyznaczonymi w oknie Właściwości folderu (domyślne ustawione jest nieusuwanie i nieprzenoszenie starych wiadomości). Zwykle Kmail wykonuje to automatycznie, ale w niektórych przypadkach może zaistnieć potrzeba ręcznego ich usunięcia.
Wyszukuje i usuwa z folderu duplikaty wiadomości.
Sprawdza, czy przyszła nowa poczta do bieżącego folderu. Funkcja ta jest dostępna tylko dla folderów IMAP.
Przenosi wszystkie wiadomości z bieżącego folderu do kosza. Możliwe jest to tylko wtedy, gdy bieżący folder nie jest koszem.
Usuwa na stałe wszystkie wiadomości. Opcja ta jest dostępna, tylko, gdy bieżący folder jest koszem.
Usuwa zaznaczony folder i wszystkie jego składniki, włączając podfoldery.
Pamiętaj, że nie ma możliwości dostępu do zawartości foldera po jego usunięciu.
Jeśli opcja jest włączona, to wiadomości HTML w tym folderze będą wyświetlane w trybie HTML. Ze względów bezpieczeństwa, zalecamy, aby aktywować tą opcję tylko dla folderów zawierających zaufane wiadomości.
Jeśli opcja ta jest włączona, lista wiadomości pokazana jest w stylu drzewa, z odpowiedziami pokazanymi bezpośrednio pod wiadomościami do których należą.
Jeśli opcja ta jest włączona, wiadomości są pogrupowane nie tylko względem szczegółowych informacji, zawartych w wiadomości, ale także względem tematu, np. wiadomości o tym samym temacie są postrzegane jako powiązane między sobą. Jeżeli wiele wiadomości jest uporządkowanych jako niepowiązane, to można rozważyć wyłączenie tej opcji.
Otwiera okno właściwości, które pozwala na zmianę ustawień wybranego folderu.
Otwiera okno Edytora wiadomości, które umożliwia napisanie nowej wiadomości.
Otwiera okno edytora wiadomości, umożliwiające napisanie nowej wiadomości. Jeżeli bieżący folder obsługuje listę dyskusyjną i posiada zdefiniowany adres listy, to adres ten będzie domyślny dla pola Do:.
Otwiera okno edytora wiadomości, wstawia cytowany tekst bieżącej wiadomości i wstawia w pole Do: albo adres listy dyskusyjnej (jeśli odpowiadasz na wiadomość z listy), albo odpowiedni adres zwrotny nadawcy. Jeśli chcesz decydować, jaki adres powinien być wstawiony w pole Do: skorzystaj albo z menu -> lub ->. Twoja tożsamość zostanie wysłana automatycznie.
Otwiera okno edytora wiadomości, wstawia cytowany tekst wiadomości bieżącej, a w pole Do: wstawia albo adres listy dyskusyjnej (jeżeli odpowiedź na wiadomość z listy) lub odpowiedni adres nadawcy. Pole Kopia do (DW): jest wypełnione adresami wszystkich odbiorców zaznaczonej wiadomości, za wyjątkiem Twojego adresu. Twoja tożsamość zostanie wysłana automatycznie.
Otwiera okno edytora wiadomości, cytuje tekst bieżącej wiadomości, a w pole Do: wstawia opowiedni adres zwrotny nadawcy. Twoja tożsamość zostanie wysłana automatycznie.
Otwiera okno edytora wiadomości, cytuje tekst bieżącej wiadomości, a w pole Do: wstawia adres listy dyskusyjnej. Jeżeli nie podałeś adresu listy dyskusyjnej zaznaczonego folderu i Kmail nie może go odczytać z bieżącej wiadomości, to pole Do: pozostanie puste. Twoja tożsamość zostanie wysłana automatycznie.
Działa w ten sam sposób co tyle, że tekst bieżącej wiadomości nie jest cytowany.
Przekazuje wiadomość nowemu odbiorcy. Za pomocą polecenia , wiadomość wraz z jej załącznikami zostanie przekazana jako załącznik nowej wiadomości. Oryginalne nagłówki zostaną także załączone do przekazywanej wiadomości. Za pomocą polecenia , tekst wiadomości i niektóre istotne nagłówki zostaną skopiowane do treści nowej wiadomości, wraz z tekstem, oznaczającym przekazywaną część. Załączniki zostaną przekazane jako załączniki nowej wiadomości. łączy wiadomości razem za pomocą załącznika podsumowania MIME. działa jak przekazywanie, za wyjątkiem tego, że wiadomość zostaje ta sama (nawet pole Od:). Użytkownik, który przeadresował wiadomość, jest dodawany do specjalnego nagłówka (Redirect-From
, Redirect-Date
, Redirect-To
, itp.).
Otwiera okno edytora z bieżąco zaznaczoną wiadomością tak, że może być ona ponownie wysłana. Jest to tylko dostępne dla wiadomości, które zostały już wysłane, a dokładniej dla wiadomości, które mają status wysłanej.
Kopiuje zaznaczone wiadomości do określonego folderu.
Przenosi zaznaczone wiadomości do określonego folderu.
Pozwala na zmianę statusu wiadomości na jeden z poniższych:
Status | Symbol | Znaczenie |
---|---|---|
Kartka papieru przed kopertą | Ta wiadomość została przeczytana. | |
Zamknięta koperta z gwiazdą | Ta wiadomość jest nowa dla Kmaila i dla Ciebie. | |
Zamknięta koperta | Ta wiadomość nie jest nowa dla Kmaila, ale nie została jeszcze przeczytana. | |
Flaga | Ten status nie zostanie przypisany automatycznie przez Kmaila. Możesz go używać dowolnie do oznaczania wiadomości, które są w jakiś sposób dla Ciebie ważne. | |
Niebieska strzałka w lewo | Odpowiedź na tą wiadomość została wysłana. | |
Niebieska strzałka w prawo | Wiadomość została przekazana komuś innemu. | |
Koperta | Wiadomość została umieszczona w folderze 'do wysłania' w celu jej późniejszego wysłania. | |
Koperta z zagiętym rogiem | Wiadomość została wysłana. | |
Okrągły symbol recyklingu | Ten status nie zostanie automatycznie przypisany przez Kmaila. Możesz go użyć do oznaczania wiadomości jako spam. | |
Zielony znak zaznaczenia (fiszka) | Ten statut nie będzie nadawany automatycznie przez Kmaila. Możesz go wykorzystać, aby oznaczyć wiadomości nie będące spamem. |
Pozwala na zmianę statusu wszystkich wiadomości w wątku. Poszczególne statusy są takie same, jak dla menu ->.
Użyj tego, aby zaznaczyć wątki, które chcesz obserwować, aby w późniejszym czasie wziąć udział w dyskusji.
Zaznacza wątki, które Cię nie interesują. Nowe wiadomości w tym wątku będą automatycznie oznaczane jako przeczytane.
Otwiera okno filtrów z dodanym nowym filtrem. Ten nowy filtr oparty jest na polach bieżącej wiadomości, w zależności, który obiekt podmenu został wybrany.
Zastosuje Twoje filtry do zaznaczonych wiadomości.
Pozwala na zastosowanie poszczególnych filtrów do wybranych wiadomości. Tylko filtry dla których włączyłeś opcję Dodaj ten filtr do menu Zastosuj filtr będą dostępne.
Otwiera okno wyszukiwania, które pozwala na wyszukiwanie wiadomości o określonych parametrach, np. o określonym temacie. Rozpocznij wyszukiwanie, wprowadzając parametry wyszukiwania i kliknij przycisk . Kliknij na znalezioną wiadomość, a pojawi się ona w panelu wiadomości.
Uruchamia Książki adresowej, książkę adresową KDE.
Uruchamia Kleopatrę, menedżera certyfikatów KDE.
Uruchamia KWatchGnuPG, narzędzie przedstawiające wyjście diagnostyczne GnuPG. Jeśli podpisywanie, szyfrowanie lub weryfikacja nagle przestaje działać, możesz uzyskać informacje, zaglądając do tego dziennika.
Uruchamia program kmailcvt (który jest częścią kdepim). Pozwala on na importowanie poczty z różnych klientów do Kmaila.
Uruchamia okno Konfiguracji odpowiedzi "Nieobecny", które pozwala na ustawienie powiadomień o nieobecności.
Odpowiedź nieobecny funkcjonuje na zasadzie odpowiedzi po stronie serwera. Aby jej używać, należy najpierw skonfigurować zakładkę filtrowania (zobacz opcje istotne dla serwera kolab) Twojego konta IMAP..
Otwiera okno przeglądarki dziennika filtrów. Zamieszczono tam kilka opcji do kontroli procesu filtrowania. W dzienniku znajdziesz istotne informacje o tym, jakie reguły filtrowania zostały użyte, jaki był tego efekt i które akcje filtrowania zostały przeprowadzone na wiadomości.
Uruchamia asystenta, który pomoże Ci ustawić filtrowanie spamu.
Jeżeli opcja jest włączona, Pasek narzędzi jest widoczny (Pasek narzędzi, to miejsce, w którym znajduje się ikona tworzenia nowej wiadomości itd.).
Jeżeli opcja jest włączona, pasek Szybkiego wyszukiwania, który umożliwia szybkie wyszukiwanie wiadomości spełniające kryteria tekstowe jest widoczny.
Otwiera okno Reguły filtrowania.
Otwiera okno Reguły filtrowania POP3.
Otwiera okno, które pozwala na skonfigurowanie skrótów klawiszowych dla wielu poleceń menu.
Otwiera okno, które pozwala na konfigurację tego, co się dzieje po przyjściu nowej poczty, na przykład odtworzenie dźwięku.
Otwiera okno, które pozwala na wybranie, które ikony są widoczne w pasku narzędzi.
Otwiera okno Konfiguracja.
Są to standardowe wpisy KDE dla menu :
Uruchamia System pomocy KDE na stronie pomocy programu (czyli na tym dokumencie).
Zmienia kursor myszy w strzałkę ze znakiem zapytania . Kliknięcie na elemencie programu spowoduje otworzenie okna pomocy objaśniającego funkcję tego elementu (o ile taka pomoc istnieje).
Otwiera okienko zgłoszenia błędu, w którym możesz zgłosić błąd lub prośbę o dodanie nowej funkcji.
Wyświetla informację o autorach i wersji programu.
Wyświetla informację o wersji KDE i inne podstawowe informacje.
Dodatkowo Kmail posiada następujące wpisy menu:
Polecenie to wyświetla ekran powitalny, który wymienia najważniejsze zmiany wprowadzone do Twojej wersji Kmaila w porównaniu do wersji poprzedniej.
Wyświetla okno z użytecznymi wskazówkami, dotyczącymi korzystania z Kmaila.
Otwiera okno nowej wiadomości.
Tworzy nowe okno główne.
Wysyła wiadomość natychmiast. Jeśli korzystasz z SMTP do wysyłania swoich wiadomości, a serwer SMTP jest nieosiągalny, wiadomość zostanie umieszczona w folderze 'do wysłania' i otrzymasz komunikat o błędzie. Możesz wtedy później wysłać wiadomości z folderu 'do wysłania' za pomocą polecenia ->.
Kolejkuje wiadomość w skrzynce nadawczej w celu późniejszego jej wysłania za pomocą polecenia ->.
Zapisuje wiadomość w folderze robocze, abyś mógł w przyszłości ją edytować i wysłać.
Wstawia plik tekstowy do treści wiadomości, rozpoczynając od pozycji kursora.
Drukuje bieżący tekst.
Zamyka okno edytora.
Cofa działania wykonane podczas pisania bieżącej wiadomości.
Przywraca Twoje działania, podjęte podczas pisania wiadomości.
Wycinanie tekstu działa podobnie, jak w większości edytorów: zaznaczony tekst jest usuwany i wstawiany do schowka. Pamiętaj, że możesz także zaznaczyć tekst i przeciągnąć go w żądane miejsce.
Kopiowanie tekstu działa podobnie, jak w większości edytorów: zaznaczony tekst jest kopiowany do schowka. Pamiętaj, że możesz także zaznaczyć tekst,przytrzymując klawisz Ctrli przeciągnąć w żądane miejsce, aby go skopiować.
Wklejanie tekstu działa podobnie jak w większości edytorów: tekst ze schowka jest wklejany w pozycji kursora.
Zaznacza cały tekst wiadomości.
Otwiera okno wyszukiwania ciągów znaków w bieżącej wiadomości.
Przechodzi do następnego miejsca, w którym występuje szukana wcześniej treść.
Otwiera okno, które pozwala na zamienienie ciągu znaków w bieżącej wiadomości innym ciągiem znaków.
Zamienia przerwy wielowierszowe lub powtórzone spacje na przerwy jednowierszowe i pojedyncze spacje. Działa na bieżącym zaznaczeniu lub na całej wiadomości, gdy nie ma zaznaczenia.
Wkleja tekst ze schowka, oznaczając go jako cytat.
Poprzedza zaznaczony tekst znakami cytowania.
Usuwa z zaznaczonego tekstu znaki cytowania, umieszczone najbardziej z lewej strony.
To menu pozwala na przełączanie widoku pól nagłówka i innych opcji w oknie edytora.
Dostępne opcje są następujące:
Aktualnie widoczne wpisy posiadają znak potwierdzenia wyświetlony po lewej stronie ich nazwy w menu.
Korzysta z czcionek o stałej szerokości (pojedyncze spacjowanie) do wyświetlania edytowanej wiadomości. Czcionka może zostać skonfigurowana w dziale Wygląd okna konfiguracyjnego Kmaila.
Ustawia priorytet wiadomości na Pilna. Klient pocztowy adresata musi obsługiwać tą funkcję, inaczej nie wywoła ona żadnego efektu. Kmail nie wspiera priorytetów dla przychodzących wiadomości.
Jeśli wybierzesz tę opcję, otrzymasz wiadomość z potwierdzeniem jeśli Twoja wiadomość została pobrana i przeczytana przez odbiorcę. Żeby to rozwiązanie działało, musi być obsługiwane i włączone w kliencie pocztowego odbiorcy.
Zobacz Powiadamianie o losie wiadomości , aby uzyskać dodatkowe informacje na temat dostosowywania potwierdzeń odbioru w Kmailu.
Podpisuje wiadomość cyfrowo, używając OpenPGP. Możesz się dowiedzieć więcej na ten temat, czytając rozdział OpenPGP.
Szyfruje wiadomość, używając OpenPGP. Możesz się dowiedzieć więcej na ten temat, czytając rozdział OpenPGP.
Wybierz format wiadomości kryptograficznej, wykorzystywany do cyfrowego podpisywania/szyfrowania wiadomości. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz poprzednie opisy każdej z opcji.
Włącza edycję HTML.
Ustawia kodowanie wiadomości. Wybrany sposób kodowania zostanie wyświetlony w nagłówku wychodzącej poczty. Możesz użyć ustawienia rozpoznaj automatycznie w prawie wszystkich przypadkach, Kmail poinformuje Cię, jeśli będziesz musiał wybrać inne kodowanie ręcznie.
Włącza automatyczne zawijanie wierszy. Użyteczne może być wyłączenie tej opcji, jeśli chcesz wklejać długie wiersze tekstu, które nie powinny być zawijane.
Włącza automatyczne sprawdzanie pisowni. Pamiętaj, że w trybie edycji HTML funkcja ta nie jest dostępna.
To menu pozwala wybierać opcje załączników.
Dołącza podpis („stopkę”) na końcu wiadomości.
Dołącza odpowiedni klucz PGP/GnuPG do Twojej wiadomości.
Dołącza Twój klucz PGP/GnuPG do Twojej wiadomości.
Załącza jeden lub więcej plików do bieżącej wiadomości.
Usuwa zaznaczony załącznik.
Zapisuje do pliku załącznik, który jest zaznaczony w oknie załączników.
Wyświetla właściwości załącznika, który jest zaznaczony w oknie załączników.
Wykorzystuje program KSpell, aby sprawdzić pisownię w treści wiadomości. Pamiętaj, że musisz najpierw skonfigurować KSpell za pomocą menu ->, jeśli używasz go po raz pierwszy.
Otwiera Książkę adresową.
Jeśli ta opcja jest włączona, główny pasek narzędzi jest widoczny. Znajdować się na nim może np. ikona wysyłania wiadomości.
Jeśli ta opcja jest włączona, pasek narzędzi HTML jest widoczny. Znajdować się na nim mogą np. ikony do zmieniania właściwości wpisywanego tekstu.
Pozwala na konfigurację KSpell, programu KDE do sprawdzania pisowni.
Otwiera okno, które pozwala na skonfigurowanie skrótów klawiszowych dla wielu poleceń menu.
Otwiera okno, które umożliwia decydowanie, które ikony pojawią się w pasku narzędzi.
Otwiera okno konfiguracyjne Kmaila.
Wpisy w tym menu mają takie samo znaczenie jak wpisy w menu Pomoc w głównym oknie programu.
6.1. | Dlaczego moje filtry nie są stosowane do wiadomości przychodzących na konta IMAP? |
Zwykły tryb IMAP nie obsługuje filtrowania, jest ono obsługiwane przez nowy tryb -- rozłączony IMAP. Możesz spróbować filtrowania po stronie serwera (zapytaj administratora jak zainstalować filtry na serwerze i w jakim formacie) ponieważ IMAP polega na zarządzaniu Twoją pocztą na serwerze. Niestety, pomimo, że istnieje język filtrów pocztowych (Sieve, zdefiniowany w RFC3028), to nie ma standardowego protokołu dostępu do instalacji, czy edycji skryptów Sieve po stronie serwera. Jeżeli taki protokół pojawi się w przyszłości, Kmail prawdopodobnie zostanie zaktualizowany do jego obsługi. | |
6.2. | Korzystanie z PGP lub GnuPG jest bardzo wolne lub blokuje Kmaila. |
Kmail uzyskuje dostęp do PGP/GnuPG synchronicznie, to znaczy blokuje się, gdy działa PGP/GnuPG. Może to oznaczać, że musisz wyłączyć automatyczne pobieranie nieznanych kluczy z serwera kluczy, aby Kmail zaczął szybciej odpowiadać. Jeżeli korzystasz z wersji GnuPG 1.0.7 (lub wyższej) lub zaktualizowanej z wersji niższej, to pamiętaj, aby uruchomić jeden raz gpg | |
6.3. | Co powinienem wiedzieć, jeżeli chcę używać PGP/GnuPG z Kmailem? |
Kmail posiada prosty i łatwy w użyciu interfejs dla podstawowych funkcji tych programów; jednakże powinieneś zrozumieć zasadę działania tych programów i co może spowodować ich nieumiejętne użytkowanie. Oto kilka istotnych kwestii:
| |
6.4. | Gdzie Kmail zapisuje moje ustawienia i moją pocztę? |
Większość ustawień Kmaila jest przechowywana w | |
6.5. | Dlaczego Kmail odtwarza indeks folderu? |
Kmail odtwarza indeks folderu za każdym razem, kiedy jest on nieaktualny, innymi słowy kiedykolwiek zawartość folderu jest nowsza niż w indeksie. Kmail odtwarza indeks, aby zapobiec utracie lub uszkodzeniu wiadomości. Niestety, aktualnie kasowane wiadomości mogą się ponownie pojawić, a flagi wiadomości mogą zostać utracone, gdy indeks jest odtwarzany. Nieaktualność indeksu może wynikać z kilku przyczyn. Dwie najważniejsze z nich to:
| |
6.6. | Nie mogę dodawać adresów do mojej książki adresowej po aktualizacji do KDE 3.x. |
Prawdopodobnie ręcznie kopiowałeś swój stary plik | |
6.7. | Czy mogę korzystać z Kmaila razem z innymi klientami pocztowymi, na przykład mutt? |
Jeżeli używasz formatu mbox dla swoich folderów, nie jest to możliwe podczas pracy Kmaila. W przypadku mutt mogą także zaistnieć problemy nawet gdy programy nie są uruchomione w tym samym czasie. W tym przypadku radzimy używać formatu maildir, powinno to rozwiązać wszystkie problemy. | |
6.8. | Jak mogę zmienić format swoich skrzynek z mbox na maildir? |
Nie ma automatycznego sposobu aby to zrobić. Musisz utworzyć nowy folder w formacie maildir i skopiować wiadomości z folderu mbox do tego nowego folderu. Pamiętaj, aby dostosować zasady filtrowania powiązane ze starym folderem zanim go usuniesz. | |
6.9. | Jak mogę korzystać z innej przeglądarki niż Konqueror do otwierania linków w wiadomościach? |
Zmień Skojarzenia plików dla plików HTML za pomocą KControl. | |
6.10. | Jak mogę usunąć załączniki bez usuwania samej wiadomości? |
Nie jest to obecnie możliwe. Aby osiągnąć ten efekt, przenieś wiadomość do katologu roboczego, dwukrotnie kliknij na nią, aby ją otworzyć w edytorze, usuń załączniki, zapisz wiadomość ponownie do katalogu roboczego i przenieś ją z powrotem do jej pierwotnego katalogu. Wadą tego rozwiązania jest to, że nastąpi zmiana daty wiadomości na bieżącą. Niektóre inne nagłówki też mogą zostać zmienione. | |
6.11. | Jak mogę spowodować, aby Kmail sprawdzał nowe wiadomości przy uruchomieniu? |
Jeżeli chcesz, aby Kmail sprawdzał wiadomości za każdym razem, gdy jest uruchamiany, to włącz opcję Sprawdź pocztę po uruchomieniu w dziale Konta. W innym przypadku uruchom Kmaila poleceniem kmail | |
6.12. | Dlaczego Kmail działa powoli lub przestaje pracować, gdy próbuję wysłać duże załączniki? |
Kmail ma problemy z obsługą dużych załączników. Obecnie pracujemy nad tym problemem dla KDE 3.2 jednakże w tej chwili, Kmail pobiera 10-15 razy więcej pamięci wirtualnej niż ma sam załącznik. Oznacza to, że jeżeli dołączasz plik o rozmiarze 2MB, to Kmail będzie potrzebował około 20-30 MB pamięci wirtualnej (= RAM + obszar swap). Jeżeli nie posiadasz wystarczającej ilości pamięci wirtualnej, będzie to prowadziło do problemów. | |
6.13. | Gdzie mogę uzyskać listę zmian w kolejnych wersjach Kmaila? |
Ekran powitalny zawiera wszystkie istotne zmiany wprowadzone w Twojej wersji. Jest on wyświetlany, gdy wybierzesz z menu ->. | |
6.14. | Czy mogę zmieniać położenie mojego folderu pocztowego? |
Zamknij Kmaila i zrób kopię zapasową pliku | |
6.15. | Jak mogę korzystać z folderów pocztowych, których nie ma w domyślnej lokalizacji folderu wiadomości Kmaila? |
Aby dodać cały katalog mbox skorzystaj z polecenia | |
6.16. | Jestem jednym z ludzi, których wiadomości e-mail składają się ze 100 cytowanych wierszy i jednego wiersza napisanego samodzielnie. Z różnych względów innych to denerwuje. Czy Kmail może mi pomóc w tej sytuacji? |
Oczywiście. Wystarczy, że zaznaczysz istotną część pierwotnej wiadomości za pomocą myszy zanim odpowiesz. Wtedy tylko ta część będzie cytowana w odpowiedzi. | |
6.17. | W przypadku niektórych wiadomości, wartość w polu Data jest nieznana lub niepoprawna. |
Prawdopodobnie nagłówek „Date:” tych wiadomości jest uszkodzony i program Kmail nie może go odczytać. Nie jest to błąd Kmaila, ale błąd programu, który wysłał wiadomość. | |
6.18. | Mój podpis posiada nad sobą dwa myślniki. Co to oznacza? |
Oddzielanie podpisu od treści wiadomości za pomocą dwóch myślników i spacji w jednym wierszu jest często stosowane. Symbole te pozwalają klientowi poczty, który je rozpoznaje, na oddzielenie podpisów od odpowiedzi. Jeżeli Twoja wiadomość jeszcze nie posiada tego separatora, to Kmail doda go automatycznie. | |
6.19. | Kmail pobiera te same wiadomości przez cały czas. |
Zdarza się to gdy włączysz opcję Pozostaw pobrane wiadomości na serwerze, a Twój serwer POP3 nie obsługuje poleceń UIDL. Obecnie nie ma rozwiązania tego problemu, poza wyłączeniem opcji Pozostawienia wiadomości na serwerze. Dokładniejsze wyjaśnienia można znaleźć na wskazanej liście dyskusyjnej. | |
6.20. | Czy w Kmailu istnieją znane błędy? |
Lista wykrytych błędów jest umieszczona na stronie internetowej Kmaila. Pamiętaj, że nie wszystkie błędy są aktualne. OstrzeżenieJednakże nie powinieneś uruchamiać programu Kmail podczas gdy inny klient pocztowy uzyskuje dostęp do plików w katalogu | |
6.21. | Kmail wyświetla wiadomości HTML niepoprawnie. |
Odniesienia do zewnętrznych zasobów, takich jak zdjęcia, są domyślnie wyłączone, ponieważ mogą być stosowane do kontroli komputera podczas odczytu takiej wiadomości. Wczytywanie zewnętrznych zasobów może zostać włączone w zakładce Bezpieczeństwo w oknie konfiguracji Kmaila; także wtyczki (takie jak Macromedia® Flash), Java™ oraz JavaScript nie będą wyświetlane w programie Kmail ze względów bezpieczeństwa i nie ma sposobów na ich aktywację. | |
6.22. | Czy mogę używać jednocześnie dwóch różnych wersji Kmaila? Czy mogę powrócić z bieżącej wersji do wersji poprzedniej? |
Możesz uruchomić tylko jedną wersję Kmaila na raz. Zalecamy także, aby pozostawać przy wybranej wersji i nie przełączać się między starszymi, a nowszymi. Zmiana wersji na starszą może spowodować problemy, na przykład ze względu na różnice formatów plików indeksu. Aktualizacja nie powinna być problemem. | |
6.23. | Czy Kmail obsługuje pliki uuencoded? |
Załączniki uuencoded są obsługiwane, ale pliki inline uuencoded nie. | |
6.24. | Kmail się zawiesił podczas pisania wiadomości; czy została ona utracona? |
W przypadku błędu Kmail próbuje zapisać wiadomość do pliku | |
6.25. | Kiedy próbuję ustanowić folder dla listy dyskusyjnej, nie podejmuje on żadnych działań podczas odbierania wiadomości z listy. |
Powiązanie folderu z listą dyskusyjną nie ma nic wspólnego z filtrowaniem wiadomości listy dyskusyjnej — musisz dodać nową usługę filtrowania ręcznie; jednakże, gdy powiążesz folder z listą dyskusyjną, możesz użyć menu -> lub ->, a adres listy dyskusyjnej zostanie wstawiony w pole Do:. | |
6.26. | Mój serwer SMTP wymaga uwierzytelniania. Czy Kmail obsługuje to rozwiązanie? |
Są dwa popularne sposoby na uwierzytelnianie SMTP: „SMTP after POP3” oraz „SMTP Auth”. Metoda „SMTP Auth” może zostać ustawiona w zakładce Ogólne w oknie konfiguracyjnym SMTP. Aby korzystać z „SMTP after POP3” musisz zebrać wszystkie swoje wiadomości w folderze do wysłania i wysłać je zaraz po pobraniu nowej poczty. Możesz spowodować, że Kmail wyśle skolejkowane wiadomości automatycznie razem z opcją Wyślij wiadomości z folderu do wysłania znajdującą się w Oknie konfiguracji Kmaila. | |
6.27. | Czy mogę używać Kmaila oraz procmail? |
Tak, ale istotne jest, aby zrobić to poprawnie, bo w przeciwnym razie można utracić pocztę. Aby korzystać z procmail oraz z Kmaila musisz tak ustawić Kmaila, aby pobierał nową pocztę z miejsca, w które procmail Twoją pocztę zrzuca. Nie ustawiaj, aby procmail dostarczał wiadomości do folderu Kmaila, nie będzie to działać. Dla każdego pliku procmail spoolfile należy stworzyć konto z którego Kmail pobierze nową pocztę; musisz się także upewnić, że podałeś prawidłową nazwę pliku lockfile dla tego konta. Podczas tworzenia konta, Kmail wykona drobne przetwarzanie Twojego pliku | |
6.28. | Sprawdzanie pisowni nie rozpoznaje nie-angielskich znaków. |
Przed pierwszym uruchomieniem sprawdzania pisowni, należy ją skonfigurować. Możesz tego dokonać w edytorze wiadomości w menu ->. Możesz tam ustawić słownik i sposób kodowania. | |
6.29. | Jak korzystać z katalogów Eudora/Netscape®/Outlook/... w programie Kmail? |
Zobacz dział Korzystanie z innych skrzynek pocztowych razem z programem Kmail. | |
6.30. | Czy mogę korzystać z szyfrowania przy normalnym koncie POP3 (nie-SSL)? |
Jeżeli Twój serwer POP3 uruchamia demona ssh, możesz wykorzystać ssh do tunalowania połączenia POP3 za pomocą polecenia:
Zmodyfikuj konfigurację Kmaila, aby pobrać pocztę przez POP3 z NotatkaJeżeli niezaszyfrowane wiadomości zostały już wysłane przez Internet, jedyną zaletą wykorzystania ssh jest to, że hasło zostanie wysłane zaszyfrowane do serwera POP3. | |
6.31. | Czy Kmail blokuje foldery, które użytkuje? |
Kmail nie blokuje plików w katalogu Aby zapobiec ryzyku utraty poczty przy użyciu konta lokalnego konieczne jest zapewnienie, że Kmail używa tego samego rodzaju blokowania, co Twój agent dostarczania poczty. Jest pięć różnych sposobów blokowania, które możesz wykorzystać:
Procmail lockfile korzysta z niewielkiego narzędzia, które jest dostarczone razem z procmail o nazwie lockfile. Możesz z niego korzystać, jeżeli Twój folder pocztowy jest w folderze, do którego masz uprawnienia zapisu. W większości przypadków nie będzie to działać na katalogu Mutt dotlock oraz Uprzywilejowany mutt dotlock będą korzystały z małego narzędzia pochodzące z aplikacji mutt o nazwie mutt_dotlock. Mutt dotlock może być wykorzystany w ten sam sposób co Procmail lockfile, z tymi samymi ograniczeniami dotyczącymi folderów FCNTL będzie wykorzystywał wywołanie systemowe OstrzeżenieKorzystanie z blokowania FCNTL może spowodować zawieszenia systemu, gdy pocztowy plik kolejki (spool file) znajduje się na zamontowanym urządzeniu NFS. Jeżeli nie chcesz używać żadnego blokowania, wybierz brak. Jednakże wystąpi ryzyko utraty poczty. | |
6.32. | Jak pozostawić swoje wiadomości na serwerze? |
Zobacz dział Filtry pobierania. Jeżeli chcesz pozostawić wszystkie wiadomości na serwerze: otwórz okno ->. Kliknij na dział Konta. Wybierz swoje konto z listy i kliknij przycisk . Okno to zawiera opcję Pozostaw pobrane wiadomości na serwerze, która musi być zaznaczona. | |
6.33. | Jak mogę automatycznie wstawiać stopkę tekstową do swoich wiadomości? |
Stopka tekstowa jest także zwana podpisem (nie należy go mylić z podpisem kryptograficznym). Wybierz z menu -> Sprawdź dział Tożsamości i zakładkę Podpisy i dodaj własny podpis. Następnie przejdź do zakładki Ogólne w dziale Edytor i włącz Automatycznie dołącz podpis | |
6.34. | Jak ustawić Sendmaila do pracy z programem Kmail jeśli korzystam z połączenia dial-up? |
Najpierw należy sprawdzić, czy Twoja dystrybucja może to za Ciebie zrobić. Prawdopodobnie zostało już to ustawione podczas instalacji. Jeżeli to Ciebie nie dotyczy, możesz spojrzeć na dokument Kolejka pocztowa HOWTO. | |
6.35. | Widziałem demonstrację zdalnego sterowania Kmailem. Czy jest jakaś dokumentacja dotycząca dostępnych interfejsów? |
Listę funkcji możesz uzyskać za pomocą polecenia powłoki: | |
6.36. | Kiedy odpowiadam na wiadomość, tylko jej część jest cytowana. Dlaczego? |
Może się to zdarzyć, gdy wiadomość posiada dwa myślniki i spację w jednym wierszu. Jest wtedy uznawana jako część podpisu. Pozostała część wiadomości nie będzie wtedy cytowana, ponieważ KMail uznaje ją za podpis. | |
6.37. | Używam tylko IMAP, Czy mogę się pozbyć Folderów lokalnych lub przynajmniej mieć je zamknięte przez cały czas? |
Niestety nie. Mimo tego, że używasz tylko IMAP, Kmail używa skrzynki nadawczej do wysyłania wiadomości. Jeżeli ukryjesz wszystkie foldery lokalne nie będziesz mógł naprawiać wiadomości do wysłania, które z jakiegoś powodu nie mogą zostać wysłane. Jednakże jest możliwość trzymania folderów lokalnych zamkniętych. Musisz tylko wejść w menu -> i przejść do działu Różne, możesz tam ustawić foldery przy uruchamianiu. Jeżeli zmienisz ustawiania w koncie IMAP, Lokalne foldery pozostaną zamknięte przy starcie Kmaila. |
Kmail oferuje narzędzie służące do importu wiadomości i książki adresowej z innych klientów pocztowych. Możesz uzyskać do niego dostęp za pomocą menu ->. Upewnij się, że skompaktowałeś swoje foldery na innym kliencie, bez względu na to, czy będziesz korzystać z narzędzia importu, czy będziesz kopiować pliki ręcznie. Musisz przeczytać tylko ten rozdział, jeżeli to narzędzie u Ciebie nie działa.
Ten dział jest przeznaczony dla wszystkich tych użytkowników, którzy potrzebują przenieść swoje wiadomości e-mail ze swojego poprzedniego klienta pocztowego do Kmaila. Kmail może przechowywać swoje wiadomości używając formatów „mbox” lub „maildir”, które są najczęściej używanymi formatami pocztowymi systemów uniksowych. Skrzynki mbox przechowują wiadomości w jednym pliku, oznaczając gdzie wiadomości się rozpoczynają i kończą wierszem From
(nie wolno pomylić tego z nagłówkiem From:
, który zawiera nadawcę wiadomości); Maildir wykorzystuje jeden plik na wiadomość. W przypadku wielu uniksowych klientów pocztowych, wystarczy przenieść skrzynki pocztowe do ~/Mail
(lub utworzyć dowiązanie Mail
do folderu zawierającego skrzynki pocztowe) - upewnij się, że posiadają one uprawnienia do zapisu przez Twoich użytkowników i uruchom Kmaila. Skrzynki pocztowe powinny być teraz widoczne w Kmailu.
Najpierw należy spojrzeć na dział narzędzi na stronie internetowej Kmaila, czy jest narzędzie, które importuje Twoją skrzynkę pocztową, a może nawet książkę adresową.
Nie korzystaj z drugiego klienta pocztowego, który ma dostęp do plików w katalogu ~/Mail
wtedy, gdy Kmail jest uruchomiony, bo w przeciwnym razie możesz stracić wiadomości. Ten dział wyjaśnia tylko jak importować skrzynki pocztowe do Kmaila i jest nieużyteczny w przypadku, gdy planujesz w przyszłości używać kilku klientów pocztowych na Twoich skrzynkach.
Eudora korzysta z formatu mbox dla swoich plików pocztowych. Aby używać ich w Kmailu, upewnij się, że skrzynki pocztowe Eudora zostały skompaktowane, a następnie skopiuj pliki .mbx
(Windows® Eudora) lub pliki skrzynek pocztowych Eudora (Mac® Eudora) do swojego folderu ~/Mail
. Nie musisz kopiować plików index
. Kiedy uruchomisz Kmaila, skrzynki pocztowe powinny się pojawić w panelu folderów, a wiadomości powinny być dostępne w panelu nagłówków.
Jeżeli wiadomości się nie pojawią w panelu nagłówków, oznacza to, że Twoje pliki pocztowe w dalszym ciągu mogą zawierać znaki Windows® lub Mac®. Użyj edytora tekstów, polecenia recode lub języka skryptów do zmiany oznaczeń Windows® lub Mac® na oznaczenia UNIX®.
Mailsmith działa na platformach Mac® i używa własnego formatu baz danych; jakkolwiek jest też możliwy eksport poczty do formatu mbox korzystając z menu -> na wybranych skrzynkach pocztowych lub wiadomościach. Gdy już wiadomości zostały wyeksportowane, należy przetłumaczyć łamania wierszy Mac® na UNIX® za pomocą dowolnego edytora lub używając poniżego polecenia w Linuksie:
cat
mail-mac.txt
| perl -e 'while (<STDIN>) { s/\r/\n/gi; print $_ ;}' > mail-unix.txt
Kmail rozpozna tylko mboxy umieszczone bezpośrednio w katalogu ~/Mail/
. Oznacza to, że hierarchia foldera nie może zostać zmieniona poprzez proste przeniesienie plików do folderu ~/Mail/
, lecz musi zostać zrekonstruowana w ramach Kmaila ręcznie.
Format ten jest na tyle zbliżony do formatu mailbox, że Kmail powinien być w stanie obsłużyć skrzynki pocztowe, które zostaną tylko skopiowane do katalogu ~/Mail
; jakkolwiek skrzynki pocztowe, MMDF nie były testowane w Kmailu, więc wyniki mogą się różnić. Jeżeli uda Ci się sprawić, że format ten będzie współpracował z Kmailem, prosimy, daj nam znać, abyśmy mogli załączyć bardziej szczegółowe wskazówki w kolejnej edycji dokumentacji.
Skrzynki MH są katalogami zawierającymi pliki, które odpowiadają każdej wiadomości w tych skrzynkach. Skrypt powłoki służący konwersji skrzynek MH do formatu mbox, mh2kmail, jest załączony przynajmniej do źródłowej edycji Kmaila, lecz może się nie znajdować w wydaniu pakietowym. Uruchomienie tego skryptu na folderze MH skonwertuje go do pliku mbox. Sugerujemy, aby wykonać kopię zapasową folderu MH przed uruchamianiem tego skryptu.
W Agencie:
Wybierz wiadomości do eksportu
Wybierz ->
Zaznacz pola UNIX FORMAT oraz SAVE RAW
Nadaj plikowi rozszerzenie .txt
i zapisz.
W KDE:
Przenieś uprzednio zapisany plik do odpowiedniego katalogu ~/Mail
Zmień nazwę pliku na nazwę bez rozszerzenia .txt
Kiedy uruchomisz program Kmail nowy folder z odpowiednią wiadomością już tam będzie.
Jeżeli korzystasz z Netscape® 4.x, pliki poczty powinny znajdować się w folderze ~/nsmail
; jeżeli korzystasz z Netscape® 6.x, są one schowane głęboko w katalogu ~/.mozilla
w podkatalogu, takim jak: /home/nazwa_uzytkownika/.mozilla/nazwa_uzytkownika/2ts1ixha.slt/Mail/Mail/nazwa_serwera
(Ciąg 2ts1ixha.slt
prawdopodobnie będzie się różnił, więc sprawdź go we własnym systemie.) Folder [...]/Mail/Mail
zawiera jeden podkatalog dla każdego konta z którego pobierasz pocztę przez (np. [...]/Mail/Mail/math.university.edu
); będziesz musiał skopiować pliki z każdego z nich, jeżeli chcesz, aby były one dostępne w programie Kmail.
Jeżeli nie posiadasz podkatalogów, skopiuj tylko wszystkie pliki Netscape® do folderu ~/Mail
, upewnij się, że posiadają możliwość zapisu (oczywiście tylko przez Twojego użytkownika) i uruchom ponownie Kmaila: wszystkie wiadomości pojawią się teraz w folderach Kmaila. (Pamiętaj, że jeżeli używasz polecenia takiego jak cp *
~/Mail
, powinieneś wpisać po nim rm -f
~/Mail/*.msf
; każdy katalog Netscape® 6 posiada odpowiadający mu plik .msf
, i jeżeli się go nie pozbędziesz zostanie Ci wiele zbędnych pustych folderów.)
Jeżeli w Netscape® korzysałeś z podfolderów (np. folder główny nazwany Praca
z podfolderami o nazwach Janek
i Zbyszek
), to wymagane są dodatkowe kroki. Na początku utwórz folder główny (Praca
) w Kmailu a także tymczasowy folder podrzędny (klikając prawym przyciskiem myszy na nazwę folderu i wybierając Nowy podfolder); nie ma znaczenia, jak zostanie nazwany ten folder -- na przykład felek
lub domyślnie nienazwany
. Kiedy do podfolderu zostanie wysłane żądanie, Kmail tworzy ukryty folder w katalogu ~/Mail
nazwany (w tym przykładzie) .Praca.
. Możesz teraz skopiować pliki swojego podfolderu Netscape® (Janek
i Zbyszek
) do katalogu ~/Mail/.Praca.
i uruchomić ponownie Kmaila; foldery podrzędne pojawią się pod katalogiem głównym Praca
. Oczywiście ta procedura może być rozszerzona na pod-podfoldery, do każdej głębokości. (Po wszystkim można usunąć tymczasowe podkatalogi).
Pegasus dla win32 wykorzystuje oddzielne pliki dla katalogów pocztowych - podobnie do Kmaila. Pliki katalogów Poczty Pegasus mają rozszerzenie .pmm
, ale są takiego samego formatu jak mbox z tym wyjątkiem, że wiadomości nie rozpoczynają się od nagłówka From
, ale od znaku kontrolnego. Należy zamienić każdy znak kontrolny na ciąg From aaa@aaa Mon Jan 01 00:00:00 1997
. Wiersz From
powinien rozpoczynać każdą wiadomość, przed jakimikolwiek nagłówkami. Użyj edytora tekstów, aby zapisać pliki w formacie uniksowym lub utwórz nowe foldery w Pegasus, które są w formacie Uniksa i skopiuj tam swoje wiadomości.
Narzędzia do konwertowania tych formatów są dostępne w Dziale narzędzi na stronie internetowej Kmaila.
Należy poszukać w Dziale narzędzi na stronie internetowej Kmaila, czy znajdują się tam narzędzia do konwersji Twoich wiadomości.
Programy pocztowe nie wymienione tutaj, ani na stronie internetowej prawdopodobnie nie pracują z Kmailem ponieważ używają formatów poczty, które nie są rozpoznawane przez Kmaila. Jednakże nie zaszkodzi spróbować! Jeżeli plik poczty wygląda podobnie do formatu mbox, spróbuj skopiować ten plik (pamiętaj, że plik indeksu nie jest potrzebny) do twojego folderu ~/Mail
i zobacz co się stanie jak uruchomisz Kmaila. Jeżeli uda Ci się pobrać skrzynki pocztowe ze swojego ulubionego klienta pocztowego do Kmaila, poinformuj nas jak to zrobiłeś, abyśmy mogli zamieścić wskazówki w kolejnej wersji tej dokumentacji.
Kmail: Copyright deweloperzy Kmaila, 1997-2004
Ten program jest rozprowadzany na zasadach Licencji GNU General Public License.
Ta dokumentacja jest rozprowadzana na zasadach Licencji GNU Free Documentation License.
Ingo Klöcker (kloecker at kde org): Opiekun
Don Sanders (sanders at kde org): Adopter i współopiekun
Stefan Taferner (taferner at kde org): Pierwszy autor
Michael Häckel (haeckel at kde org): Poprzedni opiekun
Till Adam (till at adam-lilienthal de): Programista jądra
Carsten Burghardt (burghardt at kde org): Programista jądra
Marc Mutz (mutz at kde org): Programista jądra
Daniel Naber (daniel naber at t-online de): Dokumentacja
Zack Rusin (zack at kde org): Programista jądra
Toyohiro Asukai (toyohiro at ksmplus com)
Waldo Bastian (bastian at kde org)
Ryan Breen (ryan at ryanbreen com): powiadomienia tacki systemowej
Steven Brown (swbrown at ucsd edu)
Matthias Kalle Dalheimer (kalle at kde org)
Cristi Dumitrescu (cristid at chip ro)
David Faure (faure at kde org)
Philippe Fremy (pfremy at chez com)
Kurt Granroth (granroth at kde org)
Andreas Gungl (a gungl at gmx de): obsługa PGP 6 i dalsze rozszerzenia obsługi szyfrowania
Steffen Hansen (hansen at kde org)
Igor Janssen (rm at linux ru net)
Matt Johnston (matt at caifex org)
Christer Kaivo-oja (whizkid at telia com)
Lars Knoll (knoll at kde org): Obsługa szyfrowania, obsługa PGP 2 oraz PGP 5
J. Nick Koston (bdraco at darkorb net): obsługa GnuPG
Stephan Kulow (coolo at kde org)
Guillaume Laurent (glaurent at telegraph-road org)
Sam Magnuson (sam at trolltech com)
Laurent Montel (lmontel at mandrakesoft com)
Matt Newell (newellm at proaxis com)
Denis Perchine (dyp at perchine com)
Samuel Penn (sam at bifrost demon co uk)
Carsten Pfeiffer (pfeiffer at kde org)
Sven Radej (radej at kde org)
Mark Roberts (mark at taurine demon co uk)
Wolfgang Rohdewald (wrohdewald at dplanet ch)
Espen Sand (espen at kde org)
Aaron J. Seigo (aseigo at olympusproject org)
George Staikos (staikos at kde org)
Jason Stephenson (panda at mis net)
Jacek Stolarczyk (jacek at mer chemia polsl gliwice pl)
Roberto S. Teixeira (maragato at kde org)
Bo Thorsen (bo at sonofthor dk)
Ronen Tzur (rtzur at shani net)
Mario Weilguni (mweilguni at sime com)
Wynn Wilkes (wynnw at calderasystems com)
Robert D. Williams (rwilliams at kde org)
Markus Wübben (markus wuebben at kde org)
Karl-Heinz Zimmer (khz at kde org)
Heiko Hund (heiko at ist eigentlich net): filtry POP
Bernhard Reiter (bernhard at intevation de): Ägypten oraz zarządzanie projektem Kroupware
Jan Simonson (jan at simonson pp se): testowanie obsługi PGP 6
Patrick S. Vogt (patrick vogt at unibas ch): datownik wiadomości ze statusem 'transmisja zakończona'
Jan-Oliver Wagner (jan at intevation de): Ägypten oraz zarządzanie projektem Kroupware
Wolfgang Westphal (wolfgang westphal at gmx de): klucze szyfrowania wielokrotnego na adres
Thorsten Zachmann (t zachmann at zagge de): filtry POP
Aktualizacja dla Kmaila 1.7: Ingo Klöcker (kloecker AT kde.de)
oraz Marc Mutz (mutz AT kde.org)
, rozdział dotyczący asystenta antyspamowego: Andreas Gungl (a.gungl AT gmx.de)
, dział dziennika filtra: Andreas Gungla (a.gungl AT gmx.de)
oraz Brad Hards (bradh AT frogmouth.net)
, dodatkowe zmiany: Daniel Nabera (daniel.naber AT t-online.de)
.
Aktualizacja dla Kmaila 1.2 do 1.5: Daniel Naber (daniel.naber AT t-online.de)
, rozdział OpenPGP: Andreas Gungl (a.gungl AT gmx.de)
oraz Ingo Klöcker (kloecker AT kde.de)
, rozdział filtrów wiadomości: Marc Mutz (mutz AT kde.org)
, rozdział filtrów pobierania: Thorsten Zachmann (T.Zachmann AT zagge.de)
. Inne rozdziały przy wsparciu różnych deweloperów Kmaila.
Dokumentacja Kmaila 1.0: David Rugge (davidrugge AT mediaone.net)
. Oryginalna dokumentacja: Markus Wuebben (markus.wuebben AT kde.org)
, Robert Williams (rwilliams AT kde.org)
(Wydawca).
Podziękowania dla Michaela Elkinsa (me AT cs.hmc.edu)
za jego doskonały opis różnych formatów poczty Uniksa w dokumentacji Mutta.
Podziękowania dla następujących ludzi za wskazówki dotyczące współpracy innych klientów pocztowych z Kmailem:
Nika Gaffneya (nik AT f0.am)
(Mailsmith)
Davida McMillena (mcmillen AT math.bu.edu)
oraz Mendela Mobacha (mendel AT mobach.nl)
(Netscape® mail)
Eda Shaparda (shapard AT bigfoot.com)
(Pegasus Mail)
Raya Muira (rjmuir AT ibm.net)
(Forte Agent)
Marcin Kuźmiński(marcin AT esa.edu.pl)
Marcin Kocur(marcinkocur AT op.pl)
Robert Gomułka (carramba AT epf.pl)
Spis treści
Ten program jest częścią projektu KDE (http://www.kde.org/).
Ten program znajduje się w pakiecie kdepim na ftp://ftp.kde.org/pub/kde/, głównym serwerze FTP projektu KDE.
Aby skompilować i zainstalować ten program w Twoim systemie, uruchom następujące polecenia w katalogu głównym dystrybucji programu:
%
./configure
%
make
%
make install
Ponieważ ten program używa autoconf i automake, nie powinno być problemów ze skompilowaniem go. Jeśli napotkasz problemy, proszę je zgłosić na listach e-mailowych KDE.
Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team